Δεν ξέρω αν το λένε ή το σκέφτονται οι Συριζαίοι, καλή τους ώρα στην αντιπολίτευση: “Η επάρατη Δεξιά επανήλθε. Ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά!”
Μόνο φρενοβλαβείς και απατεώνες θα χρησιμοποιούσαν τέτοια συνθήματα σήμερα. Ναι, τα χρησιμοποίησε ο Ανδρέας Π. κι έπιασαν. Τα χρησιμοποίησε και ο Τσίπρας το 2019 μα δεν έπιασαν.
Παραδόξως βλέπω λίγες μέρες μόλις μετά τις εκλογές 7/7/19, μερικούς έγκριτους δημοσιογράφους να παίζουν με αυτές τις σκέψεις και τους σχετικούς συναισθηματισμούς.
Παίρνω δυο πολύ σοβαρούς δημοσιογράφους από ΤΟ ΒΗΜΑ (και τα ΝΕΑ) που ανησυχούν για την αναβίωση της Δεξιάς. Ένας είναι ο Λευτέρης Χαραλαμπόπουλος, ο άλλος είναι ο Γιώργος Παπαχρήστου. Και οι δύο στηλίτευσαν τις τσιπρικές ανοησίες έξοχα. Και οι δυο νομίζουν πως τους διαβάζει και τους ακούει ο Μητσοτάκης. Και οι δυο γράφουν ως φύλακες της Ορθής Πολιτικής και Πολιτικής Ηθικής.
Ο Γιώργος Παπαχρήστου γράφει πως ο Μητσοτάκης θα πρέπει “να απεκδυθεί των πειρασμών να επιστρέψει σε μεθόδους και πρακτικές ιστορικά καταδικασμένες” για όσους “έχουν γνωρίσει τη Δεξιά στις χειρότερες εκδοχές της”.
Φαινομενικά έχει απόλυτα δίκιο. Μα οι επαναληπτικές συμβουλές (= θα πρέπει να προσέχει …κλπ) δείχνουν γεροντίαση. Ο Μητσοτάκης δεν έχει εκδηλώσει καμιά τάση προς τη χουντική ή πρότερη Δεξιά.
Ο Λευτέρης Χαραλαμπόπουλος, πάλι, ορθώνεται ξανά ως Φρούραρχος Ηθικής με το “Καλή η καταπολέμηση της οικογενειοκρατίας, αλλά να την εννοούμε κιόλας”.
Υποδείχνει πολύ σωστά πως ένας από τους στενούς συνεργάτες του Μητσοτάκη είναι ο ανιψιός (γιος της αδελφής) του, Γρ. Δημητριάδης που όμως είναι πολύ αξιόλογος μας διαβεβαιώνει!
Τώρα γιατί αρπάζεται από αυτό και το σαλπίζει ενώ στην επόμενη παράγραφο μας λέει πως πρόκειται για συγγενή τρίτου βαθμού; Και, γιατί να μη διορισθούν μερικοί συγγενείς αν όντως, όπως γράφει ο Λευτέρης Χαραλαμπόπουλος, αυτοί είναι “πολύ αξιόλογοι ομολογουμένως”;
Εδώ ο Μητσοτάκης εξαιτίας αυτού ακριβώς του σαθρού φόβου άφησε την αξιόλογη και πεπειραμένη στα πολιτικά αδελφή του Ντόρα Μπακογιάννη εκτός κυβερνητικού σχήματος. Εγώ το θεωρώ ανοησία όχι σύνεση.
Το γεγονός ότι ο Λευτέρης Χαραλαμπόπουλος δεν αναφέρει αυτή την επιλογή του Μητσοτάκη, δείχνει μια υποβόσκουσα μνησικακία.
Κρίμα.
