1. Κατά το υψηλότης, μεγαλειότης, γαληνότης!
Ήταν Ιούνιος 2014. Ο Σύριζα είχε βγει πρώτο κόμμα στις Ευρωεκλογές μαζεύοντας 26,56%. Όμως τον ξεπερνούσαν αθροιστικά η ΝΔ 22,72% μαζί με το Πασόκ 8,02% που συγκυβέρνησαν.
Τότε ο κ. Τσίπρας δήλωσε με την αντιπολιτευτική ευγλωττία του πως «Όταν καταγράφεται μια τόσο έντονη δυσαρμονία… κανείς δεν νομιμοποιείται… να προχωρήσει σε κρίσιμες αποφάσεις… Προειδοποιούμε τον πρωθυπουργό να μη διανοηθεί να προχωρήσει στον διορισμό του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος και του επόμενου Επίτροπου της χώρας στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή… γιατί δεν νομιμοποιείται να παίρνει αποφάσεις που δεσμεύουν την χώρα για τα επερχόμενα χρόνια με τα ποσοστά που κατέγραψε χθες» (26/5/14).
Τότε δεν ήταν καν προεκλογική περίοδος. Οι εκλογές ήταν να γίνουν τον Ιούνιο 2015, μα λόγω εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας, την οποία εργαλειοποίησαν οι τσιπριστές, έγιναν τον Ιανουάριο, 6 μήνες νωρίτερα και 7 μήνες μετά τις Ευρωεκλογές.
2. Και τι έκανε στη συνέχεια ο αχρείος απατεώνας της σύγχρονης Ελλάδας;
Χάνει στις Ευρωεκλογές Μαΐου 2019 με διαφορά 9,5% από τη ΝΔ. Η ΝΔ έρχεται πρώτη με 33,3% και το τσούρμο ασυναρτησίας και παράνοιας δεύτερο με 23,8%
Είναι τέτοια η βιτσιά που ο Αρχιερέας του τσιπρισμού, μετά από δύο ώρες συσκέψεων στο κομματικό γραφείο, βγαίνει στον αέρα και στις οθόνες της tv και με μαζεμένο ύφος αναγγέλλει εθνικές εκλογές σε 1 μήνα δηλαδή 30 Ιουνίου. Είναι τόσο αψύ το χαστούκι που, λίγες μέρες μετά, διώχνει από το Μαξίμου τους Κ. Βαρναρδάκη και Σκλιά, ταχυδακτυλουργούς τσιπριστές οι οποίοι παρήγαγαν τις φέικ δημοσκοπήσεις, έτσι όπως τις ήθελε η τσιπρική προπαγάνδα – να δείχνουν τον Σύριζα με ποσοστά πίσω από τη ΝΔ μα μόνο «σε απόσταση αναπνοής»!
Δεν ανακοίνωσε τις εθνικές εκλογές ως έντιμος δημοκράτης με ζωντανό συνταγματικό σεβασμό προς το σύνταγμα και τους θεσμούς. Διότι αν αυτός ο αλητήριος λενινιστής είχε λίγο σεβασμό θα είχε παραιτηθεί το 2016, τότε που οι δημοσκοπήσεις έδειχναν ολοκάθαρα πως είχε χάσει τη στήριξη ακόμα και αυτών που τον ψήφισαν το 2015. Όχι, απλώς φοβόταν πως οι «σύντροφοι» θα τον εκπαραθύρωναν από την ηγεσία με λενιστικές μαχαιριές πισώπλατα.
3. Λίγες μέρες μετά, αντί, σαν δημοκρατικός αριστερός που ισχυρίζεται πως είναι, να παραιτηθεί με το ανίκανο τσούρμο του, μεταθέτει τις εκλογές στις 7 Ιουλίου και ανακοινώνει διάφορα μέτρα που θα ψηφίσει στη Βουλή το σμπαραλιασμένο κόμμα του που τώρα έχει ελάχιστη υποστήριξη από τους ψηφοφόρους.
Ανακοινώνει πως θα διορίσει, σε προεκλογική περίοδο και μόλις 1 μήνα νωρίτερα, δικαστικούς, τους ανώτατους αξιωματούχους του ανώτατου δικαστηρίου μας, του Αρείου Πάγου!
Και όταν βλέπει την αντίδραση της σύνολης αντιπολίτευσης και των συνταγματολόγων, βάζει το άλλο αντισυνταγματικό τσιράκι του, τον υπουργό Δικαιοσύνης να καλέσει, όχι όλη την αντιπολίτευση, μα μόνο τη ΝΔ να επιλέξουν «συναινετικά» τους αξιωματούχους.
Η πρόσκληση στη ΝΔ (κολακευτική μεν, αισχρά περιφρονητική για τα άλλα κόμματα) δείχνει πως οι τσιπριστές ένιωσαν την θεσμικά απαράδεκτη κίνησή τους. Και η ΝΔ πολύ καλά έκανε και απέρριψε αυτή την πρόσκληση.
Μα οι φωστήρες του αφύσικου και φαντασιακού έκαναν την επιλογή τους (με 2-3 σοβαρές διαφωνίες).
4. Τότε οι τσιπριστές δεν έβλεπαν καμιά «δυσαρμονία». Όχι μόνο δεν ανέθεσαν σε ουδέτερη υπηρεσιακή κυβέρνηση την εξουσία μα έκαναν ό,τι περνούσε από τα βρόμικα μυαλά και χέρια τους για να διασπείρουν και άλλο μίσος και άλλο διχασμό – και άλλες νάρκες στο ήδη επιβαρυμένο πολιτικό πεδίο. Και ανέβηκαν στο 31,5% δείχνοντας την έκταση της παράνοιας στον Ελλαδικό χώρο.
