1. Η ΝΔ και ο Κυριάκος, που εμένα εξακολουθεί να μη με πείθει, είχε κολλήσει στο 30% (άντε 32%) και ο Σύριζα ξεπέρασε το 20% προς το 23%.
Σε μια χώρα με κανονικό πληθυσμό, σχετικά (όχι πολύ) καλλιεργημένο, όπως θα έπρεπε να είναι στον 21ο αιώνα της Ευρώπης με όλα τα πρωτόφαντα ΜΜΕ και το δυναμικό Διαδίκτυο, τα ποσοστά θα έπρεπε να είναι 40% στους Δεξιούς και 4% στους τσιπριστές, μετά τις απάτες και τα εγκλήματα που διέπραξαν αυτοί.
Έτσι ο αμοραλιστής αμόρφωτος κομμουνιστάκος (που αντιπροσωπεύει, χαλαρά εικάζω, το 30% των Ελλήνων) πήρε στις Ευρωεκλογές ένα σεβαστό 23,9%.
Το αξιοπρόσεκτο σημείο είναι πως στις περιοχές που επλήγησαν δεινά από πλημμύρες και πυρκαγιές, οι ανίκανοι αυτοί τσαρλατάνοι έπεσαν. Μα όχι πολύ! Έπεσαν στο Δήμο Μαραθώνα από 29,7 στο 20,9%, στον Δήμο Ραφήνας-Πικερμίου από 27,2% στο 20,7%, στον Δήμο Μάνδρας-Ειδυλλίας από 27,7% στο 22% και στα Μέγαρα από 23,7% στο 22,9%!!!
Είναι τόσο απίστευτα ηλίθιοι όλοι αυτοί οι άνθρωποι που αγνοώντας τις καταστροφές στις ίδιες τις γειτονιές και αυλές τους, τους θανάτους γειτόνων ίσως και συγγενών τους, εξακολουθούν να στηρίζουν τους υπεύθυνους – την κα Δούρου, τον κ. Σκουρλέτη και τον κ. Τσίπρα!
2. Έτσι τελικά συγκέντρωσε ο κ. Τσίπρας, που επωμίστηκε σχεδόν ολομόναχος – τόσο ανίκανοι είναι τα τσιράκια του – την προεκλογική καμπάνια, σχεδόν 24%! Στις εθνικές εκλογές ανέβηκε στο 31,5%!
Πολλοί πίστευαν πως η ψευδολογία, μαγκιά, κυνικότητα και αναλγησία του, καλά κρατούσαν και τραβούσαν ακόμα τα πλήθη. Οι “στραβές” (όπως πυρκαγιά στο Μάτι, πλημμύρα στη Μάνδρα) και οι απάτες (θα σκίσω το μνημόνιο, τον ΕΝΦΙΑ κλπ) και οι θεαματικές κωλοτούμπες, είχαν ξεχαστεί ενώ οι παλαβομάρες και βρισιές του Πολάκη επηρέαζαν μόνο τους αντιπάλους. Κι ενδεχομένως θα έπαιρνε πιο πολλές ψήφους. Και όντως πήρε!
Υπάρχουν επίσης δυο ακόμα σημεία για προβληματισμό.
α) Ο Τσίπρας ψεύδεται ακατάπαυστα και ακατάσχετα μα λέει και μερικές αλήθειες για το εγκληματικό παρελθόν της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ ώστε να γίνεται πιστευτός γενικότερα στις μάζες που ούτε μνήμη ούτε κρίση διαθέτουν – και ψηφίζουν αναρχοαριστερούς λόγω … Κιλελέρ, το 1910!
β) Πολλοί ευκατάστατοι αστοί (όπως η κα Παναγοπούλου) δεν είναι δυσαρεστημένοι, όπως και πολλοί ξένοι Δυτικοί, αφού ο Τσίπρας υπέγραφε όσα έγγραφα του παρουσίαζαν και αυτά ψηφίζονταν άνετα στην Ελληνική Βουλή, στα καφενεία και στους δρόμους όπου κυριαρχούν οι Συριζαίοι.
3. Δυστυχώς, η αλαζονεία και η απίστευτη άγνοια του πρόδωσαν τον κ. Τσίπρα. Μπορούσε να περιφρονεί όσο ήθελε τη ΝΔ και τα άλλα κόμματα: δεν αξίζουν μια δεκάρα ίσως με τα δικά του και άλλα δεδομένα. Μα την πάτησε άγρια στο Μακεδονικό.
Οι Μακεδόνες δεν του το συγχώρεσαν με τίποτα – ούτε θα το ξεχάσουν!
Εδώ, όπως και τόσο συχνά αλλού, η εγγενής βλακεία του αποδείχθηκε τρομερά τιμωρητική. Αν ζητούσε συναίνεση εδώ, ίσως να γλίτωνε ολότελα.
Μπορεί οι τρέλες της αρχικής περιόδου “Γκόου μπακ, μαντάμ Μέρκελ” και παρόμοιες αβρότητες ενός αμαθέστατου αμοραλιστή, να είχαν ακόμα και θετικό αντίκτυπο στον πανηλίθιο λαό. Μα υπήρξαν πολλές απρέπειες, πολλές έντονες αντιφάσεις που ξένισαν ακόμα και μερίδα του 32%.
Η σειρά που τα παρουσιάζω είναι μάλλον τυχαία.
4. Ο Τσίπρας πρόβαλλε τον εαυτό του ως “αριστερό”, νέα ενσάρκωση του Λένιν, του Τσε Γκεβάρα και του Βελουχιώτη, που θα άλλαζε την Ελλάδα και την Ευρώπη. Μα αναγκάστηκε να συγκυβερνήσει με μια λαϊκίστικη, εντελώς σάπια πλευρά της Δεξιάς του Καμμένου. Πόσο απεχθής είναι αυτή η πλευρά φάνηκε από τον πλήρη καταποντισμό της στις Ευρωεκλογές παίρνοντας μόλις 0,8%!
Αυτή η αντίφαση επιτάθηκε όταν στον κοινωνικό του βίο, αφού γλυκάθηκε νωρίς με τις πλούσιες απολαύσεις της πρωθυπουργίας, επιδόθηκε αλαζονικά (και περιφρονητικά προς τα λαϊκά στρώματα που τον στήριζαν), σχεδόν παθιασμένα στη χλιδάτη ζωή με συμπόσια, εξόδους, ταξίδια τουριστικά και όχι για εθνικούς σκοπούς και παρόμοια.
Έτσι έφτασε και στα κότερα και τα πούρα. Αυτά ήταν αρχικά “φέικ νιους” μα ήρθαν και οι φωτογραφίες και άλλες μαρτυρίες οπότε εξ ανάγκης έγιναν “δικαίωμα σε διακοπές” για έναν κουρασμένο από τόσους αγώνες πρωθυπουργό. Μόνο που σε αυτή την περίπτωση, ο αγώνας ήταν η τρομερή απάτη σχετικά με την πυρκαγιά στο Μάτι όπου κάηκαν 102 άνθρωποι, και αυτός πήγε αργότερα σε επιλεγμένα μέρη καλά φρουρούμενος και με τηλεοπτική κάμερα φιλική!
5. Υπήρξε χειρότερη διαπλοκή (την οποία συνεχώς απέδιδε στην αντιπολίτευση κι επρόκειτο να πατάξει!) με καναλάρχες κι επιχειρηματίες με γιοτ. Ήρθε κι ο Πετσίτης και Κύπριοι δικηγόροι , οι έμποροι όπλων, και παράξενες συμβάσεις σε πολλούς τομείς…
Οι συνταξιούχοι δεν ξεγελάστηκαν από τις ελεημοσύνες του Τσίπρα, τις αβρότητες του Κατρούγκαλου και τη τσαχπινιά της κας Αχτσιόγλου.
Ούτε ο πολύς κόσμος – από το απροκάλυπτο μίσος προς την αριστεία και τη Μεσαία Τάξη. Ακόμα και αριστεροί έχουν σεβασμό προς την αριστεία που ήταν σταθερό στοιχείο στη παράδοσή μας.
Η υβριστική συμπεριφορά του αψύ Σφακιανού Πολάκη ήταν και είναι παντελώς ασυμβίβαστη με την δήθεν “αξιοπρέπεια” που πρέσβευε ο Τσίπρας ψευδόμενος.
Ασυμβίβαστη με τη δήθεν “ειλικρίνεια” κι “ευθύτητα” του τσιπρισμού ήταν και το αλισβερίσι με τους Ανέλληνες και Κινάλ-ες προκειμένου να διατηρήσει την φαρσική πλειοψηφία στη Βουλή για να “ευημερεύει”!
6. Μα ο κοσμάκης ήταν δυσαρεστημένος από τους τσιπριστές-μπολσεβίκους από τα τέλη του 2016. Από τότε τα ποσοστά στις δημοσκοπήσεις έδειχναν τη διαφορά με 6% ως και 10%. Μα σαν τον ηρωικό «πατερούλη» Στάλιν τις παραμονές της χιτλερικής εισβολής στη Σοβιετία, δεν ήθελε να πιστέψει τα γεγονότα που τον προειδοποιούσαν.
Από τότε έπρεπε να παραιτηθεί και να προκηρύξει εθνικές εκλογές!
Το μέγα μυστήριο είναι πώς με τόση ανευθυνότητα, ανικανότητα κι εξαπάτηση και με τόση προδοσία του «αριστερισμού», κατόρθωσε να πιάσει αυτό το μαγικό 31,5%;
