1. Είναι παράξενη αυτή η αρρωστημένη πλάνη των αναρχοαριστερών σχετικά με «αγώνες» και αγωνιστές που δήθεν προώθησαν και υλοποίησαν τα δίκαια των εργαζομένων.
Οι μεγάλες μεταρρυθμίσεις έγιναν στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα στη Βρετανία και στη Γερμανία του Μπίζμαρκ, ο οποίος εφάρμοσε, πολύ πριν τους «αγώνες» των αριστερών, το κράτος Πρόνοιας – οι δε σοσιαλιστές εναντιώθηκαν στις μεταρρυθμίσεις του!!!
Το να νιώθεις «αγωνιστής» και να διακηρύσσεις την «αγωνιστικότητά» σου είναι συνηθέστατο στους αριστερούς, μα είναι κάτι εντελώς υποκειμενικό που δεν έχει πολλή σχέση με την πραγματικότητα.
Στη ζωντανή καθημερινότητα είσαι αυτό που εκδηλώνεις στην πράξη όχι αυτό που νιώθεις και κομπάζεις – παρότι στη χώρα των χαζοχαρούμενων συχνότατα είσαι και θεωρείσαι να είσαι αυτό που λες πως είσαι.
2. Ποια αγωνιστικότητα έχουν να δείξουν οι τσόγλανοι τσιπριστές που προσποιούνταν πως κυβερνούσαν 4,5 έτη;
Το μόνο που έκαναν είναι να υλοποιήσουν ένα απεχθέστατο και τρισάθλιο μνημόνιο που κόστισε, σύμφωνα με τους δικούς τους υπολογισμούς, 80 -100 δις ευρώ! Αυτό και μόνο έκαναν τα στελέχη από τον ίδιο τον κ. Τσίπρα ως τα τελευταία τρομαγμένα τρολ που πληρώνονται για να προπαγανδίζουν τις αρετές του τσιπρικού αμοραλισμού και να φουσκώνουν τη στατιστική των αυξανόμενων εργαζομένων.
Και οπωσδήποτε οι τσιπριστές το εφάρμοσαν πολύ πιο εύκολα από τους φανατικούς μνημονιακούς τους οποίους εξύβριζαν πριν το 2015.
Ταυτόχρονα διόριζαν κοπρίτες κομματόσκυλα και συγγενείς (όλοι ανεξαίρετα οι πρωτοκλασάτοι) στο Δημόσιο διαφθείροντας και τις τελευταίες άθικτες εσοχές του. Και, εξίσου αναίσχυντα, έκαναν περικοπές τις δημόσιες επενδύσεις, που θα δημιουργούσαν νέες θέσεις εργασίας για τους ανέργους, ενώ υπερφορολόγησαν τους πάντες για να βγάζουν τα υπερπλεονάσματα και να κάνουν παροχές ελεημοσύνης στα «ασθενέστερα κοινωνικά στρώματα».
3. Οι τσιπριστές προβάλλουν ένα κυβερνητικό έργο που βγαίνει μόνο από τη φαντασία τους. Διότι το πραγματικό έργο τους ήταν έργο διάβρωσης θεσμών, ηθικών αξιών και της όποιας ενότητας του έθνους.
Προβάλλουν την «κινηματική καρδιά τους». Μα το μόνο τσιπρικό κίνημα τα τελευταία 4 έτη ήταν οι κωλοτούμπες του αμόρφωτου αμοραλιστή αρχηγού τους και τα τουριστικά ταξίδια του (και του κατακαμένου Καμμένου) με το πρωθυπουργικό αεροπλάνο και με κότερα των «ταξικών εχθρών».
Αλλά το χειρότερο είναι η προβολή της αγωνιστικής δήθεν ταυτότητας. Πότε, πού και ποιός αγωνίστηκε τα τελευταία 4 έτη;
Υπήρξαν παρατεταμένες περίοδοι που κανένας πρωτοκλασάτος τσιπριστής δεν τολμούσε να κάνει βόλτα στην Αθήνα ή στη Θεσσαλονίκη. Αν έβγαιναν, κρύβονταν πίσω από κλούβες και ματ, όπως έκανε ολοφάνερα το ακίνητο, παραλυμένο Μαξίμου, παρά τις ψευδείς διαβεβαιώσεις του Τσίπρα πως δεν χρειάζεται προφύλαξη.
Οι μόνοι που αγωνίστηκαν τελευταία ήταν οι αντιφρονούντες και αντιπολιτευόμενοι που, επειδή ήθελαν να τους διώξουν πίσω στη σκοτεινή αφάνεια του λησμονημένου λενινισμού τους του 4%, κατηγορήθηκαν ως αντιδημοκρατικοί και ακροδεξιοί.
