1. Μου ήταν κάποτε συμπαθέστατος ο κ. Θεοδωρής Γεωργακόπουλος που αρθρογραφεί στην Καθημερινή αυτή την περίοδο (Ιουν. 2019) κάθε Παρασκευή. Τελευταία τα άρθρα του δεν έχουν την ποιότητα που άλλοτε μου άρεσε πολύ.
Στις 7/6 έγραψε το «Κοινωνία που μένει πίσω σε όλα». Πολλές διατυπώσεις για το ότι η Ελληνική κοινωνία μένει πίσω ή πάει προς άλλες κατευθύνσεις από εκείνη της προόδου που ακολουθούν οι πιο πολιτισμένες χώρες της φιλελεύθερης Ευρώπης.
Και το πρώτο του παράδειγμα για την αισχρή νοοτροπία των τσιπριστών που, στις τοτινές «μεταρρυθμίσεις» τους στον προεκλογικό μήνα, δεν υιοθέτησαν τον λογικότατο προσδιορισμό του βιασμού ως πράξη βίας που δεν έχει την συναίνεση του βιαζόμενου – κριτήριο που έχουν υιοθετήσει στη νομοθεσία τους χώρες με περισσότερη λογική.
2. Αλλά μετά είναι σαν να μεθάει με το θέμα του ο συμπαθής Θ. Γεωργακόπουλος και αρχίζει να παρεκτρέπεται σε υπερβολές, όπως μου φαίνεται.
Στο δεύτερο μισό του άρθρου του, αφού περνά στα γρήγορα (και πολύ επιπόλαια) το θέμα του τζαμιού στην Αθήνα που όντως έχει εγκαινιασθεί, σε αντίθεση με άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, αναφέρεται στο θέμα των ΛΟΑΤΚΙ (LGBT στ’ αγγλικά για λεσβίες, γκέι, bisexual και transgender δηλαδή αμφίφυλους και τρανσέξουαλ) και την γιορτή τους Gay Pride που είναι όλος ο Ιούνιος μα η μέρα τους είναι 8/6.
Και καλά μέχρι εδώ. Κάποιος βέβαια θα ρωτήσει γιατί πρέπει οι κάπως ιδιαίτεροι αυτοί άνθρωποι να έχουν ξεχωριστή μέρα αφιερωμένη σε αυτούς κι έναν ολόκληρο μήνα εορταστικό;
Γιατί να μην έχουν ξεχωριστή γιορτή και οι σκληρά εργαζόμενοι οικογενειάρχες, οι πολύτεκνοι, οι έντιμοι επιστήμονες, οι εκπαιδευτικοί; Γιατί να μην έχουν και αυτοί έναν μήνα γιορτής και τιμής;
Α, ίσως εισπράξει μια απάντηση, αυτοί οι ανώμαλοι, όπως θεωρούνταν επί αιώνες και καταπιέζονταν, ας έχουν τώρα λίγη εορταστική ελευθερία να απολαύσουν την «διαφορετικότητά τους»!
3. Ο Θ. Γεωργακόπουλος όμως πάει ακόμα πιο πέρα. Μας δίνει στατιστικές για τις εκλογές τοπικής αυτοδιοίκησης. Από τους 325 δημάρχους μόνο 19 είναι γυναίκες.
Μετά, στις λίστες των Ευρωεκλογών υπήρχε ποσόστωση 40% γυναίκες – όχι άσχημο. Μα μόνο 5 επέλεξαν οι πολίτες.
Αυτά τα αποτελέσματα, κατά τον Θ. Γεωργακόπουλο και πολλούς άλλους «προοδευτικούς», δείχνουν μια βάλτωση και οπισθοδρόμηση των Ελλήνων πολιτών, που θα έπρεπε να ψηφίζουν περισσότερες γυναίκες.
Μα γιατί κύριοι «προοδευτικοί»;
Εγώ ψήφισα μια κυρία για το Ευρωκοινοβούλιο που έχει άξια προσόντα, ίσως ως τεχνοκράτις καλύτερες περγαμηνές από όλους τους υποψήφιους και τον κομματάρχη. Μα άλλοι δεν την ψήφισαν και βγήκε ένας ποδοσφαιριστής!
4. Οι γυναίκες (κι εδώ θα με πουν «σεξιστή» προς δόξα μου!) έχουν το υπέροχο και μοναδικό φυσικό χάρισμα της μητρότητας και ικανής φροντίδας της οικογένειας.
Φίλος της στήλης, χειρουργός είπε στην κόρη του που ήθελε να γίνει γυναικολόγος-μαιευτήρας «όχι». Διότι, της εξήγησε, αφού θέλει και οικογένεια, θα δεινοπαθήσει καθώς γυναίκες ασθενείς θα τηλεφωνούν οποιαδήποτε ώρα μέρας και νύχτας για διάφορα προβλήματα. Οπότε ή το επάγγελμα ή το νοικοκυριό θα υποφέρει και η ίδια δεν θα νοιώθει πολύ καλά.
Είμαι βέβαιος πως υπάρχουν γυναίκες γυναικολόγοι που θα με διαβεβαιώσουν πως τα καταφέρνουν μια χαρά.
Δεν τις πιστεύω. Είτε τις ασθενείς τους δεν φροντίζουν όπως πρέπει, είτε τα παιδιά τους τα φροντίζουν άλλοι. Ένα εκ των δυο υποφέρει.
5. Ο Θ. Γεωργακόπουλος παραπονιέται επειδή δεν ακολουθούμε ρεύματα στα ξένα, όπως είναι η πλήρης χειραφέτηση των γυναικών στο πάρα πάνω παράδειγμα.
Νομίζει πως είναι παράδειγμα προς μίμηση το γεγονός πως στην Ευρώπη μια χώρα έχει λεσβία και δύο έχουν γκέι πρωθυπουργούς!
Από πού κι ως που πρέπει νουνεχείς άνθρωποι να ακολουθήσουν τέτοια ρεύματα; Δηλαδή θα κυβερνηθούμε καλύτερα από λεσβίες και γκέι και τρανσεξουαλικούς; Ναι, ίσως όσον αφορά τους τσιπριστές που απέδειξαν πως είναι γκέι στην πολιτική διαφθείροντας κάθε δημοκρατικό θεσμό.
Μα είναι κριτήρια ετούτα για οτιδήποτε; Όχι.
Ναι, να έχουμε έντιμους φιλελεύθερους (όχι νέο-συντηρητικούς) βουλευτές και κυβερνήτες που έχουν παραδοσιακά τεχνοκρατικά προσόντα – ούτε άντρες άλλους μα ούτε και γυναίκες, δίχως προσόντα και κυρίως δίχως ευρύτατη γνώση και βαθύτατη κατανόηση.