1. Η κα Γεννηματά είναι πλέον μια γελοία φιγούρα του γερασμένου ΠΑΣΟΚ που δεν έχει ανανεωθεί ούτε μπορεί να το κάνει. Διότι δεν έχει κάτι νέο και ζωογόνο να προσφέρει ούτε στο ίδιο το κίνημα, ούτε στους ψηφοφόρους, ούτε βέβαια στη χώρα που τη χρειάζεται – την ανανέωση, όχι την κα Φώφη.
Τα ρεφρέν περί Ανδρέα Π. αείμνηστου, χαρισματικού απατεώνα τα έχουν βαρεθεί και οι πιο πράσινοι πασοκάριοι παλαιάς κοπής. Οι νέοι δεν ενδιαφέρονται ποσώς για παπανδρεϊκό σοσιαλισμό ή όποιον άλλο σοσιαλισμό και παρόμοιες φτηνές κι εύκολες ιδεολογίες σε –ισμό. Θέλουν ευκαιρίες για εργασία με όσο το δυνατό λιγότερο μόχθο και ανία και όσο το δυνατό περισσότερα λεφτά.
Ούτε ο Τσίπρας στις δόξες του δεν μπόρεσε να το προσφέρει αυτό, αν και το υποσχόταν ακατάσχετα.
2. Η κα Φώφη δεν διακρίνεται ούτε για οξυδέρκεια και λογική, ούτε για ευγλωττία και προσαρμοστικότητα στις απαιτήσεις του παρόντος.
Η προφανώς ηθελημένη ρήξη με τον Ευ. Βενιζέλο και η άγαρμπη έξωσή του δείχνει την κατοχή μυαλού σε μέγεθος μούσμουλου.
Αυτό επιβεβαιώνεται από τις δηλώσεις της σε συνέντευξή της στην τιβί (Αντένα, αν θυμάμαι) πως είναι Πρόεδρος, έχει το δικαίωμα να κάνει ό,τι νομίζει ορθό, να παίρνει αποφάσεις και πως αναλαμβάνει την ευθύνη – ακριβώς όπως ο Τσίπρας ανέλαβε την ευθύνη της καταστροφής στο Μάτι με 102 αποτεφρωμένους πολίτες!
Τέτοια έχει καταντήσει η σοσιαλιστική νοοτροπία, όποια ονομασία κι αν έχει ως κόμμα, οργάνωση, παράταξη: εγώ, ως Πρόεδρος ή αρχηγός κάνω ό,τι θέλω και αναλαμβάνω την ευθύνη.
Στην συγκεκριμένη περίπτωση, η κα Πρόεδρος επέλεξε να εκδιώξει με πλάγιο τρόπο τον ικανότερο πολιτευτή της παλαβής παράταξής της. Και τη λέω “παλαβή” (αν και υπάρχουν ακριβέστερα επίθετα μα λιγότερο κόσμια) διότι νουνεχείς πολίτες ουδέποτε θα επέλεγαν την κα. Φώφη.
3. Αν θυμάμαι, η κα Φώφη ήταν αναπληρωτής υπουργός Αμύνης όταν ο Βενιζέλος επωμιζόταν με τον Σαμαρά της ΝΔ το τεράστιο βάρος του 2ου μνημονίου πριν το 2015. Ήταν μια διακοσμητική γλάστρα που κατά καιρούς ταξίδευε σε κάποιο νησί για κάποια στρατιωτική εκδήλωση. Διότι δεν θα μπορεί να ισχυριστεί πως γνωρίζει έστω και λίγα για το περίπλοκο παιχνίδι του πολέμου και της άμυνας.
Γιατί δηλαδή τώρα κρατά ίσες αποστάσεις από ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ; Βάφτηκε αρκετά γαλάζια όταν τη συνέφερε. Νομίζει άραγε πως τώρα όσοι αποσκίρτησαν από το αποξηραμένο ΠΑΣΟΚ για να βοσκήσουν στο συριζικό γρασίδι (Κουρουμπλής, Σπίρτζης, κλπ) θα επιστρέψουν στα δικά της ξεροτόπια του 8%, που άντε να ανέβει στα 10% ή 12%;
Και με αυτά τα πενιχρά νούμερα νομίζει πως θα εξελιχθεί σε σιδηρά Ελληνίδα κα Θάτσερ ή έστω ρυθμιστικό παράγοντα – όπως ήλπιζε ο σαχλός Σταύρος Θεοδωράκης που αναλώθηκε με τους εξαίρετους υποστηρικτές του στη φλόγα του φιλόδοξου φανφαρονισμού του;
4. Ο Βενιζέλος στοχοποιήθηκε προσωπικά με τον συνήθη αισχρό τσιπρικό τρόπο σε αντίθεση με άλλους (εκτός του Λοβέρδου). Η έξωσή του λοιπόν σηματοδοτεί, υποθέτω στο μούσμουλο της κας Φώφης, δυο πράγματα:
α) Τωρινοί ψηφοφόροι του Σύριζα θα τρέξουν προς το ΚΙΝΑΛ που έχει εξαγνιστεί από δόλιους σοσιαλδημοκράτες σαν τον Βενιζέλο. Μόνο που, όπως ανέφερα, και η ίδια η Πρόεδρος συνεργάστηκε άψογα με την επάρατη Δεξιά παίρνοντας έναν σημαντικό, έστω άχρηστο, θώκο. Οπότε αυτό δεν ευσταθεί – αν και δεν περιμένω λογική στην κα Φώφη.
β) Ανοίγει την πόρτα συνεργασίας με τον Τσίπρα. Ή θα συνεργαστούν κατά της ΝΔ ή θα επιτίθεται κατά του Σύριζα δίχως το βάρος του Βενιζέλου κι έτσι θα γίνει πιο ελκυστική για κουτούς κεντροαριστερούς. Ούτε αυτό καθεαυτό ισχύει. Μπορεί να εξαϋλωθεί το ΚΙΝΑΛ και να απορροφηθεί στον ΣΥΡΙΖΑ. Το αντίθετο μου φαίνεται ανέφικτο με την κα Φώφη στην ηγεσία.
5. Οι τσιπριστές όντως βρίσκονται υπό (μερική) διάλυση. Οι σοσιαλιστικές μεγαλοστομίες τους αποδείχθηκαν κενές περιεχομένου. Το μόνο που ήθελαν τελικά ήταν η κατάληψη της εξουσίας.
Ευκαιρία, λοιπόν, για το ΚΙΝΑΛ, πρώην ΠΑΣΟΚ, να εκπέμψει νέο μήνυμα σοσιαλισμού, κεντρώου ή κεντροαριστερού. Μόνο έτσι θα ελκύσει τα μπουλούκια των τσιπριστών μπολσεβίκων (πρώην Πασόκων).
Τι θα προσφέρει όμως; Τα αντίθετα της ΝΔ είναι: περισσότεροι φόροι (ο Τσίπρας αύξησε 21 και μείωσε μόνο έναν, στα Καζίνο!), περισσότερος κρατισμός, λιγότερες αποκρατικοποιήσεις, περισσότερες παρεμβάσεις στην Παιδεία και στην παραγωγή, πιο κλειστά επαγγέλματα, ισχυρότερες συντεχνίες, λιγότερη ασφάλεια στους δρόμους…
Φιλολαϊκές μεταρρυθμίσεις (επιδόματα, συντάξεις) δεν θα τις επιτρέψουν οι θεσμοί και οι αγορές.
Δύσκολος έως ανύπαρκτος ο δρόμος της κας Φώφης.
