1. Είναι φανερό και στους ίδιους τους τσιπριστές πως η αριστερή παρένθεση άρχισε να κλείνει με τις ευρωεκλογές και ο Τσίπρας και ο Σύριζα θα διαολοσταλεί. Μοιάζει αμφίβολο, μα ας ελπίζουμε πως θα πάει στο πολιτικό περιθώριο όπου ανήκει ή, ακόμα καλύτερα, στην ανυποληψία και ανυπαρξία. Το τελευταίο είναι δύσκολο διότι αμέσως άλλος Ανδρέας/Τσίπρας θα εμφανιστεί.
Ήδη πρωτοκλασάτα στελέχη σαν τον Τσακαλώτο αποδέχονται την ήττα.
Όσο λοιπόν κι αν προσποιείται την αισιοδοξία και τη νίκη το περιλάλητο παλικάρι μας, ο πρωθυπουργός, γνωρίζει πια πως δεν γλυτώνει την πτώση. Όσες γέφυρες κι αν ρίξει προς την κεντροαριστερά της κας Φώφης, όσους αεριτζήδες σαν τον Τζουμάκα κι αν εγκολπωθεί, όσες Μυρσίνες κι αν βάλει κι όσους Σωκράτηδες στο Ευρωψηφοδέλτιο, όσες φιέστες Προοδευτικής Συμμαχίας κι αν στήσει, ξέρει πια πως έχει χάσει.
2. Το θέμα είναι πόσο θα χάσει; Η αξιοπρέπεια είναι άγνωστο γνώρισμα στους τσιπριστές και ας τη χρησιμοποιούν ad nauseam ως λάβαρο για να προσελκύουν ηλίθιους. Έτσι, όσο λίγο ή πολύ κι αν χάσει, ο Τσίπρας δεν μπορεί να χάσει με αξιοπρέπεια.
Έχοντας για τις δυο γόνιμες δεκαετίες της διαμόρφωσης του χαρακτήρα του γαλουχηθεί με το δηλητήριο του λενινισμού, πιστεύει παρανοϊκά πως είναι δημοκράτης μα και κομμουνιστής και πως η εξουσία του ανήκει αποκλειστικά.
Ταυτόχρονα, καθώς η χώρα του είναι μέλος της ΕΕ, θα πρέπει να φέρεται σαν καλό παιδί σοσιαλδημοκρατικό κι έτσι να κάνει εκλογές και, όταν χάσει, να παραδώσει τα ηνία της λατρεμένης του εξουσίας. Το παλικάρι, έχει, μου φαίνεται ξετρελαθεί, με την εξουσία – όπως άλλοι με τον έρωτα.
Γι’ αυτό δεν θα την αφήσει με όμορφο σοσιαλδημοκρατικό τρόπο. Γι’ αυτό αναμηρυκάζει σκάνδαλα και κατηγορίες κατά των αντιπολιτευόμενων, και ο σύντροφος Πολάκης της καθαρόαιμης χυδαιότητας σιγοντάρει.
3. Το «σκάνδαλο του αιώνα», όπως το ανακήρυξαν οι μουσμουλόμυαλοι (κατά το μέγεθος μόνο) τσιπριστές, το θέμα Νοβάρτις ανασύρθηκε ξανά για να σπιλώσει αντιπάλους του Τσίπρα έστω κι αν το κατηγορητήριο αρχειοθετήθηκε από τη Δικαιοσύνη αφού, παρά τους κουκουλοφόρους «μάρτυρες», δεν υπάρχουν λεφτά σε λογαριασμούς ή άλλα στοιχεία που να συνηγορούν υπέρ της δίωξης των αντιπάλων.
Παρά τον ορυμαγδό και τη λάσπη, μόνο στον κ. Λοβέρδο επικεντρώνονται!
Δεύτερο θέμα είναι τα κομματικά δάνεια και οι τσιπριστές στοχεύουν τη ΝΔ στην περίοδο 2000-2011. Μα παρακάμπτουν ορισμένες λεπτομέρειες που όμως είναι αρκετά αιχμηρές και χοντρές ώστε να βγάζουν μάτια.
α) Η Δικαιοσύνη επίσημα είχε ασχοληθεί στο παρελθόν μα το είχε βάλει στο αρχείο.
β) Οι τσιπριστές δεν αναφέρθηκαν πουθενά σε ποινικές ευθύνες πολιτικών προσώπων στο πόρισμά τους.
γ) Στη συγκεκριμένη περίοδο, σύμφωνα με τον νόμο που ίσχυε τα κόμματα μπορούσαν να εκχωρήσουν τη μελλοντική κρατική επιχορήγησή τους για δάνεια.
δ) Παραδόξως, από τη δίωξη εξαιρείται το ΚΚΕ και ο Σύριζα!!!
4. Δεν υπάρχει, ούτε υπήρξε, απόδειξη πως η ΝΔ είχε προνομιακή μεταχείριση από Τράπεζα. Μόνο ο Σύριζα με επιστολή του ίδιου του Τσίπρα προς την Εθνική Τράπεζα είχε ζητήσει χαριστικές ρυθμίσεις και χορήγηση δανείου δίχως όλα τα απαιτούμενα χρηματοοικονομικά κριτήρια.
Έτσι το σκάνδαλο είναι τσιπρικό καθαρά. Και τυχαίνει να υπάρχουν προεκτάσεις.
α) Το ακίνητο της Κουμουνδούρου περιήλθε στον Σύριζα με τρόπο νεφελώδη αν όχι εντελώς παράνομα. Εικάζεται πως έγιναν απατηλές παραστάσεις προς Τράπεζες και ίσως δεν πληρώθηκαν οι αναλογούντες φόροι.
β) Το δάνειο που πήρε η Ελληνική Αριστερά, ή Σύριζα, κουρεύτηκε κατά 60%!
γ) Μέτοχος στην εφημερίδα Αυγή είναι η offshore Κυπριακή εταιρεία The Atlas Cyprus International Trust. Οι εκδότες (=Σύριζα) αρνήθηκαν να αποκαλύψουν τον πραγματικό ιδιοκτήτη της εταιρείας και την προέλευση των χρημάτων.
5. Τελικά, σχεδόν τίποτα δεν του βγαίνει του ανώριμου φιλαράκου μας. Όλα του επιστρέφουν μπούμερανγκ και γι’ αυτό τελευταία, ακόμα και όταν γελά θριαμβολογώντας μοιάζει ζαλισμένος κι ετοιμόρροπος.
Οι τσιπριστές είναι τόσο ανίκανοι γενικά, που ακόμα κι αν υπάρχουν σκάνδαλα δεν θα μπορέσουν να τα αξιοποιήσουν προς όφελος τους!
