1. Κάθε γραφιάς σαν κι εμένα θα μπορούσε να γράφει ατελεύτητα για τις γκάφες του πρωθυπουργού μας κ. Τσίπρα. Το ένα σοβαρό στοιχείο υπέρ του είναι πως τον εξέλεξαν, τον ψήφισαν, όσοι αποτελούν το 35% των ψηφοφόρων και τον στηρίζουν ακόμα, μετά από τέσσερα έτη ασυναγώνιστης ανευθυνότητας και ανικανότητας, 20% ίσως και 25% των ψηφοφόρων σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις.
Αφού λοιπόν υπάρχουν τόσοι πολλοί τσιπριστές στη χώρα και αφού καθηγητές σαν τους Γαυρόγλου, Δραγασάκη, Μπαλτά, Σταθάκη, τον στηρίζουν και τον υπακούουν, το γενικό επίπεδο καλλιέργειας και μόρφωσης πρέπει να είναι χαμηλότατο και καλώς έχουμε τον μεγάλο μαχαλομάγκα ως πρωθυπουργό.
Για να καταλάβετε. Κάποιοι έμειναν κατάπληκτοι μαθαίνοντας πως καιγόταν η Παναγία των Παρισίων στο Παρίσι. Το Παρίσι εντάξει Παρίσι. Αλλά νόμιζαν πως ο ναός ήταν μόνο σε γαλλικό μυθιστόρημα και σε κάποιο καρτούν του Ντίσνεϊ !
Επομένως γιατί να μην πιστεύουν πως μας ψεκάζουν και πως οι Σιωνιστές βυσσοδομούν, και οι Δυτικοί σκευωρούν, εναντίον του παγιδευμένου μα ανυπότακτου Ελληνικού λαού; Και γιατί να μην έχουμε τον πρωθυπουργό που μας αξίζει;
2. O κ. Τσίπρας είναι άψογος και απαράμιλλος ψευταράς. Το διαπίστωσε και το σάλπισε ο κ. Μεϊμαράκης πριν από μερικά χρόνια. Τον εξέπληξε διότι προφανώς ο ίδιος δεν ήξερε πως το ψέμα τρέχει στο αίμα – όχι στο Ντι-Εν-Ει – κάθε άναρχοαριστερού ή γαλαζοαίματου καινοτόμου κουμμουνιστή.
Δήλωσε, λοιπόν, πρότινος (Απρίλιος 2019: συγγνώμη για την αργοπορία μου, έχω κι εγώ την καθυστέρηση μου), πως κερδίζει πάντα ενάντια στις προβλέψεις των αντίξοων δημοσκοπήσεων που τον θέλουν ηττημένο.
Τώρα, ουδέποτε οι δημοσκοπήσεις του 2014 και 2015, παρά τα παρατράγουδα και τον παρά που η περήφανη διαπραγμάτευση μας πάρακόστισε: (λένε οι εμπειρογνώμονες 100 δις ευρώ!), έδωσαν έστω και μισή μονάδα υπεροχής στη ΝΔ. Πάντα έδειχναν τον Σύριζα να προηγείται.
Μα, όπως έχουμε ξαναγράψει, το ψέμα έρχεται πολύ άνετα στον ψυχάκια Συριζάρχοντα (έχει, λένε, υιοθετήσει και τη λενιστική λιτότητα, ή μαοϊκή «λιτότητα σε χρονιά αφθονίας», ή απλή τσιπρική «ολιγαρχική αφθονία» για τον λαό) που τώρα έχει πρωινό «πεπόνι με προσούτο» και άλλες λιχουδιές. Τόσο άνετα όσο η αναπνοή και το άνοιγμα του στόματος.
3. Δεν είναι ότι θέλει να εμψυχώσει τυχόντες τσιπριστές που αποκτήσαν τώρα δεύτερες σκέψεις κατά του τσαρλατάνου ηγέτη τους ή να ενδυναμώσει νεοδημοκρατικές και κιναλικές τάσεις υπέρ του. Είναι «διάτρητος» σε τέτοιες πανουργίες.
Όχι, το κάνει διότι δεν μπορεί να μη λέει ψέματα, όπως δεν μπορεί να μην τρώει (προσούτο ή ότι άλλο) και να μην αναπνέει. Δεν έχει καμιά ενοχλητική αίσθηση ντροπής.
Όταν στη συνέντευξη του παίρνει βραβείο ασυναρτησίας τον ρώτησε ο κ. Χατζηνικολάου αν σκέφτεται να ζητήσει συγγνώμη από τον κ. Πικραμένο τον οποίο έσυρε αναίσχυντα σε απολογία για την τσιπρική πλεκτάνη Νοβάρτις τι απάντησε νομίζετε αυτός ο αδέκαστος αδάμας του ηθικού πλεονεκτήματος;
«Εγώ; … Να του ζητήσει συγνώμη ο Βενιζέλος»!!!
Πολύ σωστά! Μα μάλλον δεν κατάλαβε ο ατσίδας Τσίπρας πως ο Χατζηνικολάου, παλαιά αλεπού συνεντεύξεων, θύμιζε στον κόσμο που παρακολουθούσε (όχι στον παχύδερμο πρωθυπουργό της διαστρέβλωσης) ότι ο μέγας μεταρρυθμιστής δεν έδειξε καμία διάθεση να συλλυπηθεί τον κ. Παπαδήμο που νοσηλεύονται μετά το πακέτο – βόμβα που δέχτηκε σταλμένο από, υποθέτω, τσογλάνια της άναρχοαριστερής νοοτροπίας.
4. Εδώ αξίζει να αντιγράψω μερικές αράδες από άρθρο του κ. Καμπουράκη στον Φιλελεύθερο Liberal 17/4/19:
Ο τύπος του που πρωθυπουργεύει είναι και θρασύτατος. Επειδή δεν γίνεται να μην έχει επίγνωση της αγραμματοσύνης του (τι διάολο, διαβάζει τι γράφουν), προφανώς δεν τον ενδιαφέρει διόλου αν θα τον πουν αγράμματο … Όπως δεν τον ενδιέφερε παλαιότερα που κουβαλούσε τα τρισάθλια αγγλικά του σε διεθνείς συνεντεύξεις και ομιλίες… αδιαφορώντας αν οι ακροατές γελούσαν…
Ο Τσίπρας είναι ο κλασικός Ελληναράς, αστοιχείωτος και ακαλλιέργητος, που, όταν τον ρωτούν αν ξέρει τον Παπαδιαμάντη ή τον Ντοστογιέφσκι, απαντά:
«Γιατί, αυτοί με ξέρουν εμένα;» και καθαρίζει. Έτσι άλλωστε κυβέρνησε γενικώς…
Δίχως να ντρέπεται.
