1. Αναφέρομαι πάλι στον πολυτάλαντο πρωθυπουργό μας κ. Τσίπρα που δεν παύει να μας εκπλήσσει με τις εκδηλώσεις του της αμορφωσιάς. Αφού οι οπαδοί του τον λατρεύουν μέχρι τρέλας, θα πρέπει να βρίσκονται στον πάτο – πάτο της νοημοσύνης και αμορφωσιάς. Και τα βάζω σε αυτή τη σειρά διότι όσο περισσότερη νοημοσύνη έχει κάποιος τόσο λιγότερη επίδειξη της αμορφωσιάς του θα έκανε. Ο νοήμων άνθρωπος δεν είναι κατ’ ανάγκη πολύ μορφωμένος ή σπουδαγμένος. Συμβαίνει μάλιστα συχνά οι πολύ μορφωμένοι αν είναι και ανόητοι σε πολλά. Μα σε καμιά περίπτωση ο νοήμων άνθρωπος δεν θα επιδείκνυε την αμορφωσιά του με μια γκάφα γκροτέσκα μετά την άλλη.
Αναρωτιέσαι, όπως το κάνει συχνά ο Νικόδημος, τι σόι βοθροπαιδεία έφτιαξαν τόσες κυβερνήσεις και τόσοι καθηγητάδες κοιλέντερων, που κάπως φορούν την ανθρώπινη μορφή. Καλώς λοιπόν ο κ. Γαβρόγλου, τσιπρικό κοιλέντερο κι αυτός, προσπαθεί ποικιλότροπα να μεταρρυθμίσει όλες τις χοντρές απόψεις του μεταμοντέρνου συστήματος εκπαίδευσης σε κάτι γνήσια παλαιολιθικό – έτσι που όλοι να (μην) καταλαβαινόμαστε!
2. Ο κ. Τσίπρας, λοιπόν, σε μια συνέντευξή του (Απρ 2019) άφησε άναυδους τον συνομιλούντα κ. Χατζηνικολάου και όσους καταλάβαιναν πως με κείνο το πένθιμο, βαθυστόχαστο ύφος του κενού ξεπετούσε πάλι τις συνήθεις ασυναρτησίες του, και όσους τον υποστηρίζουν με παθολογική πίστη: τους πρώτους διότι αυτή τη φορά η αμάθεια έβγαινε σε μικροσεισμικούς μύδρους και τους δεύτερους διότι δεν καταλάβαιναν από πόνο.
Σε μια ώρα κατάφερε όχι μόνο να επαναλάβει ακούραστα και αγόγγυστα τις πολιτικές ανοησίες του, μεστές από μνησικακία, μα και να κάνει τρεις πρωτοφανείς γκάφες σχετικά με τη γλώσσα και την κουλτούρα των Ελλήνων.
Δήλωσε, λοιπόν, ο διαπρεπής αυτός φωστήρας της φαυλότητας πως είναι «διάτρητος» – ναι, διάτρητος – για την ιστορία των Συριζικών σκανδάλων (και ό,τι θέλετε, μπορείτε να καταλάβετε).
Διάτρητος είναι δυστυχώς ο δόλιος (= ‘αξιολύπητος’ και ‘ραδιούργος’) πρωθυπουργός μας από κάθε νοητικό ελάττωμα και μόνο η απάτη και η θρασύτατη μαγκιά τον κρατούν όρθιο. Μα θα εννοούσε ίσως «αδιάτρητος».
3. Μετά, κάπου θυμήθηκε τη σπάθη του Δαμοκλή και από τις Συρακούσες του Διονυσίου την έφερε στην Αθήνα της τσιπρικής κανονικότητας. Διαισθάνεται σαφώς πως κάτι τρέχει εναντίον του εδώ, κάποια παράξενη απειλή περιφέρεται αστραποβολώντας πάνω από το κεφάλι του.
Μα η κορωνίδα ήταν μια φράση που έφερνε σε αγαστή εγγύτητα τον Νείλο της Αιγύπτου, τον άπιστο Θωμά της Παλαιστίνης (= νυν Ισραήλ), την Ελληνική του Κατά Ιωάννη Ευαγγελίου της Κύπρου κι Ελλάδας (τριμερείς και τετραμερείς συμμαχίες και συμφωνίες) με την έκφραση «επί τον τύπον τον Νείλον», που ούτε ο ίδιος δεν θα ξέρει τι σημαίνει. Ο Θωμάς είπε στους άλλους μαθητές (Ιω. 20:26) πως για να πιστέψει θα βάλει «τον δάκτυλόν μου εις τον τύπον (=αποτύπωμα, σημάδι) των ήλων (ήλος=καρφί»).
Ας μη ξεχνάμε πως ο μαχαλόμαγκας μας «ευημερεύει πότε στη Λέσβο και πότε στη Μυτιλήνη και κάνει στροφές 360 μοιρών για να πάει στην αντίθετη κατεύθυνση.» Είναι και αυτά αξιοζήλευτα ταλέντα!
