1. Πόσοι άραγε θυμούνται αμυδρά έστω τον Θάνο Αξαρλιάν; Γιατί να τον θυμούνται; Ποιος ήταν, τι έκανε;
Το εικοσάχρονο παλικάρι δολοφονήθηκε όταν έσκασε μια ρουκέτα, που εκτόξευσε η 17 Νοέμβρη στις 12/7/1992 κατά του αυτοκινήτου του τότε υπουργού Οικονομίας Γιάννη Παλαιοκρασά, ο οποίος γλίτωσε.
Δεν έσκασε μύτη τότε.
Και τώρα κανείς δεν θυμάται. Κανείς δεν νοιάζεται. Κανείς δεν οργανώνει πορείες, διαμαρτυρίες, εμπρησμούς και μάχες με αστυνομικούς εκ του ασφαλούς ασύλου των ΑΕΙ.
Και ο δολοφόνος της 17 Νοέμβρη κάθε λίγους μήνες βγαίνει από τη φυλακή και σουλατσάρει στους δρόμους της Αθήνας, όπου πέθαναν τα θύματά του.
Και η κυβέρνηση των ανίκανων αναρχοαριστερών επαίρεται για την ανεκτικότητά της, ευρύτητα θέας, ανθρωπιστικής φροντίδας.
2. Από την άλλη, έχουμε τα σύγχρονα Δεκεμβριανά που γιορτάζονται κάθε χρονιά γύρω στις 6/12, ημέρα που σκοτώθηκε ο ήρωας των μπουνταλάδων μπαχαλάκηδων. Ο Μαύρος Δεκέμβρης – μαύρος από τις πυρκαγιές των “εξεγερμένων” ξεμωραμένων.
Είναι πασίγνωστος πια ο νεαρός Αλέξης Γρηγορόπουλος, που σκοτώθηκε κείνο το βράδυ στο κέντρο από αστυνομικό, καθώς έκανε βόλτα μαζί με τον φίλο του Νίκο Ρωμανό – και οι δυο, παιδιά ευκατάστατων οικογενειών στα βόρεια προάστια.
Ο αστυνομικός υπεύθυνος για τον θάνατο του νεαρού καταδικάστηκε. Μα όπως με το Πολυτεχνείο και τόσες άλλες επετείους της ηρωικής Αριστεράς, οι ξεμωραμένοι εξεγερμένοι συνεχίζουν να εξεγείρονται κατά της εξουσίας δήθεν, μα καίνε λεωφορεία του λαού και αυτοκίνητα ιδιωτών και καταστρέφουν ιδιωτική περιουσία. Δεν πάνε να κάψουν την έδρα της Εξουσίας – τη Βουλή ή το Μαξίμου!
Και η μητέρα του Αλέξανδρου, Τζίνα Τσαλικιάν, δήλωσε πως ο γιος της θα αποδοκίμαζε όλες αυτές τις φασαρίες κι εξεγέρσεις. Ήταν ένα παιδί “ευαίσθητο, γενναιόδωρο…πολύ καλοπροαίρετο”. Η παραβατικότητά του, εξήγησε, προέκυψε από την υπερασπιστική γραμμή των συνηγόρων, που τον κατασυκοφάντησαν.
3. Κάθε μητέρα υπερασπίζεται φυσικά το νεκρό παιδί της, ειδικά αν φαίνεται και αδικοχαμένο.
Αλλά σε μένα έχει μείνει το ερώτημα: Αν ο Αλέξης και ο φίλος του Νίκος ήθελαν να βγουν βόλτα να ξεσκάσουν (15χρονοι και οι δυο), τι ήθελαν να βολτάρουν στο κέντρο και μάλιστα σε μια περιοχή όπου συχνά ξεσπούσαν ταραχές και οι αστυνομικοί κυνηγούσαν ταραξίες; Γιατί δεν έκαναν τη βόλτα τους στην ήσυχη περιοχή του προαστίου τους;
Την απάντηση, που διαψεύδει την ωραία εικόνα της μητέρας, μας την έδωσε ο φίλος του Γρηγορόπουλου, ο Νίκος Ρωμανός που συνελήφθη σε ληστεία και καταδικάστηκε δεόντως.
Όχι, δεν πρόκειται για ένα αθώο παιδί κι έναν παρανοϊκό μπάτσο …αλλά “για έναν εξεγερμένο σύντροφο που επιτέθηκε σε ένα περιπολικό σε μια περιοχή όπου οι συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής ήταν συχνές…”
Αυτά λέει σε ένα κείμενο μακροσκελέστατο, κάπου 2.500 λέξεις ο Ρωμανός τον Νοέμβριο 2015. Και συνέχισε:
4. “Ήταν μια σύγκρουση μεταξύ δυο αντίρροπων δυνάμεων: από τη μια η Εξέγερση και από την άλλη η Εξουσία…” Κι έτσι επινοήθηκε ο “Μαύρος Δεκέμβρης” ένας αναρχοαριστερός θεσμός για τη συνεχιζόμενη εξέγερση ξεμωραμένων μπαχαλάκηδων με πολύ συγκεκριμένο τρομοκρατικό σκοπό:
“Να κατέβουμε στον δρόμο για να σπάσουμε τις βιτρίνες των πολυκαταστημάτων, να καταλάβουμε σχολεία, πανεπιστήμια και δημαρχεία… να βάλουμε εμπρηστικούς μηχανισμούς σε φασίστες και αφεντικά, να κρεμάσουμε πανό σε αερογέφυρες…να ανατινάξουμε σπίτια πολιτικών, να πετάξουμε μολότοφ σε μπάτσους… να σαμποτάρουμε την ομαλή ροή εμπορευμάτων μέσα στα Χριστούγεννα, να λεηλατήσουμε τις βιτρίνες της αφθονίας…”
Αυτά είναι γνωστά από τον Νοέμβριο του 2015. Εντούτοις η τσιπρική κυβέρνηση των τσαρλατάνων και μπαχαλάκηδων τα επιτρέπει αν δεν τα υποκινεί κιόλας. Και η κα Γεροβασίλη, υπουργός της Προστασίας δήθεν του Πολίτη, δεν θέλει να “αστυνομοκρατούνται” τα ΑΕΙ, όπου βρίσκουν άσυλο αυτοί οι τρομοκράτες. Κι έτσι προστατεύει τους τρομοκράτες αφήνοντας τους πολίτες να υποφέρουν!
5. Η Αριστερά πάντα βρίσκεται στη σωστή πλευρά των φλεγόμενων μολότοφ, όπως μας υπαινίχθηκε ο κυνικός πρωθυπουργός, και της Ιστορίας είπε η κα Γεροβασίλη, που όπως οι αναρχοαριστεροί όλοι, είναι ανεύθυνα ανιστόρητη. Διότι ούτε ο Στάλιν ούτε ο Ζαχαριάδης ήταν στη σωστή πλευρά της Ιστορίας. Μα ούτε και το συριζικό τσούρμο τσιπριστών που εξακολουθεί να τους λατρεύει. Αυτοί θα είχαν καθαρίσει τους μπαχαλάκηδες στο πι και φι.
Ο Θάνος Αξαρλιάν έχει λησμονηθεί – εκτός από τους δικούς του. Η 12/7 δεν έχει εορταστικές επετείους και ηρωικές μνήμες ή εξεγέρσεις.
