1. Είναι παράξενο που οι Ευρωπαίοι και Αμερικανοί αξιωματούχοι επαινούν τον κ. Τσίπρα ως σοβαρό πολιτικό και σοσιαλδημοκράτη εξαιτίας της συμφωνίας για το Μακεδονικό και αγνοούν την αηδία που αυτός ο τσαρλατάνος της κωλοτούμπας προκαλεί στο 80% των απανταχού Ελλήνων. Παράξενο επίσης που αγνοούν πως οι τσιπριστές, αυτοί οι πόρνοι της πολιτικής, υποστηρίζουν τόσο ξεδιάντροπα το καθεστώς του Μαδούρο στη Βενεζουέλα.
Όλος ο πολιτισμένος κόσμος της Δύσης έχει επανειλημμένα καταδικάσει αυτό το καθεστώς. Εκτός από λιγοστές σοσιαλίζουσες χώρες της Ευρώπης και την αποτρελαμένη Τουρκία, οι άλλες χώρες σύσσωμα έχουν ταχθεί εναντίον του. Ο πληθωρισμός εκεί τρέχει κατά πρωτόφαντα μεγέθη (πάνω από 1.000%) και η πλούσια χώρα έχει φτωχοποιηθεί τόσο εξευτελιστικά που οι πολίτες λαθρομεταναστεύουν στις γειτονικές χώρες (Αργεντινή, Βραζιλία κλπ) κατά εκατοντάδες χιλιάδες.
Εντούτοις οι τσιπριστές, μια κατάπτυστη κυβέρνηση μειοψηφίας και νοθείας, υποστηρίζει αυτό το καθεστώς ντροπιάζοντας και τους Έλληνες και τους Ευρωπαίους!
2. H κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ στα πρώτα ένδοξα χρόνια της (= δεκαετία 1980) διαφοροποιήθηκε ομοίως από την προοδευτική Δύση αποφεύγοντας να καταδικάσει τα εγκλήματα αναρχοαριστερών δικτατόρων ανά τον κόσμο – όπως όταν οι Σοβιετικοί με απίστευτη κυνικότητα κατέρριψαν το νοτιοκορεάτικο πολιτικό τζάμπο με 296 επιβάτες ή ο Γιαρουζέλσκι επέβαλε στρατιωτική δικτατορία στην πολύπαθη Πολωνία.
Οι πασοκάριοι είχαν τότε δυο καλούς λόγους: α) τη μανιακή ματαιοδοξία και παλαβομάρα του Αείμνηστου να το παίζει μέγας ηγέτης και β) τις εμπορικές μας σχέσεις.
Ο Ανδρέας Παπανδρέου παρά την εξωτερική εμφάνιση κανονικότητας, ευγένειας, αβρότητας, φιλολαϊκισμού και παρόμοια, ήταν ένας ψυχάκιας με φαντασιώσεις φιλόδοξες να διαδραματίζει αποφασιστικό ρόλο στα γεωπολιτικά τεκταινόμενα με σαφή κλίση προς τις σοσιαλίζουσες χώρες. (Ταυτόχρονα έγλειφε αφειδώς τους Αμερικάνους δίνοντάς τους, όπως ο Τσίπρας, όσα ήθελαν).
Μετά, η ελληνική οικονομία είχε δυσκολίες με τους Ευρωπαίους και μόνο οι κομμουνιστικές και Αραβικές χώρες έκαναν εισαγωγές των φρούτων και κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων της πασοκοκρατούμενης Ελλάδας. Διότι μόνο σε αυτές τις χώρες οι πολίτες αγόραζαν τα σκάρτα προϊόντα που παρείχε το κράτος μη έχοντας άλλες επιλογές.
3. Επί τσιπρικού πολιτικού πυρετού τώρα, τι ακριβώς εξάγουμε σε τόση αφθονία ώστε να έχουμε στενές σχέσεις με, και να στηρίζουμε, το εξάμβλωμα Μαδούρο; Οι εξαγωγές μας εκεί φθάνουν μόλις τα 2,3 εκατομμύρια ενώ ακόμα και στην εμπόλεμη, απορρυθμισμένη Συρία φθάνουν τα 3,4 εκμ!
Ποιο εθνικό συμφέρον εξυπηρετείται ώστε οι τσιπριστές Ευρωβουλευτές Παπαδημούλης, Κούλογλου κλπ, που τόσο κόπτονται περί Δημοκρατίας, να ψηφίζουν, αντίθετα με τους προοδευτικούς δημοκράτες Ευρωπαίους, υπέρ ενός τόσο ανίκανου, εγκληματικού καθεστώτος;
Ψιθυρίζονται διάφορα για τις σχέσεις τσιπρικού τσούρμου και Μαδούρο που υπονομεύουν το “ηθικό πλεονέκτημα” καθώς ο Παππάς και οι σύντροφοι έκαναν ταξιδάκια στη Βενεζουέλα (δίχως έκδηλο αντικείμενο) με απόρρητους σκοπούς.
Οι σχέσεις αυτές παραμένουν αδιαφανείς όπως τόσα άλλα στοιχεία σε αυτή τη θεόπεμπτη πανούκλα του κρατισμού.
Η μόνη άλλη σύνδεση πρέπει να είναι η συγγένεια σε κυβερνητική συμπεριφορά. Διότι και οι τσιπριστές ευνοούν τη φτωχοποίηση του λαού χωρίς να φθάνουν το επίπεδο του Μαδούρο, την εγκληματικότητα και τη διατάραξη της κοινωνικής συνοχής για να μπορούν να παρατείνουν την παραμονή τους στην εξουσία – σαν τον Μαδούρο. Αμόρφωτος, πρώην οδηγός λεωφορείων ο Μαδούρο, αμόρφωτος πρώην καταληψίας και ταραχοποιός ο κ. Τσίπρας.
