Έχουμε έναν χρόνο ως τις εθνικές εκλογές. Το διαβεβαιώνει ο πρωθυπουργός σε κάθε ευκαιρία. Μα μερικοί βουλευτές και υπουργοί μοιάζουν να μην τον πιστεύουν κι εμφανίζονται συχνότερα στα κανάλια ή στις εκλογικές περιφέρειές τους για να υπενθυμίσουν στους ψηφοφόρους τους την ύπαρξή τους. Μοιάζουν να εμπιστεύονται περισσότερο τον Τσίπρα που δημιουργεί προφάσεις από φαντασιακές κρίσεις για να ζητήσει εκλογές – σίγουρος πως δεν θα γίνουν πριν την ώρα τους, γνωρίζοντας πως δεν θα κερδίσει!
Παρά ταύτα, η κυβέρνηση μοιράζει λεφτά γενναιόδωρα σε διάφορα επιδόματα για θεομηνίες και την αυξανόμενη ακρίβεια. Τελευταία δίνονται μερικά εκατομμύρια σε αγρότες, άλλα πλέουν προς τα νησιά, άλλα κανακεύουν την Καλαμάτα! Η αντιπολίτευση (ιδίως ο Τσίπρας) επικρίνει και μοιράζει συνθήματα και ανυπόστατες, ανέξοδες υποσχέσεις.
Στο διάσημο Δημόσιο υπάρχουν χιλιάδες ειδικότητες και αρμοδιότητες. Γίνεται τώρα μια κυβερνητική προσπάθεια για την «απλοποίηση του υφιστάμενου θεσμικού πλαισίου». Αυτές οι χιλιάδες θα απλοποιηθούν σε 550 – αν θυμάμαι. Βέβαια και οι 550 πολλές ακούγονται μα είναι μια καλή αρχή. Μπορεί μετά από 50 έτη να απλοποιηθούν σε 400. Αλλά το εξωφρενικό παράδοξο είναι πως οι φορείς για δεκαετίες τώρα «συστήνουν κλάδους με ‘φωτογραφικά’ προσόντα διορισμού». Με άλλα λόγια όλες οι κυβερνήσεις αποφάσιζαν πόσα και ποια πρόσωπα θα διόριζαν και μετά σύστηναν κλάδους με θέσεις για τα προσόντα των υποψήφιων. Και το κορόιδο κοσμάκης πλήρωνε τους μισθούς αυτών των (αχρείαστων) ειδικοτήτων!
Με τέτοιες συνήθειες από συστάσεως του Ελληνικού Δημοσίου δεν είναι καθόλου παράξενο που τα προβλήματα της οικονομίας μας είναι εγγενή και με κάθε εγχώρια ή διεθνή αναταραχή οξυμμένα. Να πώς παραθέτει ορισμένα η πρόσφατη δήλωση του Eurogroup: Υψηλό χρέος, επενδυτικό κενό, ουραγός στην παραγωγικότητα, ανισορροπία στις εξωτερικές συναλλαγές, μεγάλη ανεργία, πολλά κόκκινα δάνεια… Επιπλέον, είμαστε η πρώτη μεταξύ των 27 χωρών της ΕΕ στην αύξηση του αριθμού των επιχειρήσεων που θα έχουν ζημίες και η τρίτη στο ποσοστό πληθυσμού σε κίνδυνο μεγάλης φτώχειας.
Μα η κυβέρνηση προχωράει σε προσλήψεις (όχι φωτογραφικές, ελπίζουμε) και η αντιπολίτευση υπόσχεται δεκάδες χιλιάδες – στο αδηφάγο Δημόσιο, φυσικά, για να πληρώνει το κορόιδο ο κοσμάκης που θα τους ψηφίσει.
Τα ψεύδη και οι αρλούμπες που λέει ο ιεράρχης του Τσιπρισμού ξεπερνούν κατά πολύ τον Αμερικανό Τραμπ και τον Ρώσο Πούτιν. Το Athens Pride των ΛΟΑΤΚΙ, μέσα Ιουνίου έδωσε την ευκαιρία για ένα ακόμα μεγαλόστομο ψέμα! Η ΛΟΑΤΚΙ είναι η περήφανη «συνομοσπονδία» των πολυποίκιλων γκέι – αρσενικών, θηλυκών κι ερμαφρόδιτων. Τελευταία, επειδή οι αριθμοί τους φαίνονται να αυξάνονται, τα τρία μεγάλα κόμματα ανταγωνίζονται ποιο θα δηλώσει εντονότερη υποστήριξη, χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τους πως, σύμφωνα με μερικούς ψυχολόγους, αυτές οι ψυχολογικές ιδιαιτερότητες μπορούν να επανέλθουν στον κοινό φυσιολογικό τύπο τους με τις κατάλληλες κούρες. Έτσι παρουσιάστηκαν κυβερνητικά στελέχη (Γεραπετρίτης, Σκέρτσος) και ο ίδιος ο πρόεδρος Τσίπρας, ο οποίος θέλει να επεκτείνει τον νόμο γάμου ομόφυλων ζευγαριών και σε τεκνοθεσία – που είναι κατά τη γνώμη μου εντελώς ηλίθιο μέτρο. Και είπε ο κ. Τσίπρας, πάλι ψευδόμενος πως το κόμμα του μόνο πέρασε αυτά τα δικαιωματικά νομοσχέδια: διότι το νομοσχέδιο για το σύμφωνο συμβίωσης το 2015 και για την ταυτότητα φύλου το 2017 πέρασαν χάρη στη στήριξη του Πασόκ και του Ποταμιού και 19 βουλευτών της ΝΔ, ενώ ο κυβερνητικός εταίρος Πάνος Καμμένος και οι Ανέλ-ληνές του τα καταψήφισαν!
Το πιο παράδοξο όμως μου φαίνεται να είναι η περιφρόνηση που όλες οι Μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις επέδειξαν προς την Παιδεία σε όλες τες βαθμίδες της. Αυτό, το μοναδικό φαινόμενο σε όλη την πολιτισμένη Δύση, όπου δήθεν «ανήκομεν» είναι η πλήρης ασυδοσία διάφορων φοιτητικών οργανώσεων με παρεισφρήσεις μπαχαλάκηδων κάθε είδους, μα πάντα αναρχοαριστερού χρώματος. Υπήρξε, προς ντροπή κι ευτελισμό κάθε κυβέρνησης και πρυτανικών αρχών, μια κατάληψη αίθουσας στο τμήμα Βιολογίας στο ΑΠΘ από ναρκομανείς, μπαχαλάκηδες και κοπρίτες επί 34 έτη και μόνο φέτος επιτέλους η Αστυνομία ανακατέλαβε το μέρος για να χτιστεί μια βιβλιοθήκη.
Η βρομιά και οι βανδαλισμοί στα κτίρια, οι συχνές και σχεδόν πάντα ατιμώρητες πράξεις βίας κατά καθηγητών και φοιτητών, η διαρκής αίσθηση ανασφάλειας μέσα στο πανεπιστημιακό περιβάλλον είναι άθλια φαινόμενα που καμιά πολιτισμένη χώρα της Δύσης δεν ανέχεται. Εκτός της Ελλάδας. Κι εδώ, η πλειοψηφία στην κοινωνία βρίσκει την κατάσταση απαράδεκτη. Μα η αδράνεια των κυβερνήσεων και πρυτανικών αρχών, συν την αντίδραση των αναρχοαριστερών κομμάτων σε κάθε πρόταση μεταρρύθμισης και τιμωρίας των παραβατών έθρεψε την ασυδοσία.
Αυτό το τυφλό, παραλυτικό σημείο παραμένει, ένα τραύμα στην ομαλότητα με πολύ πύον ιδεολογίας, ωχαδερφισμού και μίσους.
