Η ΛΑΡΚΟ ήρθε πάλι στην επικαιρότητα (Δεκ 2018), διότι είναι και αυτή βυθισμένη στο χρέος. Χρωστά 280 εκατομμύρια ευρώ στη ΔΕΗ (επίσης κοντά στη χρεωκοπία λόγω ΔΕΚΟ που δεν πληρώνουν!) η οποία προειδοποιεί πως θα κόψει το ρεύμα.
Αυτή η κρατική εταιρεία είναι ανάμεσα στις 5 μεγάλες βιομηχανίες σιδηρονικελίου στον πλανήτη. Αυτή τροφοδοτεί τους πιο σημαντικούς παραγωγούς στον κόσμο με ανοξείδωτου χάλυβα.
Από μια άποψη είναι άριστη εταιρεία. Στην πραγματικότητα όλες οι παραγωγικές εταιρείες είναι άριστες αν έχουν άριστη διοίκηση. Δυστυχώς, η αριστεία, όπως γνωρίζουμε, είναι ρετσινιά για τους τσιπριστές που κυβερνούν και εποπτεύουν τη Διοίκηση της ΛΑΡΚΟ. Υπάρχουν καλές διοικήσεις, μα δυστυχώς και κακές (που ρημάζουν μια καλή εταιρεία).
Η ΛΑΡΚΟ χάρη σε παλαιότερες καλές διοικήσεις απέκτησε καθετοποιημένες εγκαταστάσεις: όχι μόνο εργοστάσιο, μα και δικά της ορυχεία και λιμάνι. Ιδρύθηκε το 1963 (Αθ. Μποδοσάκης) και άρχισε παραγωγή το 1966. Στη Λάρυμνα (Φθιώτιδας). Το 1969 ξεκίνησαν τα μεταλλεία της Εύβοιας. Μα τον 1989 υπέστη εκκαθάριση και πέρασε στη φροντίδα του κράτους. Έκτοτε υπήρξαν πολλά σκαμπανεβάσματα. Από το 2014 δείχνει ζημιές – και λόγω πτώσης της τιμής νικελίου και λόγω κακοδιαχείρισης.
Οι ΔΕΚΟ υπάρχουν, ως φαίνεται, όχι για να παράγουν κέρδη για το κράτος, μα για να χρησιμοποιούνται από τις κυβερνήσεις ως χωνευτήρια διορισμών. Κάθε κυβέρνηση φροντίζει πρώτα το κόμμα, μετά τους συγγενείς, τα κομματόσκυλα που γαυγίζουν για πρόσληψη και τελευταίο το έθνος.
Έτσι και η ΛΑΡΚΟ έχει υψηλό κόστος παραγωγής διότι το 60% των εξόδων της συνίσταται σε μισθοδοσία και ενεργειακό κόστος (=ΔΕΗ). Το συνολικό κόστος παραγωγής ενός τόνου νικελίου είναι μεγαλύτερο από την τιμή του στην αγορά. Έτσι τώρα υπάρχει ζημιά που συσσωρεύεται.
Αν η εταιρεία περνούσε σε ιδιώτη, που μπορούσε να επενδύσει 250 εκμ τουλάχιστον για ανανέωση μηχανημάτων και κάλυψη χρεών, συν το πρόστιμο στην ΕΕ (και κατάργηση αργόμισθων), θα μπορούσε να συνέλθει με καλή διαχείριση. Αλλά όπως ξέρουμε, ιδιωτικοποιήσεις δεν είναι πολύ αρεστές στους τσιπριστές.
Έτσι, αντί προσπάθειας ιδιωτικοποίησης, ο κ. Σταθάκης, υπουργός Ενέργειας κλπ., όρισε να μειωθεί η παραγωγή, για να μειωθούν οι λογαριασμοί της ΔΕΗ και να πληρώνονται!
Το ότι τα έσοδα θα μειωθούν επίσης, ενώ τα έξοδα θα παραμείνουν ίδια κι επομένως η ζημιά θα είναι μεγαλύτερη, δεν μοιάζει να τον απασχόλησε.
Δυστυχώς σε τέτοια νοοτροπία είναι αυτο-φυλακισμένοι ακόμα και σπουδαγμένοι καθηγητές Οικονομολογίας στο Υπουργικό Συμβούλιο των τσιπριστών!
