1. Αυτό είναι το τελευταίο της σειράς σχετικά με το άρθρο του Ριζοσπάστη 24/8/17. Εξετάσαμε και τα 4 θέματα τα οποία οι ανώνυμοι ριζοσπάστες διευκρίνισαν δήθεν ενάντια στα μυθεύματα που μαγείρεψαν «τα ιμπεριαλιστικά επιτελεία». Η γλώσσα τους δεν άλλαξε αυτά όλα τα χρόνια σάμπως να υπάρχει ακόμα η στυγερή Σοβιετία και ο Στάλιν με την παράνοια και τις μανίες του.
Δεν δείχνουν να έχουν καμιά επίγνωση των φανταστικών αντιφάσεων στις οποίες πέφτει συνεχώς η σοβιετική λογική τους.
2. Οι καπιταλιστικές χώρες «έδιναν συμβουλές» στο χιτλερικό καθεστώς να στραφεί ενάντια στην ΕΣΣΔ ακόμα και «σχέδιο επίθεσης»! Ενώ η ΕΣΣΔ και η Γερμανία ήρθαν σε συμφωνία και οι Αγγλογάλλοι πολέμησαν τον Χίτλερ! (Ξεχνάνε ή δεν ξέρουν οι ριζοσπάστες πως στη δεκαετία 1920 τα λιγοστά γερμανικά στρατεύματα ασκούνταν στην ΕΣΣΔ!)
3. Παρουσιάζουν εικόνα μονάδας του Κόκκινου Στρατού να «σέρνει τις σημαίες των ναζί» και αυτό «στοιχειώνει τους ιμπεριαλιστές». Ενώ ο Στάλιν γκρίνιαζε γιατί δεν του έδιναν όση βοήθεια απαιτούσε. Ενώ οι αγγλικές νηοπομπές βομβαρδίζονταν στη Βόρεια και Αρκτική θάλασσα (και μέσω της Περσίας τα κομβόι έπαιρναν πολύ χρόνο)! Τα οχήματα που βοήθησαν τον Κόκκινο Στρατό να κινείται και πολλά τανκς προήλθαν από τους Δυτικούς συμμάχους.
4. Η λιγοστή εκβιομηχάνιση στης Σοβιετίας στη δεκαετία 1920 έγινε με Γερμανικά κεφάλαια κυρίως. Στη δεκαετία 1930 έγινε με το συνάλλαγμα των Δυτικών που αγόραζαν τα δημητριακά τα οποία οι Μπολσεβίκοι στερούσαν από τους δικούς τους πολίτες – μια αιτία ακόμα για τον λιμό. Επίσης πήγαν στη Σοβιετία περίπου 100.000 ηλεκτρολόγοι, μηχανικοί και άλλοι τεχνικοί από τη Δύση (κυρίως Αμερική, λόγω ανεργίας). Ο άλλος συντελεστής ήταν οι κατάδικοι στα γκουλάγκ που παρείχαν φθηνό εργατικό δυναμικό – εκατομμύρια από τέτοιους.
5. Το Κατίν είναι μόνο μια περίπτωση σφαγής Πολωνών. Ο Στάλιν τους μισούσε, παρότι ο Dzerzhinsky και ο Menzhinsky, οι πρώτοι δυο Διοικητές της Τσεκά, ήταν Πολωνοί. Από τον Μάρτιο 1934 ως και τον Μάρτιο 1935 εκτοπίστηκαν σε γκουλάγκ 52.600 σοβιετικοί πολωνικής καταγωγής (και μερικοί γερμανικής). Από τον Ιούνιο ως και τον Σεπτέμβριο 1935 εκτοπίστηκαν άλλοι 69.280. Τη διετία 1937- 38 τα πράγματα αγρίεψαν και, ανάμεσα στις «υπερβολές» διώξεων (όπως γράφουν οι ριζοσπαστικοί), συνελήφθησαν 56.000 και 47.300 εκτελέστηκαν. Όλοι στην Ουκρανία, κυρίως. (Αλλού έχω γράψει και για τον αντισημιτισμό του Στάλιν και των Ρώσων γενικότερα).
6. Την τριετία 1931 -33 δεν υπήρχαν «κουλάκοι», δηλαδή πλούσιοι αγρότες. Τους είχαν εξοντώσει τα τάγματα της Τσεκά (αντίστοιχα μετά ήταν τα SA και SS του Χίτλερ) και οι επιτάξεις του Λένιν και αργότερα η βαρύτατη φορολογία, ιδίως μετά το 1926. Οι αγρότες γενικά ήταν οι «εχθροί» διότι ο Μαρξ δεν τους ανέφερε στη θεωρία του περί πάλης των τάξεων. Τους ανέφερε ειδικά για τη Ρωσία στα τελευταία χρόνια της ζωής του. Αυτοί που αποκουλακοποιήθηκαν στην περίοδο μετά το 1929 ήταν serednyaki μικρομεσαίοι αγρότες. Όλοι θεωρήθηκαν «κουλάκοι» απλώς διότι εναντιώνονταν στην κολχοζοποίηση. Οι εξεγέρσεις όντως ήταν πολλές αφού οι αγρότες αγωνίζονταν απεγνωσμένα για επιβίωση.
7. Για τα πεντηκοστά πρώτα γενέθλια του Χίτλερ, (20/4/1940) ο Στάλιν του έστειλε δώρο 50 Γερμανούς κομμουνιστές που κρατούσε στη Σοβιετία. Τόσο μεγάλη ήταν η αγάπη κι εμπιστοσύνη που του είχε! Μια από τους 50, η Μαργκαρέτε Μπούμπερ – Νόιμαν, έγραψε βιβλίο με τα απομνημονεύματά της για την κράτησή της στα στρατόπεδα συγκέντρωσης των Μπολσεβίκων και των Ναζιστών. Τα γερμανικά ήταν πολύ καλύτερα οργανωμένα και αυστηρότερα!
8. Το κωμικό στοιχείο σε όλες τις ριζοσπαστικές δημοσιεύσεις για τη αισχρή Σοβιετία είναι η ακατάπαυστη δικαιολόγηση κάθε παρανοϊκού εγκλήματος και καταπίεσης (τα εκατομμύρια εκτελέσεων, οι επεμβάσεις με τανκς) σάμπως και οι Μπολσεβίκοι ήταν άγιοι αναμάρτητοι. Δεν μας παρουσίασαν ποτέ τα εγκλήματά τους! Στη Δύση γράφτηκαν τόμοι και τόμοι για τα εγκλήματα βασιλιάδων και καπιταλιστών μα και της Εκκλησίας. Οι αμετανόητοι κομμουνιστές μόνο κάτι άχρηστες αυτοκριτικές στα κλειστά συνέδριά τους – ούτε λέξη για τις δικές τους άφθονες φρικαλεότητες!
