1. Άκουα τυχαία στην tv (24/11/2018) τον κ. Κουτσούμπα να γιορτάζει τα 100 έτη από αρχής ιστορίας των Ελλήνων, όταν δηλαδή ιδρύθηκε το ΚΚΕ. Άρχιζε με αναφορά στην απαρχή ιστορίας της ΕΣΣΔ και με δοξολογία του μέγα Λένιν που επέμενε να λέμε την αλήθεια – όπως εκείνος την έλεγε, ας πούμε.
Αμέσως θυμήθηκα τον άλλο ζηλωτή της αλήθειας, τον πρωθυπουργό κ. Τσίπρα. Αλλά και ο κ. Κουτσούμπας άρχισε να μιλά για τον κ. Τσίπρα ο οποίος δεν τήρησε καμία υπόσχεσή του και παραπλανά τους εργαζόμενους και «το λαό» που θα έπρεπε, φυσικά, σύσσωμος να στηρίζει τους κληρονόμους του Λένιν, δηλ. το ΚΚΕ. Ένιωθα έτοιμος να συγκινηθώ τόσο που άλλαξα κανάλι. Άλλωστε τί το καινούριο θα έλεγε ο κ. Γενικός Γραμματέας;
Λένιν, Στάλιν, Χίτλερ, Κουτσούμπας, Τσίπρας. Ονόματα άρρηκτα συνδεδεμένα με την αλήθεια, την ανύψωση και την εκλέπτυνση του ανθρώπου.
Ο Λένιν υποσχόταν με τους Μπολσεβίκους του στους αγρότες ειρήνη, γη κι ελευθερία. Μόλις πήρε την εξουσία, πήρε και τη γη των αγροτών (για να την ξαναδώσει μετά από δυο χρόνια όταν πια δεν έβγαινε η κολεκτιβοποίηση), απέσυρε όντως τη Ρωσία από τον πόλεμο (υπήρχαν ήδη πάνω από 1.000.000 λιποτάκτες) κι έδωσε στη Γερμανία τη μισή έκταση της χώρας νότια της Μόσχας και δυτικά των Ουραλίων. Και για ελευθερία – επέτρεψε στον κοσμάκη να μετακινείται και να συναθροίζεται μόνο με άδεια και να κυκλοφορούν φυλλάδες που εγκωμίαζαν μόνο τους Μπολσεβίκους.
2. Ο κ. Κουτσούμπας βρίσκεται στην πολύ ευχάριστη θέση να είναι αρχηγός κόμματος που δεν πρόκειται να πάρει πάνω από 8% των ψήφων κι έτσι δεν χρειάζεται να σπαζοκεφαλιάζει για να σχεδιάζει κυβερνητικά προγράμματα και δημοσιονομικές πολιτικές. Αν κατά τύχη ανέλθει ξαφνικά στην εξουσία, θα κυβερνά σαν τους προγόνους του, Λένιν και Στάλιν, με τη Δικτατορία του Προλεταριάτου. Έτσι μπορεί να αγνοήσει τα κενόδοξα καπιταλιστικά σκαμπανεβάσματα και να επιδίδεται σε βαθυστόχαστες κριτικές κατά του τσιπρισμού, του κεντρο–σοσιαλισμού και του φιλελευθερισμού!
Κάποια ώρα μπορεί να κουραστεί να εκφέρει τα ξύλινα κομμουνιστικά συνθήματα. Μπορεί και να τα ακούσει καθώς τα εκστομίζει – οπότε μάλλον θα σοκαριστεί.
Από μια άποψη είναι πολύ πιο έντιμος από τον γεννήτορα του τσιπρισμού: δεν κάνει σαν τον Καραγκιόζη παλιά, να υποκρίνεται τον φούρναρη, τον γιατρό, τον δικαστή και ό,τι άλλο, όπως κάνει ο αξεπέραστος κ. Αλέξης. Οι δικές του κωλοτούμπες (λόγω ιστορικών συνθηκών, υποθέτω) περιορίζονται σε ενδοκομματικά θέματα.
3. Ο κ. Τσίπρας σπάνια ρίχνει αιχμηρές σπόντες κατά του ΚΚΕ. Ασφαλώς αναγνωρίζει την ιδεολογική συγγένειά του με το ΚΚΕ και σίγουρα θυμάται το γεμάτο περιπέτεια παρελθόν του ως Κνίτης στα αμφιθέατρα και στους δρόμους.
Τώρα όμως έχει πολύ ευρύτερο πεδίο κωλοτούμπας. Αμφιβάλλω αν τον απασχολούν πλέον θέματα όπως το στάτους του Ζαχαριάδη και του Στάλιν. Έχει μπροστά του όχι απλώς μια ολόκληρη χώρα, έστω κι αν πρόκειται για την Ελλάδα της αλλοφροσύνης, μα την Ευρώπη που του δείχνει άπειρη εμπιστοσύνη (φτάνει να μη ζητήσει άλλα λεφτά) μέσω της Κομισιόν και ίσως να περιμένει να μάθει από αυτόν. Γι’ αυτό ο τακτικιστής τυχοδιώκτης μας προσπαθεί τώρα να γίνει σοσιαλδημοκράτης. Δεν πρέπει να είναι δύσκολο.
Δίχως καμιά βοήθεια από την αντιπολίτευση κατόρθωσε να βγάλει τη χώρα από μνημόνια, έστω κι αν άργησε λίγο. Κοιμάται πάνω σε μαξιλάρι πολλών δισεκατομμυρίων και τα πρωτογενή πλεονάσματα του συνεχίζουν να φτωχοποιούν τον λαό.
Την επόμενη φορά που θα μιλήσει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μπορεί να μείνουν να τον ακούσουν και οι 700 (αντί μόνο 65). Λίγοι έχουν το ταλέντο του σε βαθυστόχαστη ασυναρτησία και μάλιστα δίχως τη θηλειά της γραβάτας!
