Ευτυχώς για τους συνταξιούχους και δυστυχώς για την οικονομία οι συντάξεις δεν θα περικοπούν. Οι συνταξιούχοι θα υποφέρουν αργότερα, όπως και το σύνολο της κοινωνίας.
Μέχρι τον Σεπτέμβριο οι Ευρωπαίοι δεν είχαν διάθεση να υποχωρήσουν στις αποφάσεις των τσιπριστών να μην τηρήσουν τις συμφωνίες για την περικοπή των συντάξεων και άλλων κρατικών δαπανών.
Με την επικίνδυνη βλακεία που διακρίνει όλους τους αναρχοαριστερούς, οι τσιπριστές περικόβουν τα επενδυτικά κονδύλια για να κάνουν παροχές. Ακόμα και με μεγαλύτερες κρατικές επενδύσεις δεν πρόκειται να επέλθει ανάπτυξη διότι τα απόλυτα ποσά είναι πολύ μικρά. Αλλά κάτι θα ήταν ορθό.
Η χώρα χρειάζεται τουλάχιστον 50 δισ για να ανακάμψει. Και αυτά θα έλθουν μόνο από επενδυτές στον ιδιωτικό τομέα.
Επιπλέον γίνονται περικοπές εξ ανάγκης στην παιδεία, στην υγειονομική περίθαλψη και στην ενίσχυση των ανέργων στον ΟΑΕΔ (όχι μόνο επιδόματα ανεργίας μα και κόστη μετεκπαίδευσης ανέργων).
Μειώνεται το κράτος πρόνοιας και αυξάνεται ο πελατειασμός και ο κίνδυνος νέας βαθύτερης κρίσης.
Οι Ευρωπαίοι αποφάσισαν να δώσουν ελευθερία κινήσεων στο τσίρκο της κυβέρνησης για τρεις λόγους, ως φαίνεται.
Ο πρώτος είναι η αποχώρηση της Μέρκελ (και παλαιότερα η έξοδος του Σόιμπλε) που αλλιώς θα επέμενε στην τήρηση των συμφωνηθέντων. Πρέπει δε να καταλάβουμε πως οι περισσότεροι ηγέτες της ΕΕ δεν είναι της ποιότητας της Γερμανίδας, ούτε καλύτεροι από τους δικούς μας πολιτικάντηδες. (Μόνο ο Σουλτς εξέφρασε καθαρά το όραμα Ενωμένης Ευρώπης.)
Ο δεύτερος είναι και ο πιο αποφασιστικός. Σχετίζεται με την προβληματική κυβέρνηση των Ιταλών αλητήριων που ουσιαστικά τραβούν προς ιταλ-έξιτ, αν και άρχισαν κι αυτοί να καταπίνουν μερικές από τις βλακείες τους. Μικρόμυαλοι απόγονοι των φασιστών του Μουσολίνι νομίζουν πως θα γίνουν η αρχαία Ρώμη, αντί να στηρίξουν την ΕΕ. Οι Ευρωπαίοι νιώθουν πως ένα πρόβλημα τέτοιου μεγέθους αρκεί για την ώρα.
Ο τρίτος λόγος είναι ότι έχουν βαρεθεί την Ελλάδα και τους ηλίθιους Έλληνες που αιώνες τώρα δείχνουν πως η κύρια ιδιότητά τους είναι η τάση προς εξαπάτηση. Και οι προηγούμενες συντηρητικές δήθεν κυβερνήσεις αρνούνταν να κάνουν μεταρρυθμίσεις. (Τα γράφαμε και τότε με όμοια αυστηρότητα και κοροϊδία.)
Στο κάτω κάτω της πραγματικότητας, οι Έλληνες είναι που θα υποφέρουν με τη νέα χρεοκοπία που έρχεται σύντομα και σίγουρα.
Ούτε το μαξιλάρι πάνω στο οποίο στρογγυλοκάθισαν οι τσαρλατάνοι μας, ούτε η υπερφορολόγηση, ούτε η Ευρωπαϊκή Τράπεζα ούτε η ΕΕ ούτε βέβαια το ΔΝΤ πρόκειται να μας σώσουν.
Κι εδώ που τα λέμε η κρίση δεν ήταν τόσο ισχυρή ώστε να μας κάνει να περισυλλογιστούμε τα βίτσια μας και να τα αλλάξουμε.
Μόνο αν όντως βουλιάξουμε βαθιά, θα αλλάξουμε. Ίσως. Όπως μετά τον όλεθρο της ήττας του πολέμου η Γερμανία αποτίναξε τον χιτλερισμό και αποναζιστικοποιήθηκε. Ίσως κι εμείς αποτινάξουμε τον τσιπρισμό.
