Παραθέτω δυο αποσπάσματα από την Καθημερινή (15/12/22) που δείχνουν πώς και πού χωλαίνει το παρόν κυβερνητικό σχήμα της Νεαδημοκρατικής κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Το πιο σημαντικό είναι, βέβαια, το θέμα της Δικαιοσύνης και, φυσικά του αρμόδιου υπουργείου στο οποίο προΐσταται ως υπουργός κάποιος γιατρός! Οι αμαρτίες αυτού του υπουργείου και κυρίως η τρομακτική καθυστέρηση εκδίκασης υποθέσεων είναι γνωστή εδώ και δεκαετίες και κάθε κυβέρνηση με την ευκολία που υπόσχεται «μεταρρύθμιση» προεκλογικά (για να προσελκύσει ξένους επενδυτές που θεωρούν απαράδεκτη τέτοια καθυστέρηση) – με την ίδια ευκολία αγνοεί το θέμα. Και συνεχίζουμε στην πεπατημένη…
Βραδύτητα και παρέλκυση
Κύριο Αρθρο
15.12.2022 • 21:00
Αλλη μία πολύκροτη υπόθεση οικονομικού εγκλήματος κινδυνεύει με παραγραφή. Τα δικονομικά παράθυρα και η βραδύτητα του συστήματος δικαιοσύνης οδηγούν συχνά σε αποτελέσματα απονομιμοποιητικά για τους θεσμούς. Ακούγεται πια σαν κλισέ, αλλά δεν πρέπει να κουραστούμε να το επαναλαμβάνουμε: η de facto αρνησιδικία και η ατιμωρησία είναι ανοιχτές πληγές για τη δημοκρατία. Ιδίως σε ένα περιβάλλον σκανδάλων και σκανδαλολογίας, η επιτάχυνση στην απονομή της δικαιοσύνης είναι η πρώτη μεταρρυθμιστική προτεραιότητα.
Είναι αναμενόμενο πως μόνο όποιος ενδιαφέρεται και γνωρίζει τα περί Δικαιοσύνης θα μπορέσει να προωθήσει την αναγκαία μεταρρύθμιση. Μα ίσως ο κ. Μητσοτάκης ως Πρόεδρος της κυβερνήσεως να έχει άλλη άποψη.
Το δεύτερο θέμα είναι κωμικότατο μα κατανοητό στη φανφαρονική φύση των νεοδημοκρατικών υπουργών. Από άρθρο του Γ. Λιάλιου (15/12/22).
«Την 7η ∆εκεµβρίου 2022 έλαβε χώρα στο αμφιθέατρο του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας η συνεδρίαση της Συμμαχίας για τη Μείωση της Σπατάλης Τροφίμων, η οποία τελεί υπό την αιγίδα του υπουργείου». Με την πρόταση αυτή ξεκινάει το δελτίο Τύπου που απέστειλε την προηγούμενη εβδομάδα το υπουργείο Περιβάλλοντος σε όλους τους διαπιστευμένους συντάκτες του. Διέτρεξα διαγωνίως το δελτίο και –εξομολογούμαι– το πέταξα. Το υπουργείο Περιβάλλοντος δεν φρόντισε να μας ενημερώσει για τη συνάντηση αυτή εκ των προτέρων, ώστε αν θέλουμε να μπορέσουμε να την παρακολουθήσουμε. Επομένως, αν δεν θέλει το υπουργείο εκεί τους δημοσιογράφους, έχουμε κι εμείς κάθε δικαίωμα να αγνοήσουμε αυτού του είδους τις ανακοινώσεις. Ναι, δέχομαι ότι η στάση αυτή ενέχει έναν κίνδυνο: να αδικήσεις μια όντως ενδιαφέρουσα εκδήλωση. Ομως, αυτό δεν ήταν δική μας επιλογή. Η ανακοίνωση αυτή είναι ένα τυχαίο παράδειγμα. Το υπουργείο Περιβάλλοντος, όπως και πολλά άλλα υπουργεία, υπακούει εδώ και 2-3 χρόνια σε μια ανεπίσημη κεντρική τακτική (τουλάχιστον έτσι υπονοείται), να μη γίνονται συνεντεύξεις Τύπου, να μην ενημερώνονται οι δημοσιογράφοι. Το ίδιο το υπουργείο Περιβάλλοντος γίνεται ολοένα και πιο «κλειστό». Η ηγεσία του κάνει ανακοινώσεις… μόνο στα τηλεοπτικά κανάλια, σε εκδηλώσεις και συνέδρια (τα οποία, όπως το προαναφερθέν παράδειγμα, ενίοτε δεν γνωρίζουμε καν ότι θα συμβούν) και σε δελτία Τύπου.
Αυτό είναι πολύ γελοίο και δεν χρειάζεται δικό μου σχόλιο!
