1. Πριν από δεκαετίες, όταν ήμουν φοιτητής στο Λονδίνο, ένας πολύ αγαπητός μου καθηγητής είπε πως δεν θα παραξενευόταν αν και στην Ελλάδα οι εκκλησιαστικοί γίνονταν αριστεροί, όπως στη χώρα του.
«Αποκλείεται», του είπα «διότι ο κλήρος στην Ελλάδα είναι ο πιο συντηρητικός θεσμός. Αποκλείεται να τα βρουν με άθεους».
Σαράντα έτη αργότερα βλέπω πως δικαιώθηκα. Ο μακαριότατος κ. Ιερώνυμος μπορεί να το παίζει κατά καιρούς Μπολσεβίκος, μπορεί να είναι κιόλας κρυπτοσοσιαλιστής, μα οι άλλοι ευσεβέστατοι κληρικοί δεν θα συμβιβαστούν με την παλαβή αριστερά των τσαπατσούληδων τσιπριστών με τίποτα. Η λατρεία του Άρχοντα της εκκλησίας μας Κυρίου Ιησού Χριστού δεν πρόκειται να υπονομευτεί με ιστορικές… υποχωρήσεις.
Πολύ ταιριαστό ζεύγος οι κκ Ιερώνυμος και Τσίπρας. Ο ένας προσποιείται πως είναι θρήσκος και ο άλλος πως είναι πολιτικός. Και οι δυο θριαμβολόγησαν για 2-3 μέρες μόνο για να ανακαλύψουν πως βιάστηκαν. Και ο μεν κ. Τσίπρας είναι συνηθισμένος σε γκάφες και οι επιτυχίες του να αντιστρέφονται και να του έρχονται μπούμερανγκ. Μα ο Αρχιεπίσκοπος;…
2. Προεκλογικά πλέον ο απαράμιλλος απατεώνας-πρωθυπουργός έδειξε για μια ακόμα φορά πόσο ανίκανος είναι. Δοκίμασε στην ακήρυχτη προεκλογική του καμπάνια να δείξει στον ηλίθιο λαό μας πόσο δραστήριος είναι, όταν δεν πρόκειται για μεταφυσικά ζητήματα (αν και δεν νομίζω πως αυτά θα τον πτοούσαν), και θα έλυνε το χρόνιο πρόβλημα της σχέσης Κράτους και Εκκλησίας.
Καλά θα έκανε να βάλει κάποιον ινστρούχτορα της ευρύτερης Αναρχοαριστεράς να τον πληροφορήσει πως έλυσε το ίδιο πρόβλημα ο Λένιν στη Ρωσία.
Διότι ακόμα και αν δεν στασίαζε ο θεοσεβούμενος κλήρος για το ανοσιούργημα του Αρχιεπισκόπου να τους αφαιρέσει την ιδιότητα του σκληρά εργαζόμενου Δημοσίου Υπαλλήλου, η προκαταρκτική συμφωνία του με τον άθεο Τσίπρα πάλι δεν θα περιείχε πραγματικά μακροχρόνια κέρδη για την Εκκλησία.
Και όταν ο Ιεράρχης το παίζει πολιτικός είναι φυσικό να κάνει γκάφα μα ο Τσίπρας θα έπρεπε να είχε πιάσει τον σφυγμό των εκκλησιαστικών εδώ και πολύ καιρό. Θα έπρεπε να είχε κάνει πολλά, μα στην υποβόσκουσα φοβία και στον πανικό του να μείνει στον θώκο του πιάνεται από άχυρα.
3. Το μυαλό του θα πρέπει να ήταν εξίσου «καθαρό» όπως τότε που με τον ανεκδιήγητο Βαρουφάκη έκανε ό,τι μπορούσε να βρει λεφτά για να βγούμε από την Ευρώπη – μη γνωρίζοντας το βάθος και το πλάτος της βλακείας των Ευρωπαίων (Γιούνκερ, Μοσκοβισί κλπ).
Διότι δεν χρειάζεται πλέον να προσπαθήσει να επιτύχει κάτι. Οι Ευρωπαίοι και οι θεσμοί του έχουν λύσει τα χέρια για την προεκλογική του παροχολογία και ναρκοθέτηση της μελλοντικής κυβέρνησης: και διορισμούς μπορεί να κάνει ανενόχλητος, και συντάξεις να διατηρεί σώες και περικοπές στις δημόσιες επενδύσεις και στην παραγνώριση ανέργων, παιδείας κ υγείας και άλλων αναγκών. Μπορεί να επικεντρωθεί στο σοβαρό έργο της επανεκλογής του!
Έτσι θα μπορέσει να διορίσει δίχως να μετακινήσει τους 10.000 κληρικούς από το Δημόσιο. Κερδίζει την ψήφο των κληρικών – αν ταχθούν με την τσέπη και όχι τα εικονίσματα – μα και όσων θα διορίσει στη συνέχεια. Και βέβαια θα μπορεί να δίνει όσα σχεδόν επιδόματα και δώρα χρειάζεται.
Λεφτά υπάρχουν!
Ο κ. Τσίπρας δεν παίζεται με τίποτα! Είναι φανερό πως ο Θεός έβαλε πάλι το αόρατο χέρι Του και τον στηρίζει διασκεδάζοντας με τις γκάφες του και την ηλιθιότητα του ελληνικού έθνους!
