1. Αυθαίρετα χτίζονται στη χώρα εδώ και δεκαετίες. Διαδοχικές κυβερνήσεις έδωσαν άφεση αμαρτιών (π.χ. 2011 αλλά και νωρίτερα) και οι παρανομούντες έσπευσαν να πληρώσουν για να νομιμοποιήσουν τα ανομήματά τους. Μετά δίνονται ακόμα μεγαλύτερα κίνητρα (με μικρότερες τιμές νομιμοποίησης) και όσοι καθυστέρησαν ωφελούνται ακόμα περισσότερο.
Σε λιγοστές περιπτώσεις δημόσιες αρχές στέλνουν μπουλντόζες να κατεδαφίσουν (όπως επιβάλλεται) παράνομα κτίσματα, μα σχεδόν πάντα φίλοι, συνάδελφοι, γείτονες του παράνομου και οι ανθρωπιστές τσιπριστές σπεύδουν σε βοήθειά του και οι αρχές υποχωρούν.
Έτσι το κράτος αντί να τιμωρεί την παρανομία την επιβραβεύει. Διότι μάλλον και οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι του λαού ως κυβέρνηση γίνονται οι μεγαλύτεροι ατιμώρητοι εγκληματίες – καθώς ούτε τις προεκλογικές τους δεσμεύσεις τηρούν ούτε τις διάφορες επιταγές του ίδιου του Συντάγματος.
2. Συναφής προς αυτήν την παρανομία είναι η καταπάτηση. Στην Αττική και μέσα στην Αθήνα ένα περίπου 80% των δημόσιων ακινήτων είναι καταπατημένα από ιδιώτες ξεχωριστούς ή συλλογικούς. Στη Θεσσαλία το ποσοστό είναι περίπου 70%.
Το Μάρτιο 2018 το οικονομικό επιτελείο των τσιπριστών ανακοίνωσε πως επεξεργαζόταν (στην κυβερνητική παράδοση δεκαετιών) σχέδιο απόδοσης των καταπατημένων ακινήτων του Δημοσίου στους καταπατητές. Θα προταθούν όροι και προϋποθέσεις στους καταπατητές για να μπορέσουν να εξαγοράσουν τα καταπατημένα ακίνητα (σε προσιτές τιμές, αφού οι περισσότεροι καταπατητές είναι ή φτωχοί ή αναρχικοί).
Έτσι εκδηλώνεται η κρατική μεγαλοψυχία – ως συνεργασία σε έγκλημα. Πρώτα γίνονται οι καταπατήσεις και μένουν ατιμώρητοι οι δράστες της παρανομίας και μετά το ακίνητο παραχωρείται με όρους ευνοϊκούς στον παράνομο για να «εξασφαλιστεί οριστικά λύση» της σχετικής παρανομίας!
3. Οι τσιπριστές (περισσότερο από οποιαδήποτε προηγούμενη κυβέρνηση) είναι μεγάλοι χουβαρντάδες με τα λεφτά των άλλων, δηλαδή των φορολογουμένων πολιτών όπως εσείς κι εγώ. Έτσι αφενός διορίζουν αβέρτα τα κομματόσκυλά τους σε καλοπληρωμένες θέσεις στο ευρύτερο Δημόσιο ή δίνουν κοινωνικά μερίσματα κι επιδόματα και, αφετέρου, δεν εισπράττουν τους φόρους που αναλογούν σε διάφορους επιτήδειους ή το αντίτιμο για τα καταπατημένα ή τα εισιτήρια των δημόσιων συγκοινωνιών.
Η συγχώρεση φοροδιαφυγής λέγεται «περαίωση». Πολλοί που χρωστούσαν στην εφορία δεν πλήρωναν σε έτος εκλογών διότι το μεγαλόψυχο τσούρμο της όποιας κυβέρνησης λίγο πριν τις εκλογές έδινε συγχωροχάρτι κι αυτοί γλύτωναν. Όσοι ανταποκρίνονταν έντιμα στις υποχρεώσεις τους ένιωθαν εξαπατημένοι και κουτοί.
Μια ακόμα πατέντα προώθησης της παρανομίας – η οποία, αν θυμάμαι καλά, έχει τώρα απαγορευθεί από τους Θεσμούς. Ευτυχώς!
4. Πέρυσι, 2017, εγκαταστάθηκαν οι ηλεκτρονικές μηχανές εισιτηρίων για τα ΜΜΜ, κυρίως στο Μετρό και στον Ηλεκτρικό στην Αθήνα μα και σε λεωφορεία και τρόλεϊ.
Οι συνήθεις κουκουλοφόροι και μπαχαλάκηδες επιδόθηκαν σε ένα όργιο καταστροφής των μηχανημάτων με τη συνήθη αήθη ανεκτικότητα των τσιπριστών υπουργών ένας εκ των οποίων (με το πορτραίτο του Βελουχιώτη στο γραφείο του) δήλωσε τον Απρίλιο 2018 πως θα καταργήσει τον νόμο που ποινικοποιεί τη ΜΗ-ΠΛΗΡΩΜΗ εισιτηρίου! Αυτός είναι ένας από τους μεγαλύτερους χουβαρντάδες με λεφτά των άλλων και, βέβαια, εγκεκριμένος υπουργός εγκληματίας!
Ο ΟΑΣΑ χάνει 40 εκμ ευρώ ετησίως τα οποία πληρώνουν φυσικά τα υποζύγια των φορολογουμένων – εσείς κι εγώ.
Όπου άρχισαν επιτέλους να λειτουργούν οι μπάρες πρόσβασης τα έσοδα αυξήθηκαν κατακόρυφα. Αυτό δεν συγκινεί τους τσιπριστές.
Κανονικά, ο υπουργός αυτός θα έπρεπε να μαστιγώνεται δημοσίως μια φορά την εβδομάδα για 10 βδομάδες και να δημευθεί η περιουσία του.
5. Θα θυμάστε πως ο κ. Τσίπρας, αυτός ο μέγας μεταρρυθμιστής και δεινός διαπραγματευτής παρότρυνε τα αναρχοαριστερά τσογλάνια να βάζουν φωτιές, να καταστρέφουν και να ΜΗΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ.
Αυτός ο εμπνευστής και πρωτοσυνεργός σε αυτές τις παρανομίες είναι σήμερα πρωθυπουργός. Είναι φυσικό να περιστοιχίζεται από κοινωνικά κατακάθια της ίδιας νοοτροπίας. Διότι ποιος έντιμος, εχέφρων άνθρωπος θα πήγαινε να συνεργαστεί μαζί του;
Δεν είναι τσούρμο μόνο ανέντιμων, ανεύθυνων και ανίκανων μα επίσης διδακτόρων της ανομίας.
