Αλλού διαβάζουμε και αλλού ακούμε, όπως στο προεκλογικό ντιμπέιτ, διάφορους όρους οικονομικούς και δημοσιονομικούς αλλά συνήθως δεν φαίνονται καθαροί στο νου μας: δεν είναι ευνόητοι. Όπως ας πούμε το Πρωτογενές Πλεόνασμα…
Ας πάρουμε το παράδειγμα ενός νοικοκυριού. Έχει έσοδα: μισθό, άλλα έσοδα από προηγούμενες επενδύσεις όπως ενοίκια και μερίσματα. Έχει και έξοδα, όπως ηλεκτρικό, τηλέφωνα, ένδυση, καθαριότητα, μετακίνηση κ.λπ. Όταν τα έσοδα του είναι μεγαλύτερα από τα έξοδα του έχει πλεόνασμα. Το πρωτογενές όμως πλεόνασμα σχετίζεται και με κάτι άλλο, διότι μπορεί να έχει και κάποιες δόσεις δανείου που έχει πάρει και αυτές είναι απαιτητές αλλά δεν υπολογίζονται γιατί είναι αποπληρωμή προηγούμενου εσόδου!!! Έτσι μπορεί το νοικοκυριό να έχει έλλειμα τελικά, μετά την αποπληρωμή του δανείου, αλλά να έχει πρωτογενές πλεόνασμα…
Πρωτογενές πλεόνασμα λοιπόν και στην κοινότητα, είναι αυτό που η χώρα μέσω της κυβέρνησης της αποκτά όταν τα έσοδα της είναι περισσότερα από τα έξοδα της, εκτός βέβαια από τα δάνεια της.
Παρόλο που ακούγεται απλό, ο υπολογισμός στα δημοσιονομικά δεν είναι τόσο απλός. Έχει πολλές παραμέτρους που σχετίζονται με άλλα στοιχεία όπως η μείωση της αξίας του νομίσματος (πληθωρισμός), η αύξηση των τιμών λόγω αυτού και άλλων παραγόντων.
Επίσης οι χώρες σήμερα είναι αλληλεξαρτώμενες και εντάσσονται και σε μεγαλύτερες οντότητες – όπως στην περίπτωση της Ελλάδας (και όχι μόνον) που έχει οικονομικό πάρε δώσε με την Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά και με τις διεθνείς αγορές όπου παρουσιάζει και διοχετεύει τα ομόλογα της, δηλαδή τα γραμμάτια των δανείων που εγγυάται ότι θα πληρώσει…
Επίσης το ΑΕΠ (Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν) που θεωρείται η βάση για τους υπολογισμούς, περιλαμβάνει όλα τα επίσημα έσοδα αλλά όχι τα της παραοικονομίας που σε όλες τις χώρες με λάθος φορολογικό σύστημα (=φορολογία τους εισοδήματος) υπάρχει, καθώς ο νους του ανθρώπου θα βρει τρόπους να ξεπεράσει μια άδικη φορολογία. (Πολλά άρθρα έχουν γραφεί στο ιστολόγιο μας για αυτό).
Σε πρόσφατο άρθρο του στην Καθημερινή (14.5.23) ο κ. Καλλίτσης εξηγεί με οικονομικούς όρους τα προβλήματα αυτών των υπολογισμών, περιλαμβάνοντας επίσης και τις υποσχέσεις των κομμάτων.
Παράδοξα του Μεσοπρόθεσμου | Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ (kathimerini.gr)
Ένα άλλο ενδιαφέρον κείμενο είναι το γράμμα του πρώην υπουργού Οικονομικών Αλέκου Παπαδόπουλου στο οποίο αναφέρεται και το άρθρο που ανατρέπει όλες τις βάσεις στις οποίες στηρίζονται οι υποσχέσεις.
Αναρωτιέται λοιπόν κανείς… θα δούμε κάποιες σημαντικές αλλαγές που να μειώσουν τα έξοδα και να αυξήσουν τα έσοδα αυτής της χώρας με αποτέλεσμα την καλλίτερη ζωή των πολιτών;
Θα πάψουμε ποτέ να βλέπουμε αυτήν την προεκλογική απλοχεριά της κυβέρνησης με επιδόματα και παροχές και να ακούμε (και να πιστεύουμε) αυτές τις ανοησίες του τύπου «Η ΔΕΗ πίσω στον λαό» – , λες και οι χιλιάδες πολίτες μέτοχοι της (το 56% των 382 εκμ. μετοχών) δεν είναι λαός….
Όλες οι υποσχέσεις που ακούστηκαν στο ντιμπέιτ είναι όλες χωρίς εξαίρεση φαντασιώσεις που δεν μπορούν να υλοποιηθούν…
