Τι έχει αλλάξει;

1. Γράφει ο κ. Καζής Δ. στο ΒΗΜΑ 6/6/18 “Πήραμε κανένα μάθημα στην εποχή των Μνημονίων;” και απαντά: “Αντί να αξιοποιήσουμε αυτή τη μοναδική ευκαιρία που μας δόθηκε για να αποβάλουμε κάποιες κακοδαιμονίες, όχι μόνο δεν μάθαμε αρκετά από τα παθήματά μας αλλά γίναμε και χειρότεροι. Και είμαστε ΟΛΟΙ συνυπεύθυνοι… Οι ηγεσίες μας αντικατοπτρίζουν νοοτροπίες και συμπεριφορές του μεγαλύτερου μέρους του εκλογικού σώματος.”

Ο αρθρογράφος παρακάμπτει το γεγονός πως όμοια ευκαιρία είχε δοθεί στη Μεταπολίτευση μετά την οικτρή πτώση της οικτρής χούντας. Και τότε υπήρξε μια ευκαιρία για μεγάλες μεταρρυθμίσεις. Και τότε οι ηγεσίες των πολιτικών κομμάτων αποδείχτηκαν πολύ κατώτερες των περιστάσεων. Το να θεωρείται ο Κωνσταντίνος Καραμανλής “Εθνάρχης” δείχνει από μόνο του την ένδεια νοημοσύνης όχι του απλού κοσμάκη που στο κάτω κάτω της πραγματικότητας, δεν έχει σπουδαία μόρφωση και ευρύτερη κατανόηση, μα των δήθεν μορφωμένων.

2. Στα 8 έτη της οικονομικής και ηθικής κρίσης κανένας ηγέτης και κανένα κόμμα δεν εξήγησε επαρκώς, ώστε να καταλάβουν οι μάζες γιατί βρεθήκαμε στην κρίση χρεωκοπίας και γιατί έπρεπε να υποστούμε τη λιτότητα του μνημονίου.

Οι εξουσιομανείς κομματάρχες στην κυβέρνηση και στην αντιπολίτευση (με εξαίρεση το ντούο Σαμαρά-Βενιζέλου που κατάφεραν μια προσέγγιση) δεν καταδέχτηκαν να συνεννοηθούν, να ομονοήσουν και να συμφωνήσουν σε ένα πρόγραμμα διάσωσης της χώρας. (Η ίδια εξουσιολαγνεία κυβερνούσε και τους πολιτικάντηδες της Μεταπολίτευσης εκτός από τη συντομότατη περίοδο της δήθεν εθνικής κυβέρνησης που απλώς φρόντισε να γίνουν κομματικές εκλογές το συντομότερο.)

Άλλες χώρες τα κατάφεραν εύκολα – Ισλανδία, Ιρλανδία (και στις δύο οι προηγούμενοι φαύλοι λογοδότησαν δικαστικά), Κύπρος, Ισπανία.

Πολύ νωρίτερα, στη δεκαετία 1930 στο Βέλγιο, κομμουνιστές και δεξιοί συνασπίστηκαν για να αποκλείσουν από κάθε δυνατότητα εξουσίας τους φιλοναζιστές. Και βέβαια οι Βρετανοί το 1940 θέσπισαν κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας, υπό τον Τσόρτσιλ για να αντιμετωπίσουν τη χιτλερική λαίλαπα – σε αντίθεση με τους Γάλλους πολιτικάντηδες που ακόμα κι όταν δέχονταν την καταστροφική επίθεση των Γερμανών συνέχισαν να σκυλοτρώγονται κι επέλεξαν τον ηττοπαθή Πετέν ως ηγέτη αντί τον ανυποχώρητο Reynod.

3. Η νυν κυβέρνηση 3 χρόνια τώρα πορεύεται δίχως πυξίδα, δίχως σχέδιο με απίστευτες αντιφάσεις και κωλοτούμπες προσπαθώντας να αλώσει πλήρως κράτος και μηχανισμούς του καταστρέφοντας τους δημοκρατικούς θεσμούς και υποθηκεύοντας το μέλλον των νέων και της χώρας. Δεν έχει ούτε όραμα ούτε σχέδιο – άλλο από την ψήφιση των απαιτούμενων για να πάρει τη δόση της και να κάνει χουβαρνταλίκια με ψευτοελεημοσύνες.

Όπως δεν υπήρξε πραγματικός διάλογος μεταξύ τσιπριστών και άλλων έτσι δεν υπήρξε διάλογος μεταξύ κυβέρνησης και λαού. Μόνο αλληλοκατηγορίες και παραπλάνηση των πολιτών εκ μέρους των κομμάτων.

Οι τσιπριστές και γενικά οι αναρχοαριστεροί δίχασαν ανεπανόρθωτα την κοινωνία, όχι πλέον σε φτωχούς και πλούσιους, μα μνημονιακούς (οι κακοί μη-Συριζανέλληνες) και αντιμνημονιακούς (οι καλοί Συριζανέλληνες).

4. Διορθώθηκε καμιά παλαιά πρακτική διαφθοράς;

Καμιά!

Οι τσιπριστές του ηθικού δήθεν πλεονεκτήματος αποδεικνύονται χειρότεροι διαπλεκόμενοι με τραπεζίτες, εκδότες και άλλους επιχειρηματίες.

Η φοροεπιβολή κάνει άλματα και η φοροδιαφυγή καλπάζει – όπως και το λαθρεμπόριο καυσίμων, ποτών και τσιγάρων.

Παρά τις απαγορεύσεις των Θεσμών, οι διορισμοί συνεχίζουν από τα παράθυρα και την πίσω πόρτα με νέους ρυθμούς (για την άλωση του κράτους, φυσικά), μα η αντιπολίτευση τους ανέχεται αδιαμαρτύρητα διότι, προφανώς, θα έκανε τα ίδια, όπως γίνεται εδώ και δύο αιώνες.

Τα κομματόσκυλα διορίζονται στο ευρύτερο Δημόσιο δίχως εξετάσεις δίχως κριτήρια ικανότητας. Κάθε ίχνος αξιοκρατίας έχει εξαφανιστεί και η αξιολόγηση δημοσίων υπαλλήλων θεωρείται βρόμικη, επαίσχυντη πρακτική. Σε αντίθεση με τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα που δεν έχουν κανένα πλεονέκτημα, καμιά εύνοια (μόνο εκμετάλλευση από παραδόπιστους επιχειρηματίες), αυτοί οι ανέντιμοι και ανεύθυνοι παρασιτικοί λουφαδόροι διογκώνουν τη φοβερή αναξιοκρατία, γραφειοκρατία και διαφθορά.

5. Τα φέσια σε προμηθευτές κι ενοίκια παντού αφθονούν. Ταυτόχρονα τα καφέ, μπαρ και φαγάδικα είναι γεμάτα ενώ οι πωλήσεις αυτοκινήτων και ακριβών κινητών ή άλλων συσκευών αυξάνονται.

Τα κόκκινα δάνεια προωθούνται προς εξόφληση μετά από χρόνια δήθεν αδυναμίας μόλις απειληθούν οι κατοικίες των χρεωστών!

Οι αντιεξουσιαστές ξυλοκοπούν, καταστρέφουν, καίνε και ληστεύουν ενώ οι δυνάμεις ασφάλειας φυλάνε τους άχρηστους και παραλυμένους επώνυμους αφήνοντας τα νοικοκυριά στο έλεος των κακοποιών.

Άγνοια, αλαζονεία και απληστία μόνο αναπτύσσονται παντού!

Α, ξέχασα: βγήκαμε από το μνημόνιο του κ. Τσίπρα στην κανονικότητά του – πλημμύρες, πυρκαγιές και αναπτυσσόμενη εγκληματικότητα!