Δεν είναι τυχαίοι οι ψίθυροι που θέλουν τον Αλέξη Τσίπρα να βρίσκεται πίσω από τη σκανδαλωδώς ταχύρρυθμη ανέλιξη του Στέφανου Κασσελάκη. Το υποκινούμενο του φαινομένου προδίδεται απ’ όλες τις πλευρές: από τη δυναμική προώθηση
Δεν ασχολήθηκα με το φαινόμενο “Στέφανος Κασσελάκης” διότι δεν μου φάνηκε ενδιαφέρον – προτού γίνουν γνωστές οι πολιτικές αντιλήψεις του ανθρώπου. Θα πρέπει να είναι αντίστοιχες με τις ομοφυλοφιλικές προτιμήσεις και τη γενικά άγουρη αυτοπροβολή του. Και αυτά δεν προοιωνίζουν κάτι καλό για το τσιπρικό κόμμα.
Πάντως είτε αυτός κερδίσει την προεδρία είτε η κα Αχτσιόγλου, που πιάστηκε στον εφησυχασμό της πως θα κέρδιζε, ο τσιπρισμός θα συνεχίσει ως σύνολο απευφκταίων μα εδραιωμένων γνωρισμάτων στον ελληνικό ψυχισμό. Καλό δείγμα είναι πως μέσα σε 20 μέρες ο ΣΚ κατόρθωσε να πείσει 65+ χιλιάδες τσιπριστών για την αξία του!
Θα γράψω μετά το αποτέλεσμα των εκλογών. Στο μεταξύ μεταφέρω μερικές σκέψεις του Άρη Αλεξανδρή (Καθημερινή, 23/9/23).
Top of Form
Bottom of Form
Ο ΣΥΡΙΖΑ της ασυμβίβαστης ιδεολογίας και της πολύπτυχης κομματικής γραφειοκρατίας· των εσωτερικών διεργασιών· των αργών ζυμώσεων· της διαρκούς αναζήτησης αντιπάλων· ο ΣΥΡΙΖΑ των συντρόφων, που βλέπουν τα πάντα μέσα από το πρίσμα των διαβουλεύσεων, της κομματικής προσφοράς και των αγωνιστικών διαδρομών. Πώς γίνεται ένας τέτοιος κομματικός μηχανισμός να μη διέβλεψε την εμφάνιση Κασσελάκη; Πώς γίνεται να μην είχε την πρόνοια να προστατεύσει τον εαυτό του από τον φαντασμαγορικό εισοδισμό; Πώς γίνεται μια παράταξη που αυτοπροσδιορίζεται επί τη βάσει αριστερών δογμάτων και αξιών, να παραδίδεται σε ένα πρόσωπο που φέρει τις στερεοτυπικές ιδιότητες του αντιπάλου; Μπροστά στο ενδεχόμενο ανάδειξης του Στέφανου Κασσελάκη ως προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, το κόμμα καλείται να απαντήσει σε ένα υπαρξιακό ερώτημα που οι περισσότεροι έξω από αυτό έχουν απαντήσει εδώ και χρόνια: είναι όντως ο ΣΥΡΙΖΑ μια ιδεολογικά και ανθρωπολογικά συμπαγής παράταξη με κλασικά αριστερά χαρακτηριστικά; Η απάντηση είναι όχι….
Η αλήθεια είναι ότι κάτι είχαμε καταλάβει επ’ αυτού, από την ικανότητά του να αναμειγνύει σταλινικά στοιχεία με εφοπλιστικούς παράγοντες και προσωπικότητες σαν τον Πάνο Καμμένο και τη Ραχήλ Μακρή. Ομως ο ΣΥΡΙΖΑ, τόσο ως κυβέρνηση όσο και ως αντιπολίτευση, πορεύτηκε με άξονα την απατηλή αυτοεικόνα του και όχι συνεκτιμώντας τη γνώμη των άλλων ή, πολύ περισσότερο, την πραγματικότητα. Το πρόβλημα δεν είναι, λοιπόν, η ετερογένειά του, αλλά η απροθυμία του κόμματος να λειτουργήσει ενσυνείδητα και δημιουργικά μέσα σε αυτήν· η αδυναμία του να παραδεχτεί ότι δεν είναι ένα πράγμα (σπουδαίο, ανεπίληπτο, απροσμάχητο), αλλά πολλά (κάποια καλά, κάποια ελαττωματικά). Αυτή η ανομολόγητη πολυπλοκότητα με ψευδοαριστερό επίχρισμα (κομμουνιστές και σοσιαλιστές, αγκαλιά με καραμανλικούς, συνωμοσιολόγους και άλλους) οδήγησε σε κωμικές ψευδαισθήσεις μεγαλείου, αλλά και σε αντιφάσεις (βλ. αριστερά μνημόνια που δεν ήταν μνημόνια, διαψευσμένα κι όμως ακλόνητα ηθικά πλεονεκτήματα κ.ά.). …..
Θα καταφέρει ο Κασσελάκης να διαφυλάξει τη συνοχή του χάους; Μπορεί ένας εκπρόσωπος της “άρχουσας τάξης” με καριέρα στους πιο εμβληματικούς χώρους του “νεοφιλελευθερισμού” να διασφαλίσει την επιβίωση μιας παράταξης της ριζοσπαστικής Αριστεράς; Αν ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ένα γνήσια αριστερό κόμμα, η απάντηση θα ήταν όχι. Επειδή όμως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι γνήσια αριστερό κόμμα, ο Κασσελάκης όχι μόνο μπορεί να λειτουργήσει ως ηγέτης του, αλλά έχει και τα φόντα να τον αναστήσει.
Δεν είναι τυχαίοι οι ψίθυροι που θέλουν τον Αλέξη Τσίπρα να βρίσκεται πίσω από τη σκανδαλωδώς ταχύρρυθμη ανέλιξη του Στέφανου Κασσελάκη. Το υποκινούμενο του φαινομένου προδίδεται απ’ όλες τις πλευρές: από τη δυναμική προώθηση, από τη στήριξη του προεδρικού στρατοπέδου, από το γεγονός ότι ο Κασσελάκης επικαλείται όπου σταθεί κι όπου βρεθεί τον πρώην πρόεδρο. Κυρίως, όμως, προδίδεται από τον τρόπο που ο Κασσελάκης φιλοτεχνεί την πολιτική του περσόνα: οι υποσχέσεις σύγκρουσης και ξεδοντιάσματος, οι επαναστατικές κορώνες, τα οράματα αντισυστημισμού, η εικόνα του τίμιου παιδιού που έρχεται να λυτρώσει τους αδύναμους είναι κουκούτσια από καρπό τσιπρικού πολιτικού δέντρου.
