1. Έχουμε αναφερθεί συχνά στο φαινόμενο της ελληνικής φαρμακολαγνείας. Γίνονται σπασμωδικές προσπάθειες και θεσμοθετούνται σπασμωδικά μέτρα για τη μείωση της, μα εφόσον δεν δίνεται μεθοδική πληροφόρηση στα παιδιά και στους νέους (στα σχολεία, γυμνάσια και λύκεια), το φαινόμενο δεν θα υποχωρήσει. Το παίρνουμε απόφαση πως η ροπή θα συνεχίσει με την παρούσα γενιά νέων, μα αν αρχίσει μια σοβαρή καμπάνια μπορεί να υπάρξει βελτίωση στις επόμενες γενιές.
Είναι αμφίβολο αν θα γίνει κάτι ουσιαστικό διότι το υπουργείο Υγείας δεν ενδιαφέρεται πραγματικά. Κανένα υπουργείο δεν ενδιαφέρεται πραγματικά για το αντικείμενό του. Έτσι λειτουργούν πλέον οι δημόσιοι αξιωματούχοι. Αν γίνει κάτι θετικό θα γίνει λόγω εξωτερικής πίεσης. Μόνο, λοιπόν, αν οι δημόσιες δαπάνες φθάσουν σε δυσβάσταχτα ύψη, θα κάνει κάτι ουσιαστικό το υπουργείο.
2. Σε σύγκριση με χώρες όπως π.χ. η Δανία εδώ οι δαπάνες κάνουν υπέρβαση σε ορισμένες θεραπευτικές κατηγορίες κατά 150%.
Βέβαια, θα αντιτείνουν οι λειτουργοί στο υπουργείο, δεν πρέπει να κάνουμε συγκρίσεις με άλλες χώρες (όπως η Δανία) που έχουν διαφορετικά υγειονομικά συστήματα. Αυτή είναι η συνήθης σαθρή κολοβή λογική των δημόσιων λειτουργών μας. Η Δανία έχει καλύτερο σύστημα πρόληψης. Αντί λοιπόν εμείς να βελτιώσουμε το δικό μας σύστημα ακολουθώντας το καλύτερο ξένο μοντέλο, όχι, λέμε και συνεχίζουμε το βαλκανικό ανάπηρο δικό μας σύστημα κοιτώντας πως θα μπαλώσουμε ή θα κόψουμε κάπου.
Αλλά η δαπάνη της εξωνοσοκομειακής φαρμακευτικής δραστηριότητας έχει αυξηθεί το πρώτο τρίμηνο του 2018 κατά περίπου 40% σε σχέση με το 2017. Αυτό σημαίνει μια αύξηση € 600 εκμ πέραν του προϋπολογισμού.
3. Υπάρχει ένας φαύλος κύκλος επιπλέον.
Οι φαρμακοβιομηχανίες, οι φαρμακέμποροι και οι φαρμακοποιοί θέλουν κέρδος. Το κέρδος αυξάνεται μόνο με πωλήσεις και οι πωλήσεις μόνο με χρήση φαρμάκων. Έτσι προσεγγίζονται οι γιατροί και τους δίνονται δώρα όπως συμμετοχή σε κάποιο συνέδριο στο εξωτερικό (για όλη την οικογένεια!), εφόσον προωθείται το Φι-Χί φάρμακο. Και οι καλοί μας γιατροί προωθούν τα φάρμακα. Λίγοι αποθαρρύνουν τη συχνή χρήση.
Δυστυχώς οι κοινοί θνητοί, οι μάζες των πολιτών, δεν ξέρουν πολλά. Διαβάζουν κάτι εδώ, ακούνε κάτι εκεί και γενικά έχουν μια πολύ συγκεχυμένη αντίληψη. Νομίζουν πως η ‘επιστήμη’ είναι θεόπεμπτη και αναντίρρητη αλήθεια. Η ιατρική και η φαρμακευτική είναι επιστήμες, οπότε κάτι ξέρουν παραπάνω από εμάς τους ανειδίκευτους. Λίγος πόνος – παυσίπονο. Λίγος πυρετός – κάποιο αντιπυρετικό. Κρύωμα ή συνάχι – κάτι αντισυναχικό. Και πάντα βέβαια τα θαυματουργά αντιβιοτικά. Έτσι όμως υπονομεύεται το προσωπικό ανοσοποιητικό σύστημα του ασθενούς.
Μόνο με μεθοδική πληροφόρηση θα σπάσει ο κύκλος. Ελάχιστα λιπαρά, περισσότερη μεσογειακή δίαιτα (φρούτα, λαχανικά, όσπρια) με αβίαστη καλή μάσηση και σε τακτικές ώρες και ζωηρό περπάτημα για 40 με 60 λεπτά.
