Λενινισμός & Τσιπρισμός

1. Οι πολιτικές πράξεις του κ. Τσίπρα και του κυβερνητικού τσίρκου θυμίζουν τη δράση όλων των σεβαστών σοβιετικών ηγετών μέχρι τον φιλελεύθερο Γιέλτσιν.

Ναι, ορθά ο Γκορμπατσόφ έφερε την περεστρόικα «ανασυγκρότηση» και την γκλασνόστ «διαφάνεια» και ήταν αναμφίβολα ο μεγάλος μεταρρυθμιστής, όμως παρότι ακύρωσε το άρθρο 6 του σοβιετικού συντάγματος (του Μπρέζνιεφ) που ήθελε το Κόμμα πρώτο, ανώτερο και καλύτερο στην ηγεσία και πρωτοπορία της ζωής, δεν εγκατέλειψε το κόμμα, το ΚΚΣΕ, μα τόνιζε τη σπουδαιότητά του.

Ακόμα και ο Χρουστσόφ που, όπως κάθε σοβιετικός ηγέτης ως τον Γιέλτσιν, εξέθεσε τις τερατουργίες του Στάλιν με κύριο άξονα την «προσωπολατρεία», μα πρώτος και θαρραλέος, δεν καταλάβαινε πως ο Σταλινισμός ήταν μια φυσική επανάληψη και προέκταση του Λενινισμού.

Μια αξιοζήλευτη πρακτική του Λένιν και των άλλων ήταν η απόκρυψη και συγκάλυψη, το κρυφό, το μουλωχτό. Οι μπολσεβίκοι μπράβοι του κρεμούσαν τους αγρότες – στα μουλωχτά (εκτός όταν παραδειγμάτιζαν, οπότε γινόταν σε κοινή θέα). Φυλάκιζαν κι εκτελούσαν μενσεβίκους και σοσιαλδημοκράτες – στα κρυφά. Τουφέκιζαν αριστοκράτες και ιερωμένους – στα κρυφά. Στα μουλωχτά εξοντώθηκε και η τσαρική οικογένεια.

2. Τι σόι αναρχοαριστερός θα ήταν ο κ. Τσίπρας με πτυχίο μάλιστα ως πολιτικός μηχανικός που για να δηλώσει μετάνοια και αντιστροφή κάνει «στροφή 360 μοιρών»;

Όλα του τα μεγάλα έργα γίνονται στα κρυφά: μεταρρυθμίσεις και ιδιωτικοποιήσεις. Περικοπές φόρων και αυξήσεις κατώτατων μισθών. Αξιολογήσεις και τιμωρία επίορκων δημόσιων λειτουργών κλπ κλπ.

Διότι στα φανερά δεν βλέπουμε τίποτα από όλα τα καταπληκτικά θαύματα που εξαγγέλλει συχνότατα για την Ελληνική κοινωνία. Πρέπει να έρθει ο κ. Μοσκοβισί για να μάθουμε πόσο καλό παιδί είναι και πόσο συμμορφώνεται με τις απαιτήσεις των δανειστών για την αποπληρωμή του χρέους. Ο κ. Τζανακόπουλος φυσικά και μερικοί ευσυνείδητοι ρεπόρτερ στην κρατική ΕΡΤ επίσης διατυμπανίζουν τις επιτυχίες που εμείς δεν βλέπουμε.

3. Έτσι λοιπόν ενώ ήξεραν για τους θανάτους στις πυρκαγιές της Ανατολικής Αττικής, δεν είπαν τίποτα, αλλά έκαναν ένα σόου στην ευσυνείδητη ΕΡΤ, χειρότερο κι από αυτά του Σεφερλή, ότι δήθεν εξέταζαν -μετά το κακό- την όλη κατάσταση.

Και 8 μέρες αργότερα, χωρίς να ειδοποιηθούν τα κανάλια ή άλλοι άνθρωποι, μόνο με δικό του πρωθυπουργικό εικονολήπτη, σπεύδει πάλι εναγωνίως ο κ. Τσίπρας στο Μάτι για να απαθανατιστεί ενώ εξετάζει το σκηνικό όπου θανατώθηκαν περισσότεροι σχεδόν 90 πολίτες (μερικοί τον ψήφισαν κιόλας!), που δεν ειδοποιήθηκαν για το μέγεθος της φωτιάς από τα φωτισμένα τσιράκια του, την ντούρα κα Δούρου και τον σκέτη φούσκα κ. Τόσκα.

Το ίδιο έκανε ο πολυαγαπημένος πρωθυπουργός μας και πέρυσι στις θανατερές πλημμύρες στη Μάνδρα. Το ίδιο έκανε και η κα Δούρου ως περιφερειάρχης της δύσμοιρης περιοχής. Και οι δύο πέρασαν βιαστικά και στα μουλωχτά έξω-έξω, για να μην βουλιάξουν στις λάσπες και τις κατάρες των κατοίκων.

4. Ο Λενινισμός της απόκρυψης κυριαρχούσε και επί Γκορμπατσόφ για λίγα χρόνια. Κι αν όλοι μάθαμε για το τρομακτικό ατύχημα στο Τσερνομπίλ ήταν γιατί ξένοι παρατηρητές (Σκανδιναβοί) είδαν την πυρετώδη αναστάτωση στους μετρητές τους.

Πολλά έτη πριν το Τσερνομπίλ, επί αείμνηστου Χρουστσόφ, τον Σεπτέμβριο του 1957, στο εργοστάσιο Νο 812 παραγωγής πολεμικής χρήσης πλουτωνίου, συνέβη μια έκρηξη που διέλυσε την αποθήκη με το ραδιενεργό υλικό. Ολόκληρο το ολοκαίνουργιο εργοστάσιο, οι εγκαταστάσεις, οι στρατώνες, ένα κοντινό στρατόπεδο «γκούλαγκ» κι 6-7 χωριά τριγύρω (Μπερντιανίκι, Σαλτίκοβο κλπ) δέχθηκαν ισχυρότατες δόσεις ραδιενέργειας. Η περιοχή (20000 τετραγωνικά χιλιόμετρα) καλύφθηκε από το θανατηφόρο στρόντιο-90!

Μια βδομάδα μόνο αργότερα το Πολτμπιρό (=υπουργικό συμβούλιο) πληροφορήθηκε και 12 ημέρες μόνο αργότερα εξέτασε την υπόθεση. Αποφάσισε πως οι κάτοικοι θα μεταφέρονταν αλλού 5 μήνες αργότερα (ως την 1/3/1958)!

Κανείς δεν έμαθε τίποτα ωσότου οι ντόπιοι άρχισαν να μετακομίζουν σε άλλες περιοχές ή στα νοσοκομεία ή στο υπερπέραν!

5. Σε σχέση με τους μαλθακούς μπολσεβίκους, οι δικοί μας τσιπριστές αποδείχθηκαν ασυναγώνιστα σαΐνια.

Στο άψε-σβήσε (μάλλον «σβήσε») ορίσθηκαν αποζημιώσεις διάφορες, έκτακτα επιδόματα, υποτροφίες, διορισμοί στο Δημόσιο (!), νέες ταυτότητες κλπ. Μόνο τους νεκρούς δεν κατάφεραν να αναστήσουν: θα περιμένουν κι αυτοί τη Δευτέρα Παρουσία!

Και το σημαντικότερο, ο κ. Τσίπρας ανέλαβε μ’ εκείνο το επικήδειο, τραγικό ύφος του, «ακέραια την πολιτική ευθύνη»!

Ο άνθρωπος ανοίγει το στόμα του κι αμέσως ρέουν μπούρδες ή ψεύδη όπως τα λασπωμένα ρεύματα στη Μάνδρα. Διότι φυσικά αυτή είναι μια αμπουγάδιαστη μπούρδα: πρακτικά δεν σημαίνει τίποτα.

Αν όντως αναγνωρίζει πως είναι υπεύθυνος για το θάνατο 90 πολιτών, στους οποίους θα έπρεπε να εξασφαλίσει ασφάλεια κι ευημερία, οφείλει όχι μόνο να παραιτηθεί, μα να πάει φυλακή ισοβίως ή να μαστιγωθεί 90 φορές δημοσίως.