1. Άρθρα του κ. Ζώη Τσώλη που γράφει στο ΒΗΜΑ δημοσιεύουμε συχνά στο ιστολόγιό μας. Διότι αυτά έχουν αρκετή εγκυρότητα.
Ένα άρθρο του όμως στις 15.4.18 είναι μάλλον επιπόλαιο και αντανακλά την γενικότερη τάση να μεμφόμαστε τους ξένους και ειδικά τους πρώτους αξιωματούχους του ΔΝΤ.
Οπωσδήποτε η Τρόικα, όπως λέγονταν τότε οι τρεις εκπρόσωποι των Θεσμών, έκανε πολλά χοντρά λάθη. Το κυριότερο και χοντρότερο ήταν που δεν επέμεινε πρώτα οι Ελληνικές κυβερνήσεις να εφαρμόσουν μεταρρυθμίσεις όπως η μείωση του κράτους και μετά να δώσουν βοήθεια. Και οι τωρινοί «Θεσμοί» συνεχίζουν να κάνουν λάθη και το κύριο σφάλμα.
Αλλά είναι κακόβουλο να τους μεμφόμαστε για ορισμένες προβλέψεις που δεν επαληθευθήκαν (όπως του Τόμσεν, τα πρώτα 2 έτη).
Οι άναρχοαριστεροί ξερόλες και κρυφο-σοσιαλιστές δήθεν φιλελεύθεροι δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς. Μας παραμύθιαζαν για την απύθμενη φτώχεια που επερχόταν, για εκατοντάδες αυτοκτονίες και για χιλιάδες παιδιά που λιμοκτονούσαν και λιποθυμούσαν!!!
2. Συμφωνώ πως τα προγράμματα διάσωσης ήταν βλακώδη, μα από μια εντελώς διαφορετική γωνία θεώρησης από εκείνη του Ζ. Τσώλη ή και άλλων. Έπρεπε οι προηγούμενοι τουλάχιστον υπουργοί και πρωθυπουργοί από το 1981 μέχρι το 2010, που ήταν υπεύθυνοι για τη χρεοκοπία να συλληφθούν και να πληρώσουν με δήμευση της περιουσίας τους. Τότε θα βλέπαμε πως καμία κυβέρνηση δεν θα τολμούσε να ξοδεύει περισσότερα από όσα εισπράττει μέσω μιας λογικής συμπεφωνημένης φορολόγησης.
Επίσης θα έπρεπε να εφαρμοστεί πλήρως η Γεωφορολόγηση.
Αυτά τα δημοσιεύσαμε σε πολλά άρθρα (ιδίως του Νικόδημου) από το 2011 και δώθε.
3. Δεν μπορείς τη μια να γράφεις πως το 2014 (Σαμαράς-Βενιζέλος) βρισκόμασταν στο προαύλιο ανάπτυξης κι εξόδου από μνημόνια και αργότερα να επικρίνεις τα προγράμματα. Η αντίφαση είναι προφανέστατη.
Προφανέστατη αντίφαση επίσης είναι να επικρίνεις τις ελληνικές κυβερνήσεις που αρνούνται με μουλαρίσιο πείσμα να κάνουν τις απαιτούμενες μεταρρυθμίσεις (όπως μείωση του συνολικού κράτους και του ευρύτερου Δημοσίου, αποκρατικοποιήσεις κλπ.) και να επικρίνεις τα προγράμματα των δανειστών που συνιστούσαν αυτές ακριβώς τις μεταρρυθμίσεις.
Ο μόνος φταίχτης για τη συνεχιζόμενη άρρωστη κατάσταση είναι η εκάστοτε ελληνική κυβέρνηση που φροντίζει μόνο για την παραμονή της στην εξουσία και δεν κάνει μεταρρυθμίσεις ή τις υπονομεύει με τον φόβο πολιτικού κόστους.
Όλα τα άλλα είναι σαπουνόφουσκες.
4. Γράφει ο Ζ. Τσώλης πως επί Σύριζα (2015… ) «αν και χάθηκε χρόνος, το πρόγραμμα εφαρμόστηκε πιστά, ο πρωθυπουργός και οι οικονομικοί υπουργοί του το απορρόφησαν και το εφάρμοσαν σχεδόν μέχρι κεραίας…» (Η χαμένη ανάπτυξη, ΒΗΜΑ 15/4/2018.
Αυτά είναι σαχλαμάρες σίγουρα. Πόσο μείωσε το αδηφάγο Δημόσιο ο κ. Τσίπρας; Αυτός δεν διορίζει αβέρτα γραμματείς και συμβούλους από τον στενό κομματικό κύκλο και συγγενείς και φίλους; Πόσες αποκρατικοποιήσεις έκανε και με ποιο κόστος λόγω ακριβώς της αβελτηρίας του και των συντρόφων; Πόσες περιμένουν;
Γιατί λοιπόν ο Ζ. Τσώλης δεν αναφέρει και αυτές τις παραμέτρους στο τελευταίο του άρθρο αντί να ρίχνει το φταίξιμο εξολοκλήρου στους Τόμσεν, Μορς και Κοστέλο και ξαφνικά απαλλάσσει την τσιπρική κυβέρνηση;
Στις 18/10/17 ο Ζ. Τσώλης έγραφε πως δεν γίνονται οι αναγκαίες επενδύσεις.
Στις 26/12/18 έγραφε για την «πολιτική ανικανότητα και αλαζονεία» των Συριζαίων. Στις 7/2/18 για τις «εκρήξεις λαϊκισμού» του κ. Τσίπρα.
Την 1/4/18 επέκρινε την τσιπρική κυβέρνηση συστήνοντάς τους να ακολουθήσουν την πορεία των Πορτογάλων – όχι το λαϊκίστικο δικό τους πρόγραμμα.
5. Στις 7/4/18 έγραψε πως «φως στον ορίζοντα για τη μείωση της εξοντωτικής φορολογίας δεν υπάρχει»!
Πότε ζήτησαν οι Θεσμοί (και νωρίτερα η Τρόικα) «εξοντωτική φορολογία» που επιβάλλεται με μοχθηρία στη Μεσαία Τάξη φτωχοποιώντας και διαλύοντάς την;
Η Τρόικα και οι Θεσμοί ευθύς εξαρχής τόνισαν την ανάπτυξη και τη μείωση του Δημοσίου. Διότι δεν μπορείς να έχεις το πρώτο δίχως το δεύτερο. Βλέπει πουθενά ο Ζ. Τσώλης ενθάρρυνση της ανάπτυξης από τον κ. Τσίπρα εκτός από λόγια;
Οπότε τι να συμπεράνουμε από τις αντιφάσεις του κ. Τσώλη; Όλοι κατά καιρούς αντιφάσκουμε. Μα όχι σε καίρια, κρίσιμα θέματα που συνεπάγονται συνεχή στόχαση και ανάλυση.
