1. Οι δημαγωγοί τύπου Χίτλερ ή Τσίπρα δεν εξαπατούν – ιδίως στην εποχή μας, στον 21ο αιώνα.
Η Despina Stratigakos εξηγεί στο βιβλίο της Hitler at Home (Yale Univ. Press, Νιού Χάιβεν 2015) γιατί η Γκέρντι Τρουστ, αρχιτέκτονας και διακοσμήτρια του Χίτλερ, αρνιόταν να πιστέψει πως ο Χίτλερ γνώριζε για το Ολοκαύτωμα και τις άλλες θηριωδίες των Ναζί: «Πώς ένας άνθρωπος που είναι τόσο καλοσυνάτος, τόσο δεμένος με τον σκύλο του, που κοιτάζει ένα παιδί με τόση αγάπη, που μπορεί να στέκεται μπροστά σ’ ένα έργο τέχνης και να το περιεργάζεται με τόσο συναίσθημα, πώς μπορεί να είναι δολοφόνος; Μου είναι αδιανόητο» (σ140).
Και όμως αν η κυρία είχε διαβάσει το Mein Kampf «Ο αγών μου» του Χίτλερ, ή αν είχε ακούσει προσεκτικά μερικούς λόγους του, θα ήξερε με βεβαιότητα πως αυτός ο τόσο «αισθαντικός» άνθρωπος σχεδίαζε δολοφονίες σε γιγάντια κλίμακα. Διότι έλεγε ξεκάθαρα πως ο μεγάλος φταίχτης ήταν οι Εβραίοι και πως ήθελε την εξουσία για να καθαρίσει το έθνος, για να μεγαλώσει τη Γερμανία και να εκδικηθεί αυτούς που την είχαν ταπεινώσει.
2. Η πολιτική είναι, είπε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, η τέχνη του εφικτού. Αυτή είναι μια γενικολογία χωρίς ιδιαίτερη σχέση με τη σύγχρονη πολιτική.
Πολύ πιο διορατική κι επίκαιρη για τη σύγχρονη πολιτική είναι η ρήση του Βολταίρου που δεν ήταν πολιτικός σε μια εποχή ολιγαρχίας (ελέω Θεού), μα είχε μεγάλη οξυδέρκεια: «Η πολιτική είναι ένα μέσο για ανθρώπους δίχως αρχές να κυβερνούν ανθρώπους δίχως μνήμη».
Μόνο η καταφανής απουσία διάκρισης και μνήμης μπορεί να εξηγήσει πως λαοί σε όλα τα μήκη και πλάτη, συχνά με καλές, υγιείς παραδόσεις Δικαίου, επιλέγουν άθλιους ανθρώπους ως κυβέρνηση.
Η κα Τρουστ ήταν μια πολύ καλλιεργημένη γυναίκα με σχετική ευρυμάθεια και καλλιτεχνικό γούστο. Αλλά προτιμούσε να αποφασίζει σε θέματα πολιτικής με το φτηνό συναίσθημα αντί με τη λογική.
Πόσο μάλλον σε μια χώρα σαν την Ελλάδα όπου η πλειοψηφία είναι αμόρφωτοι και περιμένουν από την κυβέρνηση να τους βολέψει με τα αγαθά εργασίας των άλλων συμπολιτών τους. Διότι αυτό σημαίνει κρατισμός, Δημόσιο, επιδόματα.
3. Η κα. Δ. Κρουστάλλη δίνει αρκετές πληροφορίες για την αυξανόμενη εκδήλωση νεποτισμού του Σύριζα παρά το «ηθικό πλεονέκτημα» (ΤΟ ΒΗΜΑ, 4/3/18).
Όλοι γνωρίζουμε πια τον επίμαχο μαχητή κατά της διαπλοκής και διαφθοράς Δ. Παπαγγελόπουλο (ένας εκ των πρωταγωνιστών στο Νοβάρτις). Η κόρη του είναι από τους εξαιρετικά προνομιούχους υπαλλήλους της Βουλής, που ακόμα δεν αντιλήφθηκαν πως η χώρα βρίσκεται σε οικονομική κρίση. Ο δε γιος του προσελήφθη το 2017 στη Νομική Υπηρεσία των ΕΛΠΕ με μεικτές απολαβές 56.000€ (ενώ ο συνήθης μισθός φθάνει τις 35.000€).
Στα ΕΛΠΕ προσελήφθηκαν επίσης οι Π. Ροδάκης, Σ. Πελεκάνος, Θ. Βαμβουρέλης και μερικοί άλλοι – όλοι πρωτοπαλίκαρα του Σύριζα.
Έτσι επιφέρει κάθαρση στη διαπλοκή και διαφθορά του παλαιού πελατειακού συστήματος ο τσιπρισμός. Βάζει μέσα τους δικούς του!
Σε μια πρόσφατη συνέντευξή του (ΕΡΤ3, 13/12/17) ο πρωθυπουργός και αρχιερέας της κάθαρσης και του ηθικού πλεονεκτήματος είπε ξεκάθαρα για την «καθαρή» έξοδο μας από τα μνημόνια τον Αύγουστο 2018: «Θα πάρουμε πίσω τα κλειδιά του χρηματοκιβωτίου του δημόσιου προϋπολογισμού… Σε αυτά τα τρία χρόνια προχωρήσαμε και σε επιλογές δύσκολες που δεν ήταν δικές μας, διότι τα κλειδιά ανήκαν στους δανειστές μας».
Λέει ουσιαστικά: Φταίνε οι ξένοι. Θα δώσουμε παροχές.
Δεν αναφέρει πως χρωστάμε 325 δισ. €…
