1. Ο Άγγλος ιστορικός, Λόρδος Άκτον, είχε δηλώσει στα τέλη του 19ου αιώνα “Η εξουσία διαφθείρει και η απόλυτη εξουσία διαφθείρει απόλυτα”. Η ρήση έχει πια περάσει σε κοινή χρήση.
Μα η πρώην ειρηνική επαναστάτρια και νυν Πρόεδρος της Μίανμαρ (=Βιρμανία) Aung San Suu Kyi (1945 – ) δήλωσε πως είναι ο φόβος μη χάσουν την εξουσία που διαφθείρει αυτούς που την ασκούν και δη αυτούς που την ασκούν παράνομα.
2. Η Αούνγ Σαν Σου Κι είναι κόρη του στρατηγού Aung San (1915-1947) ο οποίος ίδρυσε στα νιάτα του το ΚΚ Βιρμανίας, παρότι γόνος εύπορης οικογένειας. Αργότερα, παράτησε τον κομμουνισμό κι έγινε σοσιαλδημοκράτης. Στα πρώτα χρόνια του πολέμου (1939-45) πήγε με το μέρος των Ιαπώνων που κατέλαβαν τη Βιρμανία από τους Άγγλους, μα μετά είδε πως αυτοί ήταν πολύ χειρότεροι: “Οι Άγγλοι μπορεί να μας ρουφούσαν το αίμα, μα αυτοί άλεσαν τα κόκκαλα μας”. Έτσι συμμάχησε με τους Άγγλους και βοήθησε στην εκδίωξη των Ιαπώνων. Στην απελευθέρωση έγινε πρωθυπουργός υπό τη Βρετανική κυριαρχία. Ενοποίησε τις φυλές και τα κρατίδια σε μια ενιαία Βιρμανία και διευθέτησε με τον Άγγλο πρωθυπουργό Άτλη την πλήρη ανεξαρτησία της χώρας. Μα έξι μήνες νωρίτερα δολοφονήθηκε μαζί με υπουργούς του ενώ συνεδρίαζαν, από μπράβους ενός πολιτικού αντιπάλου. Θεωρείται ο αρχιτέκτων της ανεξαρτησίας και ενότητας της Βιρμανίας.
3. Η Αούνγκ Σαν Σου Κι πήρε όχι μόνο το όνομα του πατέρα της μα και τη δόξα και τον σεβασμό που ο λαός έτρεφε για κείνον. Έτσι πολύ φυσικά ο λαός στράφηκε σε κείνη ως αντίβαρο στη στυγνή δικτατορία του Νε Γουίν που πήρε την απόλυτη εξουσία όταν μερικοί στρατηγοί έκαναν ένα coup το 1962.
Με σπουδές στα πανεπιστήμια του Δελχί, του Λονδίνου και της Οξφόρδης στη φιλοσοφία και πολιτική οικονομία και με την αίγλη του πατέρα της, ήταν ιδανική για να ηγηθεί των δημοκρατικών δυνάμεων που εύλογα ζητούσαν αλλαγή.
Στη Βιρμανία γύρισε το 1988 για να φροντίσει την ετοιμοθάνατη μητέρα της. Είχε παντρευτεί τον καθηγητή Μάικλ Άρις και ζούσαν με τους δυο γιούς τους στην Οξφόρδη.
Ήταν η χρονιά της εξέγερσης σημαδεμένη με τη σφαγή πολλών διαδηλωτών, κυρίως φοιτητών.
4. Η κα Σου Κι δέχθηκε να ηγηθεί των δημοκρατών όπως της πρότειναν πανεπιστημιακοί και μερικοί απόστρατοι στρατηγοί και ιδρύθηκε η Εθνική Λίγκα για τη Δημοκρατία. Αυτή κέρδισε τις εκλογές του 1990 με τεράστια πλειοψηφία και η κα Σου Κι θα γινόταν πρωθυπουργός. Μόνο που οι δικτάτορες ακύρωσαν τις εκλογές, κράτησαν την εξουσία και άρχισαν να φυλακίζουν τους δημοκράτες της Λίγκα.
Η κα Σου Κι τέθηκε σε κατ’ οίκον περιορισμό ως το 1995, ενώ στο μεταξύ είχε δεχθεί τρία διεθνή βραβεία για τη δράση της και το Νόμπελ Ειρήνης το 1991.
Το 2002 τέθηκε ξανά σε αυστηρό κατ’ οίκον περιορισμό και της απαγόρευαν επίσκεψη ακόμα και από την οικογένειά της. Το 2003 μάλιστα φυλακίστηκε για λίγο και γύρισε στο σπίτι της, πάντα υπό αυστηρό περιορισμό μέχρι το 2010.
Τα επόμενα χρόνια η κα Σου Κι συνέχισε την πολιτική δράση ωσότου η Λίγκα κέρδισε την εξουσία.
Σε όλη τη διάρκεια της οικιακής φυλάκισής της μελετούσε τον Γκάντι και τον Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ και ακόμα περισσότερο τον Βουδισμό, τη θρησκεία της χώρας, κι έπαιζε στο πιάνο της Μότσαρτ και Μπαχ – προς κατάπληξη και τέρψη των φρουρών της.
5. Σήμερα (από το καλοκαίρι του 2017) την κατηγορούν στη Δύση πως σωπαίνει και ίσως να προωθεί την καταπίεση κι εξόντωση της φυλής Ροχίνγκυα (=Μουσουλμάνοι) στη δυτική περιοχή Ρακχίνε κι επισήμως δεν επιτρέπονται στη χώρα αναφορές στο θέμα. Πολύ μεγάλο κρίμα για μια αγωνίστρια με τόσο αξιοθαύμαστες περγαμηνές – σε αντίθεση με τους δικούς μας.
Σε μια ομιλία της ανέπτυξε αυτή την ιδέα:
“Δεν είναι η εξουσία που διαφθείρει, μα ο φόβος μήπως χάσουν την εξουσία διαφθείρει αυτούς που την ασκούν, εξίσου με αυτούς που, υποταγμένοι, φοβούνται και υποκύπτουν στην ωμή βία της εξουσίας”.
Ας ελπίσουμε πως δεν θα υποκύψει στη διαφθορά κι εκείνη.
Ας ελπίσουμε πως και ο δικός μας θα κάνει άλλη μια κωλοτούμπα προς την εντιμότητα στρεφόμενος προς αληθινούς αγωνιστές – όχι τα τσογλάνια και τις ασυναρτησίες του αναρχοαριστερισμού.
