Ανύπαρκτο όν στην αρχή, απόρησα βαθύτατα πού τον βρήκαν και τον έκαναν πρόεδρο. Σαν τον Σ. Κασσελάκη: μα ο Συριζαίος έχει νιάτα, ξαφνική γκέι παρουσία, αυτοπεποίθηση για το τίποτα, αμερικάνικο (αν και κάπως μυστήριο) παρελθόν και άλλα φαντασμαγορικά. Ο Ν. Ανδρουλάκης;
Ο Ανδρουλάκης δεν κατάλαβε επί 6-8 έτη πως η σύντροφος ευρωβουλευτίνα, κα Εύα Καϊλή, ήταν αναμειγμένη στο Κατάρ γκέιτ. Ανύπαρκτος στη συνέχεια, αποστασιοποιήθηκε από την κυρία και την χαρακτήρισε ως πιθανό Δούρειο Ίππο του Μητσοτάκη στο ΠΑΣΟΚ!
Μετά εντελώς απρόσμενα σαρκώθηκε για λίγο ως θύμα υποκλοπών. Δυο μυστήρια εδώ, άσχετα όμως με τον πρωταγωνιστή σ’ αυτό το δράμα μας. Απορείς πώς οι Μυστικές μας Υπηρεσίες το θεώρησαν αναγκαίο να παρακολουθούν τον ίδιο και το τηλέφωνό του. Απορείς επίσης πώς οργανώνονται αυτές οι Υπηρεσίες και σε ποιον λογοδοτούν, ή πώς ελέγχονται. Αυτά κουκουλώθηκαν επιμελώς και δεν υπάρχει αντιπολίτευση, ή άλλο όργανο κρατικό ή μη, να μπορεί να ρίξει φως στην υπόθεση.
Μα ο κ. Ανδρουλάκης κατάφερε πάλι να περάσει στην ανυπαρξία που μοιάζει να του έρχεται φυσικά, σαν να του είναι δεύτερη φύση.
Εγώ πάντα νιώθω κάτι σαν αμηχανία όταν κατά τύχη τον δω στην τιβί να μιλάει ως αρχηγός κόμματος, να έχει περισπούδαστο ύφος, να κουνά σκόπιμα μα ακατανόητα τα χέρια και, κυρίως, να καταφέρεται κατά του κυρίου Μητσοτάκη λέγοντας πως ο ίδιος θα τον αντικαταστήσει στην πρωθυπουργία!
Εξακολουθεί να μένει ανύπαρκτος, χωρίς να το καταλαβαίνει. Στις δημοσκοπήσεις στα μέσα Νοεμβρίου, καθώς ο Σύριζα βούλιαξε με τον εσωτερικό σπαραγμό του, το Πασόκ ανέβηκε στη 2η θέση με 13% – με τη ΝΔ να μένει σταθερά 1η με 36%.
Γράφει λοιπόν η Δώρα Αντωνίου, Καθημερινή 19/11/23: Στο εσωτερικό του κόμματος όλους τους τελευταίους μήνες εξελίσσεται μια συζήτηση για τη στρατηγική με την οποία θα πρέπει να προχωρήσουν. Δεν είναι λίγα τα στελέχη που θεωρούν ότι η ηγετική ομάδα κινείται ίσως υπερβολικά προσεκτικά, σχεδόν φοβικά, και αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μη βγαίνει προς τα έξω μια θελκτική για τους ψηφοφόρους εικόνα. Από το περιβάλλον του Νίκου Ανδρουλάκη η σταθερή απάντηση σε αυτή την κριτική είναι ότι με τις προσεκτικές επιλογές αποφεύγονται τα λάθη. Και μπορεί τα κέρδη να είναι μικρά, σιγά σιγά όμως αθροίζονται και το κόμμα δεν παρουσιάζει εικόνα αυξομείωσης των ποσοστών, γεγονός που σημαίνει ότι οι ψηφοφόροι που έρχονται, παραμένουν.
Αγνοούν την πανάρχαια ρήση – Ο τολμών νικά!
Κατά τον Μ. Τσιντσίνη, στο ίδιο φύλλο, Καθημερινή, 19/11, τολμούν γενναία με επίδειξη σε μνημόσυνα!
Ενδεικτική και η πρωτοβουλία με την οποία το ΠΑΣΟΚ υποδέχτηκε τις πρώτες μετρήσεις που το επανέφεραν στη δεύτερη θέση. Είχε αποδυθεί τις τελευταίες ημέρες σε μια –τηλεφωνική και όχι μόνο– κινητοποίηση προκειμένου να εμφανίσει μεγάλο μπλοκ στην πορεία προς το Πολυτεχνείο. Προκειμένου δηλαδή να δείξει ότι έχει υπερφαλαγγίσει την Αριστερά στον στίβο των μνημοσύνων.
Μα ο άνδρακλας κ. Ανδρουλάκης παραμένει τολμών μα και προσεκτικός!
“Δεν θέλω πανηγυρισμούς από κανένα στέλεχος του ΠΑΣΟΚ,” δηλώνει μέσα Νοεμβρίου, μετά τις δημοσκοπήσεις. “Ο στόχος μας δεν είναι να περάσουμε τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά στις επόμενες βουλευτικές εκλογές το ΠΑΣΟΚ να είναι η νικηφόρα δύναμη απέναντι στη Νέα Δημοκρατία”
Τώρα, εν έτει 2024 με ομόφυλα ζευγάρια και ακρίβειες πως πορεύεται; Θα κάνει, λέει, ό,τι μπορεί (θα ή δεν θα δέσει κορδόνια) να νικήσει τον Μητσοτάκη!
Μα έχει μάθει και την κωλοτούμπα από τον Τσίπρα για να μη στηρίζει πια τα ιδιωτικά πανεπιστήμια χάρη “σκληρής αντιπολίτευσης” κατά Μητσοτάκη – και Βενιζέλου!
