1. Η κα. Ασπασία Λούβη, από τον Απρίλιο 2015 πρόεδρος του Ταμείου Αρχαιολογικών Πόρων, παύθηκε μαζί με άλλα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου επειδή, ως φαίνεται, διαφωνούσαν με την ηθοποιό υπουργό κα Κονιόρδου η οποία δεν ήθελε να τα χαλάσει με τους συνδικαλιστές αρχαιοφύλακες, που όπως παντού στο Δημόσιο θέλουν να διατηρήσουν όλα τα αμαρτωλά αντικανονικά εισοδήματά τους.
Δεν θέλουν οι συνδικαλιστές να μεταφερθεί η πληρωμή των υπερωριών τους από το ΤΑΠ στο υπουργείο Πολιτισμού διότι τότε το υπουργείο Οικονομικών θα κάνει ελέγχους και ίσως ανακαλύψει απουσία υπερωριών!
Αυτός είναι ο “αριστερισμός” των Συριζαίων. Η στήριξη των ψηφοφόρων συνδικαλιστών της κας Κονιόρδου σε βάρος άλλων εργαζομένων και του έθνους γενικότερα.
2. Λέει η παυθείσα κα Λούβη (Καθημερινή Τέχνες και γράμματα, σ1,3): “Στο υπουργείο Πολιτισμού υπάρχει μερίδα υπαλλήλων που έχουν βολευτεί θαυμάσια… αφού έχει παγιωθεί ένα όχι απολύτως θεσμικά προβλεπόμενο καθεστώς λειτουργίας του ΤΑΠ”.
Υπάρχουν, προσθέτει, πολλές πληρωμές με κωδικούς(!) σε διάφορες κατευθύνσεις μα το Διοικητικό Συμβούλιο δεν έχει αρμοδιότητα να τις ελέγξει!
Για τους 1.500 μόνιμους αρχαιοφύλακες και τους εποχιακούς δαπανώνται ετησίως 15 εκμ και φέτος (2017) 17 εκ, υπερβολικό ποσό που δεν μπορούν να ελέγξουν οι αρμόδιοι του ΤΑΠ. Επιπλέον, αν οι υπερωρίες των αρχαιοφυλάκων είναι πραγματικές, διερωτόμαστε κι εμείς, γιατί δεν δέχονται να μεταφερθούν οι αμοιβές τους στον προϋπολογισμό του υπουργείου της κας Κονιόρδου, οπότε θα έχουν κανονικό έλεγχο, όπως αρμόζει, από το υπ. Οικονομικών;…
Αντί αυτού οι αρχαιοφύλακες συνδικαλιστές απείλησαν με τη γνωστή αριστερή τους σούπερ-ηθική “θα κλείσουμε την Ακρόπολη”!
3. Υπάρχει μια ακόμα άποψη (των αναψυκτηρίων) εξίσου τραγελαφική την οποία διαιωνίζει το υπ. Πολιτισμού κι εμποδίζει έντιμους, ευσυνείδητους δημόσιους υπαλλήλους σαν την κα Λούβη, να διορθώσουν τα κακώς κείμενα.
15 αρχαιολογικοί χώροι συγκεντρώνουν το 80% των επισκεπτών (Ακρόπολη, Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών, Κνωσός κλπ). Τα αναψυκτήρια εκμισθώνονται σε 3 οικογένειες(!) εδώ και δεκαετίες.
Αυτό από μόνο του δεν θα πείραζε αν οι μισθωτές τηρούσαν τη δική τους πλευρά υποχρεώσεων. Αλλά με την υπάρχουσα ευρύτατη διαπλοκή, όπως καταλαβαίνουμε, δεν την τηρούν.
Οι νυν μισθωτές δεν θέλουν ανοικτό διαγωνισμό και πολεμούν “με νύχια και με δόντια”, λέει η κα Λούβη, να διατηρήσουν το σαθρό, ευνοϊκό για τους ίδιους καθεστώς. Επιπλέον, μερικοί δεν πληρώνουν και μάλιστα πουλάνε πανάκριβα ευτελέστατα προϊόντα. (Ευτυχώς η κα Κονιόρδου θα προωθήσει, ως φαίνεται, τον ανοικτό διαγωνισμό).
4. Για να έχουν αυτά που ζητούσαν οι συνδικαλιστές κάποτε εισέβαλαν σε συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου και τους απείλησαν.
Οι αρχαιοφύλακες είναι ΔΥ με κανονικούς μισθούς αλλά διεκδικούν και ποσοστά επί των πωλήσεων! Σε μια δίκη για το θέμα, εκπρόσωποι του σωματείου ζήτησαν από τον δικηγόρο και από μέλος του Διοικητικού συμβουλίου να χάσει τη δίκη!
Δόλος, βία, απάτη – αυτά είναι τα κανονικά μέσα των αριστερών και των πελατών τους συνδικαλιστών. Και πρέπει να υποθέσουμε πως παρόμοια πράγματα γίνονται σε όλα τα υπουργεία – εδώ και δεκαετίες!
