Ε1239: Αριστερά και Θεοδωράκης

Έχουμε συνηθίσει τις «γιορτές μίσους» της Αναρχοαριστεράς και δη του ΚΚΕ που θα στρεβλώσει το σύμπαν για να προβληθεί ως ηθική δύναμη που νοιάζεται για «το λαό». Αυτοί οι άθεοι θα καπηλευθούν ακόμα και τη θρησκεία και τον Θεό, προκειμένου να φανούν οι θεόπεμπτοι του ιστορικού προτσέσου.

Έτσι καπηλεύθηκε ο Κουτσούμπας τον Θεοδωράκη σε ένα απλό γεγονός κηδείας – που μια Δεξιά κυβέρνηση οργάνωσε με τρεις ημέρες πένθους, για να δώσει άλλη μια ευκαιρία σε αυτό το καρκίνωμα της κοινωνίας να απαξιώσει και να εγκαταλείψει το μίσος και την εκδικητικότητά του για την αναπότρεπτη ήττα του (ήττα σε κάθε τομέα εκτός βλακείας και βαρβαρότητας), και όπως τα ευρωπαϊκά ΚΚ, το ρωσικό και το κινέζικο, να κάνει μια προσέγγιση στην πραγματικότητα. (Όντας καχύποπτος και κακεντρεχής, όμως, νιώθω πως στο τριήμερο πένθους υπήρχε και υστεροβουλία για καπάρωμα κάποιων ψήφων κεντροαριστερών εκ μέρους των Νεοδημοκρατικών φανφαρόνων.)

Βρήκε πάντως ο Κουτσούμπας την ευκαιρία να εξυμνήσει τον Μίκη (και σαν πολεμιστή με τουφέκι και σαν τραγουδοποιό) ξεχνώντας πολύ βολικά πόσα άθλια και αχρεία το κόμμα του είχε κάποτε καταλογίσει στον μουσουργό. Ακόμα και προδότη τον έστεψε! Αλλά ευκαιρία και να εξυβρίσει τον εκλεγμένο πρωθυπουργό της χώρας. Είναι η πατροπαράδοτη βρομερή τακτική του ΚΚ παντού στον κόσμο: ψευδολογία, καπηλεία και βρίσιμο.

Δυστυχώς όλη η φάρα της Αναρχοαριστεράς της Ελλάδας, δεν έχει τίποτα να δείξει στον κόσμο, παρά μόνο μαύρη μοχθηρία και μίσος. Τίποτε άλλο πλέον.

Ας συνέλθουμε λίγο από τον άρρωστο συναισθηματισμό μας και τις προσπάθειες του Μητσοτάκη για φιλική προσέγγιση, που υποκρύπτει και ψωραλέο ψηφοψάρεμα.

Ποιος τραγουδάει πλέον τον Μίκη εκτός από σπανιότατες στιγμές στις γιορτές μίσους των Αναρχοαριστερών; Τα τραγούδια του (μερικά πολύ όμορφα) θα θαφτούν και αυτά στη λήθη, καθώς οι νέοι στρέφονται σε νέα ενδιαφέροντα, όπου τα ντραμς σπάνε τα τύμπανα των αυτιών. Οι νέοι δεν έχουν στομάχι ούτε μυαλό για ψευτο-αγώνες και ψευτο-επαναστάσεις. Θέλουν καλοπέραση.

Ποιος διαβάζει πλέον τον καημένο τον φαφλατά Ρίτσο; Ούτε τα σύννεφα ούτε τα δέντρα κλαίνε για την αποδήμηση του Μίκη και άλλων ειδώλων της Αναρχοαριστεράς. Και σύντομα, ακόμα και οι κομμουνιστές θα πάψουν να ασχολούνται (όπως τώρα που εσείς διαβάζετε αυτό το άρθρο).

Διαβάσατε τώρα τελευταία τίποτα για τον Μίκη; Ακριβώς, τίποτα! Αυτό που θα μείνει, και το διαπιστώνετε, είναι τα ψέματα, η υποκρισία και η ατέρμονη ασυναρτησία της Αναρχοαριστεράς, την οποία μιμείται με σπασμωδικές προσπάθειες και η Κεντροδεξιά του Μητσοτάκη.