1. Οι αυξανόμενες κι εντεινόμενες επιθέσεις των τσιπριστών (δηλαδή των συριζαίων υπουργών και του κομματάρχη τους πρωθυπουργού κ. Τσίπρα, που έκαναν λάβαρο τους την εξαπάτηση και την εξαθλίωση του κοσμάκη) κατά της Δικαιοσύνης, η οποία ομολογουμένως είναι καταθλιπτικά λειψή, λέγεται πως μειώνουν ή σακατεύουν την Δημοκρατία.
Όπως είναι γνωστό στους λιγοστούς μα εκλεκτούς αναγνώστες του ιστολογίου μας, έχω δυσκολία με τον όρο «δημοκρατία». Από τη στιγμή που ένας οποιοσδήποτε, πρωθυπουργός κυβερνά τους βουλευτές του κόμματος του που, χάρη σε ένα καλπονοθευμένο πλειοψηφικό σύστημα εκλογών, είναι ουσιαστικά μια μειοψηφία εκλεγμένων κομματόσκυλων κι όχι όπως ισχυρίζονται ηλιθίως οι πάντες, εκπροσώπων του λαού, και αυτός επιβάλλει τις δικές του ιδεοληψίες για να μείνει στην εξουσία, έχουμε απολυταρχισμό.
Αλλά ας δεχθούμε πως έχουμε κάποια «Δημοκρατία», όποια κι αν είναι.
2. Η ακατανοησία μου επεκτείνεται και στους βαθυστόχαστους διανοητές όπως ο κ. Χ. Γιανναράς που δικαίως, υποθέτω (αφού δεν τον πολυκαταλαβαίνω) ξεσπαθώνει ενάντια σε πραγματικούς και σε φαντασιακούς εχθρούς της Δημοκρατίας – ή Δονκιχωτικούς ανεμόμυλους.
Στην τακτική επιφυλλίδα του (Κυριακάτικη Καθημερινή 16/7/17) επιτίθεται σφοδρότατα και κατά των ιδιωτικών καναλιών και κατά της «σχετικοποίησης του αληθούς» (= η αλήθεια είναι διαφορετική/σχετική ανάλογα με τους ομιλητές ή γραφιάδες – μια γνώμη εδώ, άλλη άποψη εκεί κ.λπ).
Τα ιδιωτικά κανάλια, γράφει «λειτουργούν ολημερίς ως πωλητήρια… υπηρετούν μόνο τη λογική της αγοράς». Αυτά που δεν λέει όμως είναι (α) πως και η εφημερίδα όπου δημοσιεύει την επιφυλλίδα του αλλά και ο ίδιος το ίδιο κάνει και (β) πως μακάρι να ίσχυε η λογική της αγοράς και στα κρατικά κανάλια και στη ψευδό-διακυβέρνηση της χώρας.
Δεν γνωρίζει άραγε πως τα μόνα έσοδα που έχουν τα ιδιωτικά κανάλια είναι από διαφημίσεις και αυτές απαιτούν ακροαματικότητα και αυτή προϋποθέτει πως το κανάλι προσφέρει αυτά που θέλουν οι τηλεθεατές;
Τα κρατικά κανάλια κάνουν το ίδιο σε μεγάλο βαθμό και προσθέτουν κυβερνητική προπαγάνδα ποικιλότροπα – όλα πληρωμένα από τους φορολογούμενους!
3. Το αστειότερο σημείο της επιφυλλίδας είναι που ζητάει από «κάποιες εκατοντάδες χιλιάδες πολιτών» να στρατοπεδεύσουν στο Σύνταγμα για εβδομάδες ή και μήνες ωσότου η όποια κυβέρνηση κάνει «μεταρρυθμίσεις». Και παρουσιάζει τη δική του «αλήθεια» για μεταρρυθμίσεις, πολύ λογικοφανείς.
«Οι πρόεδροι όλων των ανώτατων δικαστηρίων να εκλέγονται από τα μέλη των δικαστηρίων. Οι αρχηγοί των Ενόπλων δυνάμεων και της Αστυνομίας να προέρχονται από τον απόλυτο σεβασμό της «επετηρίδας». Να απομακρυνθούν οι κομματικές νεολαίες από τα πανεπιστήμια. Να επανασυνταχθεί από Ανεξάρτητη Αρχή ο νόμος περί ευθύνης υπουργών…» κλπ.
Αυτές είναι διανοουμενίστικες ουτοπίες. Δεν υπάρχει περίπτωση να μαζευτούν 100.000 πολίτες στο Σύνταγμα και να εγκατασταθούν εκεί για μήνες ωσότου γίνουν αυτές οι μεταρρυθμίσεις.
Μα ακόμα κι αν γίνουν τέτοιες μεταρρυθμίσεις οι επιτήδειοι θα βρουν τρόπους να τις παραβαίνουν μέχρι του σημείου ακύρωσής τους.
Το τι χρειάζεται η χώρα – η κάθε χώρα – είναι πασίγνωστο. Ενάρετους πολίτες! Με ενάρετους πολίτες όλα είναι ορθά, καλά και δίκαια.
Μα λείπει η γνώση του πως θα συντελεστεί και η βούληση που θα προωθήσει τη δημιουργία ενάρετων πολιτών.
Η γνώση και η βούληση πού και πώς θα βρεθούν;
