Είχαμε τρία μνημόνια λιτότητας που έπληξαν σαδιστικά τον ιδιωτικό τομέα αφήνοντας σχεδόν αμετάβλητο τον μακάβριο δημόσιο τομέα, τον λατρεμένο και της φιλελεύθερης Δεξιάς και της σοσιαλιστικής σαχλαμάρας.
Ο Τσίπρας και το τσούρμο του νομίζουν πως ήρθε πάλι ο καιρός να επανέλθουν στην εξουσία. Η πανδημία δημιούργησε τις συνθήκες ανωμαλίας, όπου Αναρχοαριστερισμός ακμάζει, και συγχρόνως δικαίωσε τον αδιάκοπο αγώνα τους ενάντια στον φοβερό φιλελευθερισμό. Έτσι προχωρούν σε μία λεωφόρο όπου οι προοδευτικές δυνάμεις ενώνονται για τη νίκη.
Είναι όμως η συνηθισμένη ασυναρτησία του αξιολύπητου αυτού ηγέτη. Διότι ούτε (νέο)φιλελευθερισμός υπήρξε ή μπορεί να υπάρχει στη χώρα της «τρελής ροδιάς», ούτε προχωρούν ενωμένες προς τη νίκη οι προοδευτικές δυνάμεις της Αναρχοαριστεράς – τουλάχιστον κατά τις δημοσκοπήσεις.
Νεοφιλελευθερισμός, νόμος της Αγοράς, ιδιωτική πρωτοβουλία: πού βλέπουν αυτοί οι οραματιστές της νομοτελειακής Ιστορίας του μεγάλου μαρξικού επιστημονισμού, τέτοια καπιταλιστική κατάσταση στην Ελλάδα; Που είναι τα μονοπώλια των εκμεταλλευτών, οι Όμιλοι επιχειρήσεων των καταπιεστών, τα υπέρογκα κέρδη των κερδοσκόπων;
Τα μόνα μονοπώλια ήταν κρατικά – τράπεζες, βιομηχανίες όπλων κλπ, η Κρατική Ολυμπιακή (πρώην Ωνάση). Και, ναι, οι τράπεζες και η Ολυμπιακή ιδιωτικοποιήθηκαν, ατυχώς. Μα οι ΔΕΚΟ εξακολουθούν την επιτυχή πορεία τους στη χρεοκοπία.
Και τι να πει κανείς για τη φορολογία; Η προηγούμενη δεκαετία του 2010 χαρακτηριζόταν από μία απανωτή σώρευση φόρων και εισφορών για να πληρώνονται τα κρατικά χρέη και τα επιδόματα των κρατικοδίαιτων του όσιου Δημόσιου.
Τη δικαίωση, πάλι, που τη βλέπουν; Καλά, αγώνες έκαναν πολλούς χτυπώντας τα κεφάλια τους σε μαντρότοιχους φωνάζοντας ΟΧΙ σε κάθε κυβερνητικό μέτρο για την αναχαίτιση της πανδημίας – αντί να βοηθήσουν με το καλό παράδειγμα και παροτρύνσεις προς τους οπαδούς. Ακούσαμε και τις κριτικές τους για τα νομοσχέδια Παιδείας και Εργασίας. Αυτοί θέλουν να παράγουμε «μουσειολόγους» και άλλα εξαίρετα επαγγέλματα στον χορό της «τρελής ροδιάς» μα δεν θέλουν το Σώμα Επιθεώρησης εργασίας να είναι ανεξάρτητη αρχή. Στην πραγματικότητα δεν θέλουν τίποτα να είναι ανεξάρτητο από την αγκάλη (ή μέγγενη) του κράτους…
Έχουν τις εφημερίδες και τα κανάλια τους, μα με την ίδια ανεύθυνη ασυναρτησία μιλούν για «ολιγαρχικά ΜΜΕ».
Ίσως ο κοσμάκης να μην κουράστηκε ακόμα να ακούει και να διαβάζει αυτές τις εξαγγελίες. Μα οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πως ο Τσίπρας και οι σύντροφοί του δεν κέρδισαν πόντους.
Ο Μητσοτάκης εξακολουθεί να τους δείχνει την πλάτη του!
