Ο επιπόλαιος υπουργός κ. Παπαδημητρίου

1. Ξεσπάθωσε πάλι ο υπουργός της γελοιότητας που κατά τσιπρική λογική προσπάθησε να πείσει βιομήχανους κι εμπόρους πως η φορολογία δεν επηρεάζει κόστη και τιμές.

Τώρα (Καθημερινή 25/6/17 Οικονομική) προσπαθεί να μας πείσει πως το τελευταίο Μνημόνιο των Συριζανελλήνων θα ωφελήσει τους πολίτες. Και το θεωρεί αμελητέο τώρα το ότι δεν προχώρησε η συμφωνία για μείωση (= επιμήκυνση χρόνου αποπληρωμής) του χρέους και η ένταξη της χώρας στο QE (= ποσοτική χαλάρωση με φθηνό δανεικό χρήμα από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα) ενώ είναι σπουδαίο το ότι η χώρα «θα βγει στις αγορές» – και θα δανείζεται με πολύ ψηλότερα επιτόκια από τα δάνεια των τοκογλύφων Ευρωπαίων συνεταίρων μας!

2. Το γελοίο της υπόθεσης δεν είναι μόνο αυτό μα και το ότι ο κ. Παπαδημητρίου είναι οικονομολόγος επιστήμων και παίρνει τον εαυτό του πολύ σοβαρά, καθώς και οι τσιπριστές σύντροφοι.

Οι τσιπριστές επικεντρώνονται πάντοτε στα πιο ρηχά της ρότας δηλαδή τα πιο ορατά επιφανειακά σημεία και ταυτόχρονα χρησιμοποιούν τη τσιπρική σοφιστεία με την οποία αποδείχνουν πως, όπως κατά το οξύμωρο του Ζήνωνα το εκτοξευμένο βέλος δεν κινείται αφού πάντα έχει τον αρχικό χώρο που καταλαμβάνει, έτσι και το κρέας, σύμφωνα με τη θεωρία τους της εξέλιξης που θέλει όλα τα έμβια να προήλθαν από την αρχέγονη σούπα με τα θαλάσσια, να είναι ψάρι.

Ο ΣΕΒ, οι Τράπεζες κλπ. επικρότησαν, μας λέει το νέο Μνημόνιο και μόνο «η αντιπολίτευση εμφανίστηκε να το αποδοκιμάζει». Ο ΣΕΒ, οι Τράπεζες κλπ. μα και η αντιπολίτευση χειροκρότησαν την επίτευξη της συμφωνίας διότι, επιτέλους, μετά από 18 μήνες μας έβγαλε από την αβεβαιότητα. Όσο για τους όρους της, αυτοί είναι τόσο προφανείς που απορώ με το απροσμέτρητο θράσος του υπουργού.

3. Στο ίδιο τεύχος, στις ίδιες οικονομικές σελίδες που φιλοξενούν το γελοίο άρθρο του υπουργού υπάρχουν τουλάχιστον 4 άρθρα που αντιστρατεύονται τα όσα ισχυρίζεται ο υπουργός.

α) Του Κ. Καλλίτση που δείχνει πως η συμφωνία είναι ουσιαστικά ανερμάτιστη από τη Συριζανελληνική πλευρά διότι δεν έχει κανένα μεγάλο εθνικό σχέδιο ή πρόγραμμα (και αυτό ισχύει και για την αντιπολίτευση).

β) Της Δ. Μανφάβα που δείχνει πως στα 2,5 έτη Συριζανελληνικής κυβέρνησης καμιά fast track (= γρήγορη) επένδυση δεν προχώρησε σε παραγωγική λειτουργία, διότι συναντούν όλες συριζαίες (και μάλιστα υπουργικές) αντιδράσεις!

γ) Του Γ. Παπαδογιάννη που δείχνει πως ενώ η Κύπρος κατάφερε με εθνική συναίνεση κομμάτων, παραγωγών και συνδικάτων, να προσχωρήσει σε υιοθέτηση Μνημονίου μεν, αλλά ταχύτατη έξοδο συγχρόνως. Ενώ η Ψωροκώσταινα των τσιπριστών (και του επιστήμονα υπουργού) βούλιαζε στον βάλτο του ξεπεσμού και της βαρβαρότητας.

δ) Του Η. Γ. Μπέλλου που προειδοποιεί πως η ενδεχόμενη (δηλαδή αν γίνει) έξοδος στις αγορές θα είναι ακριβή (δηλαδή με υψηλά επιτόκια κι έτσι μεγαλύτερο κόστος).

4. Οι τσιπριστές και γενικά οι πολιτικάντηδες είναι συνεχώς κολλημένοι στην ορατή επιφάνεια κα δεν εννοούν να χωνέψουν πως αν θέλουν να ασχοληθούν με την Πολιτεία και τους πολίτες πρέπει να εισχωρήσουν στο αόρατο πιο πίσω κι ολόγυρα που είναι πολύ μεγαλύτερο.

Οι κυβερνητικές παρεμβάσεις είναι ορατές κι έχουν ορατή επίδραση στα ορατά φαινόμενα. Μα στη συγκεκριμένη περίπτωση (για να μη πω σε κάθε περίπτωση) είναι παντελώς λαθεμένες.

Διότι οι παρεμβάσεις τους χρειάζονται λεφτά. Και αυτά έρχονται στο ακόρεστο κράτος μόνο από φόρους και δανεικά (αφού οι κρατικές επιχειρήσεις, εκτός ΟΠΑΠ, είναι εκ φύσεως ζημιογόνες!).

Για τα δανεικά το ξέρουμε τώρα, παρότι οι μάζες ακόμα νομίζουν, χάρη στην αριστερή προπαγάνδα, πως φταίνε οι Ευρωπαίοι! Πάντως ξέρουμε πως χρωστούμε.

Υπάρχει στην ίδια Οικονομική Καθημερινή ένα 5ο άρθρο (σ5) του Π. Χατζηνικολάου που λέει πως οι φετινοί φόροι θα αυξηθούν ως και 40% για αγρότες, επαγγελματίες και μισθωτούς. Και οι τσιπριστές το κάνουν αυτό εκδικητικά για να τιμωρήσουν ακόμα περισσότερο τις ευπορότερες τάξεις που είναι αντι-κρατιστές, αντι-τσιπριστές και διαβολικά φιλελεύθερες.