1. Επανέρχομαι στο θέμα λειρουργίας καταστημάτων τις Κυριακές – μετά την πρόσφατη συζήτηση για το θέμα.
Από μια άποψη έχουν δίκιο όσοι θέλουν να υπάρχει μια αργία το Σαββατοκύριακο για ανάπαυση, διασκέσαση και, ίσως, θρησκευτική απασχόληση. Μα η αλήθεια είναι πως τίποτα δεν ισχύει εκτός ίσως για τη ψυχαγωγία ή διασκέδαση το Σαββατοκύριακο.
Ήδη τα περσσότερα καταστήματα και πολλοί ελεύθεροι επαγγελματίες λειτουργούν το Σάββατο. Μετά, όλοι συμφωνούν για μερικές Κυριακές να μένουν ανοικτά τα καταστήματα, άλλοι θέλουν τις μισές Κυρακές και άλλοι θέλουν όλες τις Κυριακές – πλην Πάσχα και παρόμοιες εορτές.
Ουσιαστικά οι αντιρρήσεις είναι δυο ειδών: εργασιακές και θρησκευτικές, μα και οι δύο είναι ψευδείς. Το γεγονός είναι πως πάμπολλες δραστηριότητες εκτελούνται τις Κυριακές ήδη και πολλών ειδών καταστήματα λειτουργούν απρόσκοπτα.
2. Εφόσον τόσα και τόσα είδη καταστημάτων λειτουργούν ήδη τις Κυριακές γιατί να μην επιτρέπεται και σε άλλα;
Κινηματογράφοι, θέατρα, εστιατόρια, καφενεία, περίπτερα, βενζινάδικα, ξενοδοχεία, τηλεοπτικοί και ραδιοφωνικοί σταθμοί και τόσες άλλες δραστηριότητες συνεχίζουν όλες τις Κυριακές. Γιατί δεν ξεσηκώνονται οι φιλεύσπλαχνοι συνδικαλιστές να απαιτήσουν την παύση λειτουργίας τους;
Λέγεται πως θα υπάρξει εκμετάλλευση των εργαζομένων. Μα αν υπάρξει τις Κυριακές (με πληρωμές υπερωριών) τότε σίγουρα θα υπάρχει και τις άλλες μέρες της εβδομάδας. Ούτε τα πολυκαταστήματα θα ευνοηθούν διότι αν υπάρχει αγοραστική κίνηση για τα μεγάλα σίγουρα θα υπάρξει και για τα μικρά που θα λειτουργούν με μικρότερο κόστος.
Ούτως ή άλλως, πρέπει να υπάρχουν πάρα πολλοί εργαζόμενοι που θα ήθελαν να κερδίσουν κάτι παραπάνω δουλεύοντας τις Κυριακές!
Είμαι βέβαιος πως εδώ, αυτό το επιχείρημα βασίζεται σε προκατάληψη.
3. Οι αντιρρησίες θρησκευτικής συνειδήσεως είναι ακόμα μεγαλύτεροι υποκριτές. Διότι, ελάχιστοι άνθρωποι πλέον παίρνουν στα σοβαρά τη θρησκεία.
Ό,τι, επιπλέον, ισχύει για τις κατηγορίες καταστημάτων κι επαγγελμάτων που λειτουργούν ήδη, εδώ και δεκαετίες, τις Κυριακές που αναφέρθηκαν πιο πάνω, ισχύει και για τα υπόλοιπα καταστήματα και επαγγέλματα.
Μετά, όλες τις Κυριακές και άλλες εορτές, στους ναούς και στα μοναστήρια, λειτουργούν τα θρησκευτικά παραρτήματα που πουλούν βιβλία, εικονίσματα, και χυμούς και γλυκά που έχουν παρασκευαστεί από τους ιερωμένους ή μοναχούς. Αυτό είναι κανονικότατο εμπόριο που αντιβαίνει στην εξαγγελία του Ιησού (Μάρκος 11.15) που λέει πως ο οίκος προσευχής μετατράπηκε σε «σπήλαιο ληστών».
Ο Θεός είναι πανταχού και πάντοτε παρών. Επομένως μπορεί να λατρεύεται απ’ τον γνήσιο θρήσκο οπουδήποτε, οποτεδήποτε. Και ο Ιησούς κήρυξε πως το Σάββατο έγινε για τον άνθρωπο, όχι ο άθρωπος για το Σάββατο!
4. Τώρα, ποιός μπορεί να αμφιβάλλει πως η ανοικτή λειτουργία καταστημάτων θα ωφελεί και καταστηματάρχες και καταναλωτές – εκτός από αυτούς που ψεύδονται λόγω ιδεοληψιών;
Η απασχόληση και οι συναλλαγές αυξάνονται αναμφισβήτητα. Αν όμως μετά από 2 ή 3 Κυριακές ο μαγαζάτορας δει πως δεν υπάρχει πελατεία, δεν θα ξανα-ανοίξει!
Η πορεία δείχνει πως αν μια οικογένεια βγει για βόλτα είναι πολύ πιθανό να θελήσει ένα μέλος να αγοράσει κάτι, ιδίως αν το χρειάζεται!
Επομένως μόνο οφέλη θα προκύψουν με το άνοιγμα των Κυριακών. Οι αντιρρήσεις είναι παράλογες και δεν αντέχουν το φως λίγης αμερόληπτης εξέτασης.
