Ανώτατη εκπαίδευση

1. Η Κύπρος η θαλασσοφίλητη εδώ και καιρό μας δείχνει τον δρόμο της ανάπτυξης, μα εμείς θεωρούμε τους Κύπριους ως επαρχιώτες ή περιφερειακούς μικρότερους αδερφούς που θα έπρεπε να μας ακούν και να μας ακολουθούν.

Οι συγκρίσεις σχετικά με κρίσεις και μνημόνια έχουν γίνει πολλές φορές κι όλοι γνωρίζουμε πια καλά πως με πλήρη συναίνεση όλων των κομμάτων οι Κύπριοι βγήκαν από την κρίση γοργά. Ήμουν εκεί πριν ένα μήνα και είδα πως τώρα υπάρχει οργασμός ανάπτυξης σε κάθε τομέα – χρηματοπιστωτικό, οικοδομικό, εμπορικό, εκπαιδευτικό – ενώ εμείς σερνόμαστε με την κοιλιά.

Στην πραγματικότητα, η εκπαιδευτική ανάπτυξη ξεκίνησε πολύ πριν από την κρίση.

2. Εμείς καρκινοβατούμε και τώρα πισωγυρίζουμε σταθερά στο 1980.

Με τη συναίνεση και της Αριστεράς, του ΑΚΕΛ δηλαδή που είναι το κομμουνιστικό κόμμα, ιδρύθηκαν ιδιωτικά πανεπιστήμια τα οποία με τις υποδομές τους, τη διοίκηση και την τάξη τους, θυμίζουν ευρωπαϊκά ή αμερικανικά καλά πανεπιστήμια. Και είναι φυσικό διότι οι Κύπριοι κράτησαν την καλή πλευρά της βρετανικής κατοχής στην εκπαίδευση όπως στο Δίκαιο και στη Δημόσια Διοίκηση. (Τώρα, αναγνωρίζοντας τις θυσίες αυτών που αγωνίστηκαν και πέθαναν για την απελευθέρωση, πλείστοι Κύπριοι νιώθουν ανακούφιση που δεν έγινε Ένωση με την Ελλάδα.)

Σε ορισμένους τομείς έχουν προχωρήσει πολύ μπροστά σε συνεργασίες με μεγάλες εταιρείες όπως η Microsoft. Εδώ δε, σπουδάζουν, εκτός από τα Κυπριόπουλα, χιλιάδες νέοι από Ελλάδα, νέοι από τη Ρωσία, τις αραβικές χώρες και την Κίνα.

Μαζί με την εκπαίδευση προόδευσε και η οικονομία. Τα πανεπιστήμια έγιναν μια πραγματική παραγωγική επένδυση με πολλά παράπλευρα κέρδη, καθώς άνοιξαν πολλές χιλιάδες θέσεις εργασίας εκτός πανεπιστημίων!

3. Εμείς τα νταούλια μας!

Τις τελευταίες δεκαετίες διάφορα ξένα μεγάλα πανεπιστήμια θέλησαν να δημιουργήσουν κάτι παρόμοιο και στη χώρα μας. Δεν το κατόρθωσαν – παρότι ακόμα και οι Πασόκοι και οι Νεοδημοκράτες ήθελαν τον ιδιωτικό θεσμό. Τελικά, όπως παντού, επικράτησαν οι σοσιαλιστικές και συνδικαλιστικές ιδεοληψίες και οι όποιες ευκαιρίες χάθηκαν.

Χιλιάδες ελληνικά νοικοκυριά πληρώνουν τώρα πανάκριβα την εκπαίδευση και μετεκπαίδευση των βλαστών τους στην Κύπρο (ή αλλού: Βουλγαρία, Ρουμανία, Σλοβακία κ.λπ!).

4. Έχουμε την ορθή γεωγραφική θέση, έχουμε κατάλληλους σπουδαγμένους ανθρώπους εδώ και στο εξωτερικό σε όλες τις σπουδές – επιστημονικές, ιατρικές, ιστορικές, κοινωνιολογικές, φιλολογικές.

Θα μπορούσαμε να γίνουμε κέντρο σπουδών για τα Βαλκάνια και πολλές αραβικές χώρες καθώς και ασιατικές όπως η Ινδία και η Κίνα.

Ο πρωθυπουργός δημοσίευσε επιστολή στην Wall Street Journal εκθειάζοντας το φιλικό προς επενδύσεις περιβάλλον που η κυβέρνησή του έχει δημιουργήσει, δήθεν. Και με φιλικό δήθεν πρόγραμμα οι μαθητές θα εισέρχονται στα ΑΕΙ δίχως τις Πανελλήνιες Εξετάσεις ή μελέτη!

Δήθεν! Όλες οι εξαγγελίες για ανάπτυξη οποιουδήποτε τομέα εκτός της απάτης είναι “δήθεν”!

Δεν μπορούν οι πολιτικάντηδες να αρθούν πάνω από το εγωιστικό τους συμφέρον και τον εγκληματικό πλέον πελατειακό κρατισμό τους που βασίζεται στην ανοιχτή στήριξη των πανεπιστημιακών συνδικαλιστών, καθηγητών και φοιτητών!

5. Σε 21.000 καθηγητές και διοικητικούς υπαλλήλους των ΑΕΙ έστειλε έγγραφο ο νυν και τρίτος υπουργός Παιδείας σε δυο έτη, άλλος κυνικός κομμουνιστής εκτός ΚΚΕ, στο οποίο παρουσιάζει, για διάλογο δήθεν (πάλι!), τις θέσεις του που, διοικητικά τουλάχιστον, οδηγούν σε πλήρη εξαχρείωση των ΑΕΙ. Ας μη μιλάμε λοιπόν για δημιουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων.

Δεν θα αναλύσω το έγγραφο λεπτομερώς διότι και χωρόχρονο θα πάρει και δεν αξίζει τον κόπο. Δεν μπορείς να περιμένεις τίποτε από εκπαιδευτικούς δήθεν που θεωρούν την αριστεία ρετσινιά και συνθηματολογούν για “δημοκρατική νομιμότητα”, για “αντιπροσωπευτικότητα” και “κοινωνική συναίνεση” και αγνοούν την ικανότητα, αποδοτικότητα, έντιμη διαχείριση και υπευθυνότητα. Δύο σημεία μόνο.

Αν το υπουργείο ήθελε όντως διάλογο, θα είχε διατηρήσει το ΕΣΥΠ ως τέτοιο όργανο διαλόγου και θα παρουσίαζε τις θέσεις του στη Βουλή.

Μετά η θεσμοθέτηση των (νέων) Περιφερειακών Ακαδημαϊκών Συμβουλίων Ανωτάτης Εκπαίδευσης (!), αφού ήδη υπάρχουν Περιφερειακά Συμβούλια Έρευνας και Καινοτομίας, προσθέτει μόνο ακόμα ένα όργανο για να μετατρέψει πληρέστερα τα πανεπιστήμια σε κρατικά-κομματικά ιδρύματα και για να διοριστούν νέοι κηφήνες σε οργανικές θέσεις.

Γι’ αυτό η Κύπρος προοδεύει αλματωδώς κι εμείς βουλιάζουμε σε ανυποληψία.