1. Παρακολουθούσα (τέλη Μαρτίου 2017) μια συνέντευξη στον Σκάι με κάποιον Συριζαίο βουλευτή του οποίου δεν θυμάμαι το όνομα.
2. Δεν απαντούσε ευθέως με Ναι ή Όχι για το αν θα ψήφιζε τα νέα μέτρα που θα έρχονταν με το κλείσιμο της αξιολόγησης. Το θέμα ήταν, (όπως για κάθε Συριζανέλληνα) περίπλοκο με πολλές παραμέτρους. Άσχετα, βέβαια, ότι στο τέλος σίγουρα θα ψήφιζε Ναι (ή, πολύ απίθανο, Όχι!)
Και μετά κάλεσε τον παρουσιαστή να πει εκείνος ευθέως κατά πόσο θεωρούσε τις απαιτήσεις των δανειστών παράλογες και καταπιεστικές εντείνοντας τη λιτότητα και μιζέρια ή όχι. Ο παρουσιαστής πολύ διπλωματικά του ξαναπέταξε το μπαλάκι…
3. Οι δανειστές, ή μάλλον οι θεσμοί τώρα (και παλαιότερα οι τροϊκανοί) δεν είναι πολύ πιο έξυπνοι και αποτελεσματικοί, δυστυχώς.
4. Ναι, τα μέτρα που τώρα προτείνουν επίμονα οπωσδήποτε δεν είναι αναπτυξιακά και μάλλον θα παρατείνουν την ύφεση.
Αλλά ποιος φταίει;
Αυτοί απαιτούν τα χρήματα που μας δάνεισαν. Είναι φυσικό.
Εμείς κάνουμε πως θέλουμε να τα δώσουμε πίσω, μα στην πραγματικότητα δεν το θέλουμε διότι σημαίνει φτωχοποίηση με μείωση εισοδημάτων και επιπέδου ζωής (=κατανάλωσης και καλοπέρασης). Και αυτό έχει γίνει καθώς, με το στανιό, αρχίσαμε να αποπληρώνουμε τους τόκους του χρέους.
Τις περικοπές που κάναμε και κάνουμε τις αποφάσισαν οι κυβερνήσεις μας, όχι, δυστυχώς, οι ξένοι.
Κι εδώ φανερώνεται η ανεπάρκεια των εκπροσώπων των δανειστών. Διότι ενώ υπέδειξαν πως έπρεπε να περικοπούν οι δημόσιες δαπάνες και συνεπώς να μειωθεί το Δημόσιο, δεν επέμειναν και δεν πίεσαν.
5. Υπάρχει ο δημόσιος τομέας που παράγει μόνο δαπάνες και ο ιδιωτικός που παράγει τον σύνολο πλούτο της χώρα από τον οποίο αντλεί τα έσοδά του και ο δημόσιος τομέας.
6. Μα γιατί το λέμε, αντιτείνει ο Συριζαίος (και κάθε κρατικοδίαιτος υπάλληλος ή πελάτης των πολιτικάντηδων), οι δημόσιοι οργανισμοί και υπάλληλοι επίσης παράγουν και αν ανατίθονταν οι υπηρεσίες αυτές στην ιδιωτική πρωτοβουλία, πάλι θα είχαν δαπάνες. Αυτό το νεοφιλελεύθερο επιχείρημα διχάζει τον λαό.
Αυτά είναι φυσικά σαχλαμάρες και το ξέρουν ακόμα και οι πιο φανατικοί φασιστεροί του Σύριζα.
Εκτός του ΟΠΑΠ, όλοι οι άλλοι δημόσιοι οργανισμοί είναι καταχρεωμένοι λόγω ανίκανης διοίκησης και υπεράριθμου προσωπικού. Και τα ελλείμματα καλύπτονται από τα χρήματα των άλλων υπερ-φορολογημένων πολιτών.
Η ΔΕΗ επίσης βρίσκεται στο χείλος της χρεοκοπίας. Επιπλέον, το Δημόσιο θα μπορούσε να λειτουργεί με πολύ λιγότερους εργαζόμενους. Όλοι οι διορισμοί που έγιναν στα δύο χρόνια των Συριζανέλληνων ήταν χαριστικοί και καθόλου αναγκαίοι – εκτός από το ότι συγγενείς και κομματόσκυλα έπρεπε να βολευτούν με κρατικό μισθό.
7. Υπάρχει, επαναλαμβάνω, ο δημόσιος τομέας και ο ιδιωτικός. Ο πρώτος παράγει δαπάνες και χρέη και ο δεύτερος τον πλούτο από τον οποίο καλύπτονται οι δαπάνες και τα χρέη.
Υπάρχουν επίσης τα εκατομμύρια των συνταξιούχων που επίσης καλύπτονται από τον πλούτο που παράγει ο ιδιωτικός τομέας, αφού τα ταμεία τους είναι σχεδόν άδεια και αυτά ή χρεοκοπημένα!
Το 2013 υπήρχαν 3,48 εκμ δημόσιοι υπάλληλοι και συνταξιούχοι. Το ίδιο έτος υπήρχαν μόλις 2,5 εκμ στον παραγωγικό ιδιωτικό τομέα. Η κατάσταση έχει επιδεινωθεί καθώς το Δημόσιο έχει διογκωθεί και άλλο, ενώ η παραγωγή έχει συρρικνωθεί. (Δεν έχω τους αριθμούς.)
Αλλά ακόμα και με τους αριθμούς 3,48 εκμ και 2,5 εκμ, είναι ολοφάνερο πως δεν μπορούν για πολύ ακόμα οι δεύτεροι να συντηρούν τους εαυτούς και τις οικογένειές τους, αλλά και τα άλλα 3,48 εκμ!
Μόνο κρατικοδίαιτοι απατεώνες, βλαμμένοι και κηφήνες, θα ισχυριστούν πως τέτοια κατάσταση μπορεί να συνεχιστεί βιώσιμα.
