Στις αρχές Μαρτίου (2017) έγινε ένα Φόρουμ στους Δελφούς όπου μαζεύτηκαν πολιτικοί, τεχνοκράτες, διανοούμενοι και άλλοι για να εξετάσουν την κατάσταση στην Ελλάδα.
Πρέπει σχεδόν όλοι οι ομιλητές να ήταν της φιλελεύθερης νοοτροπίας, όπως τη λένε, διότι δεν επαινέθηκε καμιά από τις τσιπρικές πολιτικές αλλά, απεναντίας, τονίσθηκαν επανειλημμένα σε διαφορετικό τόνο διαφορετικά θέματα που προβάλλονται ακατάπαυστα από όλα τα ΜΜΕ, εκτός τα λιγοστά βοθροκάναλα των τσιπριστών (και κρατικές ΕΡΤ), τα τελευταία χρόνια.
Τα μηνύματα ήρθαν loud and clear που λένε οι Άγγλοσάξονες – φωναχτά και ξεκάθαρα.
1. Η αξιολόγηση που συνεχώς αναβάλλεται από το τσίρκο στο Μαξίμου (και η αναβολή αποδίδεται στους δανειστές εχθρούς και την «υπερήφανη διαπραγμάτευση») έπρεπε να είχε κλείσει… πέρυσι! Όσο αργεί, τόσο δυσχερέστερη γίνεται η δική μας θέση με φοβερό αντίκτυπο στα ασθενέστερα στρώματα (συνταξιούχους) και τόσο δυσκολότερη η ανάπτυξη (όπως έδειξε η ΕΛΣΤΑΤ με την πραγματική ύφεση του 4ου τριμήνου του 2016 και της απαρχής του 2017, μετά την κούφια θριαμβολογία του ψευδόμενου πρωθυπουργού στις 6/3). Η συνεχιζόμενη αβεβαιότητα μόνο βαθύτερα βλάπτει την χώρα.
Πρέπει να προσελκυσθούν επενδύσεις από το εξωτερικό και να γίνουν γοργά ιδιωτικοποιήσεις, σε αντίθεση με το Ελληνικό και τα αεροδρόμια που περιμένουν και περιμένουν… Πρέπει να φθάνουν περί το 20% του ΑΕΠ τα επόμενα 10 έτη στους τομείς τουρισμού, υποδομών αλλά και βιομηχανίας. Αυτό θα επιτευχθεί μόνο με άρση της αβεβαιότητας, με εξορθολογίκευση της φορολογίας και γενική ομαλοποίηση.
2. Ανάγκη σοβαρών μεταρρυθμίσεων.
α) Ριζική αναδιάρθρωση του Δημόσιου Τομέα έτσι που να μην υπάρχουν χιλιάδες αργόσχολοι ενώ υπάρχουν κενές θέσεις σε άλλους οργανισμούς. (Εγώ θα πρόσθετα μείωση βουλευτών και υπουργείων – που έχουν αποδειχθεί πολύ κατώτεροι των περιστάσεων.)
β) Αναβάθμιση Παιδείας και ίδρυση μη-κρατικών ΑΕΙ.
γ) Άνοιγμα επαγγελμάτων και περιορισμός συνδικαλισμού.
δ) Προώθηση αξιοπιστίας και κρίσεων στο Δημόσιο παντού.
ε) Αλλαγές στη δικονομία έτσι που να μην χρειάζονται πάνω από 10 χρόνια για δίκες λόγω ευκολίας αναβολών.
3. Επίσης, προτάθηκε αναθεώρηση του Συντάγματος και θεσμοθέτηση εκλογών κάθε 4 έτη σε συγκεκριμένες ημερομηνίες (ώστε να μην υπάρχουν πρόωρες κάλπες κάθε τόσο) και τα κόμματα να αναγκάζονται να συνεργάζονται.
Υπήρξε βέβαια αναγνώριση, και το γεγονός τονίστηκε, πως τα κόμματα αρνήθηκαν και αρνούνται να έρθουν σε συνεννόηση και συνεργασία επιτείνοντας την κρίση και αυτό είναι μέγα εμπόδιο που δείχνει ανίατη αλαζονεία και φιλοδοξία.
Αμφιβάλλω αν η Αριστερά της προόδου, ηθικής ανωτερότητας και αξιοπρέπειας, θα καταδεχθεί να συνεργαστεί ποτέ με τους διεφθαρμένους διαπλεκόμενους.
