1. Έχει παρατηρηθεί από καιρό στις δημοσκοπήσεις πως η ΝΔ αύξησε τα ποσοστά της ενώ ο Σύριζα έπεσε κάτω από 20% και κυμαίνεται τώρα μεταξύ 16% και 18%. Η ΝΔ μεταξύ 26% και 30%.
Το πρώτο πράγμα που πρέπει να λεχθεί αμέσως είναι πως τόσο τα στελέχη της ΝΔ που μπαινοβγαίνουν στα κανάλια ή μιλούν στις εφημερίδες και οι δημοσιογράφοι τους εθελοτυφλούν όταν θριαμβολογούν πως στις επόμενες εθνικές εκλογές θα έχουν αυτοδυναμία.
Μπορεί να βγουν οι Νεοδημοκράτες πρώτο κόμμα και με διαφορά. Αλλά αυτό είναι το μόνο που μπορούν λογικά να ελπίζουν.
Με την τρέλα που τριβελίζει τους Έλληνες είναι πολύ πιθανόν αρκετοί να ξαναγυρίσουν στον Σύριζα πιστεύοντας πως έμαθε το μάθημά του.
Κόμμα με αυτοδυναμία, ακόμα κι αν αυξηθεί η καλπονοθεία, μοιάζει πια να είναι φαινόμενο του παρελθόντος μόνο.
Μα το 15% που ακόμα στηρίζει Σύριζα είναι κάπως μυστήριο.
2. Ο Σύριζα στην αντιπολίτευση έδειξε όλη την εκδικητική κακοήθεια που σιγοκαίει στην καρδιά πολλών Ελλήνων και δη κεντροαριστερών (αλλά όχι μόνο τέτοιων). Δεν δίστασε να χρησιμοποιήσει όλα τα νόμιμα μέσα βίας, μα ηθικά απαράδεκτα, για να εκδηλώσει την αντίθεσή του και να αποσυντονίσει κυβέρνηση και κοινωνία – από το απλό “Δεν πληρώνω” και τους αγανακτισμένους ως το κάψιμο κτιρίων και μηχανημάτων.
Ο Σύριζα είχε τεράστια δύναμη στις λούμπεν λαϊκές μάζες μα εξασφάλιζε μόλις το 4% των ψήφων.
Γοργά, μετά τις βλακείες της συγκυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου, πολλοί στράφηκαν στον Σύριζα και από το ΠΑΣΟΚ και από την ΝΔ, πιστεύοντας τις αρλούμπες των τσιπριστών, μη καταλαβαίνοντας πως καμιά αναρχο-αριστερή παράταξη δεν μπορεί εκ φύσεως να βελτιώσει μια κοινωνία.
Έτσι έπιασαν οι τσιπριστές ένα ποσοστό, στρογγυλεμένο, 35% – άρπαξαν και την εξουσία με τους Ανέλληνες και συνεχίζουν την καταρράκωση του κοινωνικού ιστού.
3. Επί έτη το ποσοστό τους ήταν 4%. Αποτελούνταν από αναρχοαριστερούς ή κεντροαριστερούς, βλαμμένους, όχι τους καθωσπρέπει βέρους κομμουνιστές του ΚΚ, στο οποίο οι πιο πολλοί εξ αυτών είχαν μαθητεύσει και μετά εγκαταλείψει.
Αυτό το 4% των ψηφοφόρων έχουν τώρα μεταναστεύσει στα κόμματα του Λαφαζάνη και της Κωνσταντοπούλου που αντιμάχονται δυνατά τους τσιπριστές μα λόγω προσωπικών φιλοδοξιών των ηγετών δεν συγχωνεύονται σε ένα κόμμα που ίσως να έπιανε τώρα 5%.
Πολλοί άλλοι πρώην πασόκοι και νεοδημοκράτες έχουν επιστρέψει απογοητευμένοι με τους τσιπριστές στα παλιά λημέρια τους.
Ποιοι τώρα συναποτελούν αυτό το 15%.
Δεν μπορεί να υπάρχει Έλληνας σήμερα, ακόμα και συριζαίος βουλευτής και υπουργός σαν τον Πολλάκη, που να μην έχει αντιληφθεί πως οι τσιπριστές έχουν αποτύχει όσο καμιά άλλη Ελληνική κυβέρνηση στην ιστορία.
Γιατί λοιπόν δεν φεύγουν και αυτοί του 15% ;
Αυτοί πιστεύω είναι κεντρώοι που έχουν απογοητευθεί μέχρι θανάτου και μισούν θανάσιμα τους λιμοκοντόρους της ΝΔ και του Πασόκ και δεν θα επιστρέψουν – εκτός κι αν γίνει κάποιο θεόρατο θαύμα. Είναι οι νοσταλγοί της εποχής της αστακομακαρονάδας, οι πονηροί συνδικαλιστές της ελάχιστης προσπάθειας και των μη-δεδουλευμένων εισοδημάτων και όλοι αυτοί που δεν θέλουν να αλλάξει τίποτα για το καλό των άλλων!
