1. Και ο νέος, ο τρίτος υπουργός Παιδείας των Συριζανελλήνων σχεδιάζει να κάνει μεταρρυθμίσεις στο εκπαιδευτικό σύστημα.
Είναι αναπόφευκτο. Δεκάδες, εκατοντάδες υπουργοί Παιδείας πέρασαν και χάθηκαν, μένοντας μόνο σε καταλόγους βιβλίων ιστορίας. Όλοι έκαναν κάποια μεταρρύθμιση.
Πρώτα είναι η άγνοια. Ο άνθρωπος δεν ξέρει, δεν καταλαβαίνει τη λειτουργία της διακυβέρνησης και τι είναι το αγαθό, το καλό για τον ίδιο και για άλλους. Μετά είναι η φιλοδοξία που τον ωθεί στο πέλαγος παλαβομάρας των πολιτικάντηδων, στο βουλευτικό αξίωμα και στον υπουργικό θώκο. Τώρα είναι η ώρα της ματαιοδοξίας: ο άνθρωπος θέλει να να βελτιώσει το έθνος, να εξυψώσει τον λαό, μα και να γίνει γνωστός αφήνοντας πίσω του έργο.
Έτσι η εκπαιδευτική πολιτική ήταν και είναι υπουργοκεντρική. Το εκπαιδευτικό μας σύστημα είναι, αν εξαιρέσουμε μπανανίες στην Λατινική Αμερική, στην Αφρική και στην Ασία, από τα χειρότερα του κόσμου. Πουθενά στην προηγμένη Δύση δεν υπάρχουν αιώνιοι φοιτητές, δημοκρατικό 5, πανεπιστημιακό άσυλο για ψυχοπαθείς εγκληματίες και παρόμοιες παρδαλότητες.
Γι’ αυτό είναι μια κουρελού όπου κάθε υπουργός βάζει τη μπαλωματιά του.
2. 1964. Δημοκρατικός θρίαμβος: δωρεάν παιδεία για όλους – κι ας μην υπήρχαν κατάλληλα σχολικά κτίρια και διδακτικό προσωπικό. Σήμερα η κατάσταση συνεχίζει ακριβώς ίδια – με ακατάλληλα κτίρια και ακόμα λιγότερο διδακτικό προσωπικό.
1966. Εισαγωγικές εξετάσεις γίνονται από κεντρικό φορέα τα δε γραπτά βαθμολογούνται από καθηγητές δευτεροβάθμιας (ενώ από το 1961 οι εξετάσεις διενεργούνταν από τα ΑΕΙ και βαθμολογούνταν από καθηγητές των ΑΕΙ – πολύ ορθά).
1975. Το Σύνταγμα επιβάλλει (και ο νόμος 309/76) εννιάχρονη υποχρεωτική εκπαίδευση, ελευθερία έρευνας, δημοτική γλώσσα κλπ.
1976. Ισχύει το σύστημα του 1971 που κατήργησε το Ακαδημαϊκό Απολυτήριο!
1977. Προωθείται η τεχνικοεπαγγελματική εκπαίδευση.
1981. Καθιερώνονται οι Πανελλήνιες εξετάσεις και το Λύκειο αποκτά προπαρασκευαστικό χαρακτήρα για τα ΑΕΙ.
1982-3. Προώθηση ΑΕΙ και ΤΕΙ.
1985. Ενιαίο Λύκειο (που θα διχοτομηθεί το 1997).
1986. Καθιερώνονται τέσσερεις δέσμες κι εξετάσεις μόνο στην 3η Λυκείου (με 25 % του βαθμού του Απολυτηρίου!).
1991. Καταργείται το 25% του Απολυτηρίου μα μπαίνει συντελεστής μαθήματος.
1997-98. Κατάργηση δεσμών. Νέο σύστημα εισαγωγής στα ΑΕΙ, ΤΕΙ. Βιβλιοθήκες στα σχολεία, κατάργηση επετηρίδας, παιδαγωγική εκπαίδευση καθηγητών κλπ.
2001. Ενιαίο Λύκειο πάλι με διαφοροποιημένα Απολυτήρια.
3. Αρκετά ως εδώ για να καταλάβουμε πως η ουσία της εκπαίδευσης μένει άπιαστη και το υπουργείο ματαιοπονεί με ανόητες αλλαγές – “μεταρρυθμίσεις”.
Προς τί όλες αυτές οι αλλαγές και παλινωδίες των κομματικών αντιπαραθέσεων;
Κι ήρθε ο Σύριζα, ο τσαρλατάνος Τσίπρας και σε δύο έτη ξήλωσε όλα τα καλά που είχε ο νόμος Διαμαντοπούλου που είχε ψηφιστεί με τεράστια πλειοψηφία διακομματικά. Το ωράριο μειώθηκε δραστικά για να μην… κουράζονται οι καημένοι μαθητές (και υπερφορτωμένοι της ΟΛΜΕ). Καταργήθηκε η αξιολόγηση και η τράπεζα θεμάτων. Καταργήθηκαν και οι εισαγωγικές στα ΑΕΙ ώστε ακόμα και οι πανηλίθιοι να εισέρχονται στο όνομα της ισότητας και δημοκρατίας. Στα Πανεπιστήμια καταργήθηκαν τα Συμβούλια Διοίκησης κι εκδιώχτηκαν ομογενείς διάσημοι καθηγητές που βοηθούσαν αμισθί στα ΑΕΙ. Αλλά υπήρξε αποζημίωση με την επαναφορά του ασύλου και των αιώνιων φοιτητών.
Όλες οι χώρες της προηγμένης Ευρώπης έχουν ιδιωτικά Πανεπιστήμια και στις περισσότερες υπάρχουν δίδακτρα. Μόνο η Ψωροκώσταινα του πελατειακού κρατισμού χαμένη στο βόθρο της χρεωκοπίας, επιβάλλει δωρεάν παιδεία μέχρι τον θάνατο!
Και πληρώνουν οι άλλοι πολίτες σε φόρους ως τον θάνατο!
