Θέλουμε Ευρώπη; (ΣΤ’)

1. Η ΕΕ αποτελείται από 28 μέλη χώρες με πάνω από 500 εκατομμύρια πληθυσμό. Ως Ένωση είναι όντως μια μεγάλη και υπολογίσιμη οντότητα. Αλλά στην πραγματικότητα, παρά τους θεσμούς της, δεν είναι ακόμα Ένωση διότι απλούστατα οι λαοί δεν θέλουν να χάσουν την εθνική κυριαρχία τους προτιμώντας την εθνική μιζέρια τους (ειδικά Γάλλοι, Έλληνες, Ούγγροι) παρά την ευρωπαϊκή ενότητα.

Το όραμα της ΕΕ αποδίδεται όχι εντελώς άδικα σε ορισμένους Γάλλους, Γερμανούς και Ολλανδούς. Στον 19ο αιώνα ο Βίκτορ Ουγκώ έγραψε έναν ύμνο για την ενωμένη Ευρώπη. Μα την πρώτη ουσιαστική νότα ήχησε ο Τσώρτσιλ σε μια ομιλία του στο Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης, Σεπτέμβριο 1946. Κάλεσε τις ευρωπαϊκές χώρες “να δημιουργήσουμε ένα είδος Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης. Η διαδικασία είναι απλή. Το μόνο που χρειάζεται είναι η απόφαση εκατοντάδων ανδρών και γυναικών να κάνουν το σωστό αντί το λάθος και να κερδίσουν ως επιβράβευση την ευλογία αντί την κατάρα”.

Η πραγματική Ένωση χρειάζεται ριζική αλλαγή νοοτροπίας.

2. Το 1950 ο Γάλλος υπουργός Εξωτερικών Ρομπέρ Σουμάν πρότεινε κοινή διαχείριση των βιομηχανιών του άνθρακα στη Γαλλία και Γερμανία. Όντως, το 1951 με αρχιτέκτονες τους Ζαν Μονέ, Πολ-Ανρί Σπάακ, Nτε Γκάσπαρι και μερικούς άλλους, δημιουργήθηκε η Ευρωπαϊκή Κοινότητα Άνθρακα και Χάλυβα στην οποία μετείχαν οι Γερμανία, Βέλγιο, Γαλλία, Ιταλία, Λουξεμβούργο και Ολλανδία, που ιδρύθηκε επίσημα πια με τη Συνθήκη Παρισιού 23/7/52.

To 1958 με τις Συνθήκες Ρώμης ιδρύθηκαν δύο ακόμα σώματα: Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (ΕΟΚ) και Ευρωπαϊκή Κοινή Ατομική Ενέργεια (Ευρατόμ).

Το 1967 με τη Συνθήκη Συγχώνευση τα τρία σώματα – του Άνθρακα και Χάλυβα, η ΕΟΚ και η Ευρατόμ – απέκτησαν ενιαία θεσμική δομή, παρότι παρέμειναν χωριστές νομικές οντότητες.

3. Το 1973 προσχώρησαν οι Δανία, Ιρλανδία και Βρετανία (Ηνωμένο Βασίλειο).

Το 1979 έγιναν οι πρώτες άμεσες δημοκρατικές εκλογές που ανέδειξαν τα μέλη για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Η Ελλάδα προσχώρησε το 1981 και το 1985 ακολούθησαν η Ισπανία και η Πορτογαλία.

Το 1985 με τη Συνθήκη Σένγκεν (Schengen) καταργήθηκαν οι μέχρι τότε συστηματικοί συνοριακοί έλεγχοι, και πολίτες κάθε χώρας στην ΕΟΚ μπορούσαν να ταξιδεύουν ελεύθερα σε κάθε άλλη χώρα.

Με κύριους αρχιτέκτονες τον Γερμανό Κολ και τον Γάλλο Μιτεράν, το 1993 ιδρύθηκε η Ευρωπαϊκή Ένωση με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ που απαιτεί τη συμμόρφωση του κάθε κράτους-μέλους σε ορισμένους κανόνες (τα λεγόμενα Κριτήρια της Κοπεγχάγης, Ιούνιος 1993).

Το 1995 προσχώρησαν οι Αυστρία, Φινλανδία και Σουηδία.

Το 1999 το κοινό νόμισμα Ευρώ υιοθετήθηκε σε έντεκα χώρες και το 2001 ήρθε και στην Ελλάδα.

4. Με 19 χώρες σήμερα να χρησιμοποιούν το Ευρώ έχει εδραιωθεί η Ευρωζώνη, ο σκληρός νομισματικός πυρήνας της ΕΕ.

Για να εισέλθει μια χώρα στην Ευρωζώνη πρέπει εκτός από τα πολιτικά κριτήρια (δημοκρατικές διαδικασίες, κράτος δικαίου, ελεύθερος τύπος, κ.λπ.) να πληροί και ορισμένες οικονομικές υποχρεώσεις, όπως ισοζυγισμένες δημοσιονομικές δαπάνες, βιώσιμο χρέος και παρόμοια.

Εμείς εξαπατήσαμε τους εταίρους μας στην Ευρώπη παρουσιάζοντας μαγειρεμένα δημοσιονομικά, ενώ είχαμε εκτροχιασθεί επαναληπτικά με τη μεγαλύτερη απόκλιση επί Κωστάκη Καραμανλή (2004-2009).

Και μόνο οι ευκολίες και τα προνόμια που δίνει η Συνθήκη Σένγκεν αρκούν για να δείξουν πόσο καλύτερη είναι η συμμετοχή σε μια μεγάλη Ένωση παρά η ψωροπερήφανη εθνική κυριαρχία. Αλλά και τα 165 δις που πήραμε σε επιδοτήσεις, ΕΣΠΑ κλπ (όχι δανεικά!) για να γίνουν δρόμοι, αγροτοκτηνοτροφία και άλλα χρήσιμα έργα δείχνουν πως είμαστε καλύτερα μέσα παρά έξω!

Τους κουφιοκέφαλους κυβερνήτες και εθνικολαϊκιστές τους εκλέγουν κι ακολουθούν οι μάζες, που είναι σκλάβοι κοντόφθαλμων επιθυμιών και των ιδιοτήτων της άγνοιας, αλαζονείας και απληστίας.

“Η διαδικασία είναι απλή… Σωστό, λάθος: ευλογία, κατάρα.”… Τι θέμε;…