1. Η διακυβέρνηση στην Ελλάδα συνίσταται στο πελατειακό κράτος. Αυτή είναι η βάση για το μοντέλο του Δημοσίου. Και αυτό αναπαράγεται σε όλα τα θεσμικά όργανα του Κράτους.
Βουλή και Δημόσιο είναι δυο συγκοινωνούντα δοχεία. Ό,τι συμβαίνει στο ένα, συμβαίνει και στο άλλο. Την ώθηση τη δίνει ο κομματισμός – τα κόμματα, ο κόσμος των πολιτικάντηδων γενικότερα. Το κομματικό καθεστώς και όλα τα προνόμια πολιτικάντηδων, βουλευτών και υπουργών δεν τα θίγει καμιά κυβέρνηση, κανένα κόμμα!
Η κύρια δράση του κρατισμού είναι να προστατεύει με νόμους τους διάφορους αξιωματούχους στην κυβέρνηση, στη Βουλή, στο Δημόσιο. Και να διορίζει ψηφοφόρους πελάτες και κομματικούς ημέτερους.
Το πραγματικό πρόβλημα δεν είναι ο Τσίπρας και η αναρχοαριστερά με τη συμμαχία με την αναρχοδεξιά του Καμμένου. Τα άλλα κόμματα και οι κομματάρχες τους δεν έχουν να επιδείξουν κάτι καλύτερο πραγματικά.
Και τα κόμματα και οι οπαδοί τους υπνωτίζονται από τις ετικέτες (δεξιά, κέντρο, αριστερά, σοσιαλισμός, δημοκρατία κλπ) και νομίζουν πως υπάρχουν σοβαρές διαφορές, ενώ πρόκειται για την αναπαραγωγή και διαιώνιση του μοντέλου.
2. Θα πάρω τρία πρόσφατα περιστατικά.
Στις 9/2/17 μέσω του κατεπείγοντος (το οποίο όλες οι αντιπολιτεύσεις βρίζουν κι επικρίνουν μα προωθούν ένθερμα μόλις γίνουν κυβέρνηση) ήρθε στη Βουλή το νομοσχέδιο για το Κρατικό Πιστοποιητικό Γλωσσομάθειας μέσω του οποίου όσοι έχουν διδακτορικό μπορούν να μεταταχθούν σε ειδικές θέσεις στα ΑΕΙ (όπως έγινε με τη σύντροφο του πρωθυπουργού προ καιρού και δημιουργήθηκε σάλος που ξεχάστηκε για να έρθει τώρα ένα νεότερο, καλύτερο νομοσχέδιο). Είναι μια κλειστή και αντισυνταγματική ρύθμιση – κάτι που δεν συμβαίνει στο πολιτιμένο εξωτερικό και ξένοι εκτιμητές ίσως δεν γνωρίζουν.
Στο νομοσχέδιο η βουλευτής του Σύριζα Αικ. Ιγγλέζη έθεσε τροπολογία ώστε εκπαιδευτικοί αποσπασμένοι στα βουλευτικά γραφεία να πληρώνονται υπερωρίες με “όλως εξαιρετική διαδικασία” και “κατά παρέκκλιση των κείμενων διαδικασιών”. Φέτος, όπως κάθε έτος, ο αριθμός αποσπασμένων ξεπερνά τις 2.000 (πέρυσι 2.100).
3. Δεύτερο παράδειγμα. Ο μέγας πολιτικός μας Τσίπρας ανακοινώνει (10/2/17) πως η διαπλοκή και η διαφθορά τελείωσαν. Αυτός ο αγωνιστής της ανώτερης ηθικής το κατόρθωσε.
Βεβαίως στις αρχές Φεβρουαρίου παραιτήθηκαν μα αμέσως αρνήθηκαν να παραιτηθούν δυο μεγαλοθεσίτες συριζαίοι στη ΔΕΗ που είχαν δώσει στον εαυτό τους τεράστιους μισθούς και αναδρομικά ίσαμε 100.000 ευρώ!
Αλλά, τρίτο παράδειγμα, ρίξτε μόνο μια σύντομη ματιά στον Οργανισμό Αστικών Συγκοινωνιών Αθηνών, που είναι ένας τεράστιος Όμιλος με διάφορες εταιρείες του Δημοσίου.
Όλο το Διοικ. Συμβούλιο μιας εταιρείας (με τζίρο πάνω από 200 εκμ) είναι διορισμένο με συριζαίους. Ο πρόεδρος ήταν συριζαίος υποψήφιος δήμαρχος Γλυφάδας.
Πρόεδρος στις ΟΣΥ τοποθετήθηκε μια συνδικαλίστρια και διευθύνων σύμβουλος ένας πρώην αντι-δήμαρχος της Αθήνας.
Πρόεδρος στις ΣΤΑΣΥ τοποθετήθηκε ένας υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος (με τον Γ. Σακελλαρίδη που ηττήθηκε από τον Κομίνη).
Ως διευθύνων σύμβουλος μιας εταιρείας που έχει καθαρή θέση πάνω από 1 δις ευρώ μπήκε πρώην γραμματέας του δημοτικού συμβουλίου Βάρης-Βούλας-Βουλιαγμένης.
4. Οι ζημιές το 2014 ανήλθαν σε 83,2 εκμ. Το 2015 (με τους καινούριους) ανήλθαν σε 105,7 εκμ! Πόσες θα είναι οι ζημιές το 2016 (και 2017);
Η πλήρης ανεπάρκεια, η παντελής ανικανότητα τους φαίνεται και σε άλλες απόψεις διοίκησης.
Για να βγάλει κανείς ηλεκτρονικό εισιτήριο τώρα χρειάζεται ολόκληρο μάτσο πιστοποιητικών!
Οπωσδήποτε το δικό του ονοματεπώνυμο και ονοματεπώνυμο πατρός και μητρός, ημερομηνία γέννησης, φωτογραφία, αριθμό ταυτότητας και ΑΜΚΑ αλλά και τηλέφωνο (σταθερό και κινητό), διεύθυνση ταχυδρομική και ηλεκτρονική!…
Έχουν πραγματική σχέση όλα αυτά τα προσωπικά δεδομένα με ένα εισιτήριο ηλεκτρονικά εκδιδόμενο;…
Όχι, καμία! Αλλά δεν γίνεται να μην παρουσιάζει έγγραφα ο πολίτης!
Αυτό το μοντέλο Δημοσίου ξέρουν οι διοικούντες, αυτό εφαρμόζουν. Και η γραφειοκρατία αναπαράγεται και διογκώνεται. Μαζί και η διαφθορά, φυσικά.
Έτσι αυξάνονται οι θέσεις εργασίας. Δεν θα βρεις παράβολα σε αστυνομικό τμήμα (για ταυτότητα ή διαβατήριο ή ό,τι άλλο), μα κοντά υπάρχει το μαγαζί που τα πουλάει.
Η παραγωγική εργασία υπερφορολογείται για να συντηρούνται όλες αυτές οι παρασιτικές, εντελώς αχρείαστες δουλειές.
Πίσω και πάνω από όλα το κράτος. Πίσω και πάνω από το κράτος το κόμμα με τα κατακάθια της κοινωνίας.
