1. Υπάρχει τέτοια νοοτροπία «κεντροαριστερά»; Είναι δηλαδή και αριστερά και κεντρώα ή αριστερά του κέντρου; Και τι είναι το κέντρο; Κέντρο ποιανού σχήματος – κύκλου, τετραγώνου, τόξου;
Είναι παράξενο το πώς οι άνθρωποι αυταπατώνται πιστεύοντας – αν όντως πιστεύουν και δεν φλυαρούν ανόητα – τέτοιες ανύπαρκτες οντότητες.
Κάτω από αυτές τις ετικέτες κρύβονται αλλοπρόσαλλες ιδεοληψίες χωρίς αρχές και οργάνωση, φιλοδοξίες, ματαιοδοξίες κι εγωισμός.
Π.χ. τι είναι η Ένωση Κεντρώων; Είναι απλά ο κ. Λεβέντης που λέει πολλά ορθά πράγματα, όπως όλοι, μα θα τα πάρει πίσω και θα τα χώσει κάτω από το χαλί της απαξίωσης και αμνησίας μόλις του δοθεί κάποια ευκαιρία εξουσίας (υπουργοποίησης). Το σενάριο έχει παιχθεί πολλές φορές στα 2 χρόνια.
Τι πρεσβεύει η κα Φώφη με ο κεντροαριστερό της ΠΑΣΟΚ; … Τίποτα! Απλά κληρονόμησε το όνομα του πατρός της Γιώργου Γεννηματά που ήταν ένας πολύ έντιμος ανόητος και ενστερνιζόταν τις σοσιαλιστικές σαχλαμάρες του μεγάλου Αείμνηστου. Σε κάθε ευκαιρία ξεπετά ένα κλισέ κομματικό (όχι ιδεολογικό) για να επιτεθεί στους Συριζανέλληνες ή Νεοδημοκρατιστές.
2. Μαθαίνω – κάπως αργόρρυθμα πάντα – πως τρεις φωστήρες πρώην υπουργοί του πάλαι ποτέ ΠΑΣΟΚ (κα Διαμαντοπούλου, Ραγκούσης και Φλωρίδης) θα φτιάξουν νέο σχήμα για την ανασυγκρότηση της κεντροαριστεράς.
Η κα Φώφη σχολίασε σκωπτικά την κίνηση: θα «διαλυθούν και οι τελευταίες ψευδαισθήσεις ότι μπορούν έτσι απλά τρεις να φτιάξουν εκ του μηδενός προοδευτικό κίνημα».
Προσέχω το επίθετο «προοδευτικό», με το οποίο η κα Φώφη υπονοεί πως το τωρινό ΠΑΣΟΚ στο οποίο προεδρεύει είναι «προοδευτικό». Όμως αφού ο ιδρυτής του Αείμνηστος μισοκατέστρεψε τη χώρα και ο γιός του Γιωργάκης καταποντίστηκε στη χρεοκοπία, το κόμμα έχει βαλτώσει σε ακαθόριστο καιροσκοπισμό. Η τακτική του γενικά δεν διαφέρει από τη Λεβέντικη κεντρώα. Και αν εξαιρέσουμε τον Βενιζέλο τα υπόλοιπα πρωτοκλασάτα μέλη δεν λάμπουν με οξυδέρκεια.
3. Ίσως λόγω της ανεκδιήγητης ηγεσίας και απουσίας ιδεολογίας που να ξεχωρίζει από την Αριστερά και τη Δεξιά, οι τρεις πρώην επιχειρούν να φτιάξουν ένα κόμμα νέο εκ του μηδενός.
Η κα Διαμαντοπούλου άφησε το όνομα της σε ένα νόμο παιδείας που όντως έκανε βελτιώσεις στο συγχυσμένο σύστημα. Αλλά ως συνήθως είναι αμφίβολο αν η/ο υπουργός σχεδίασε αυτοπροσώπως τον νόμο.
Οι δυο άλλοι έχουν όμοια φήμη και πολιτική δράση.
Είναι όμως δύσκολο να καταλάβω σε τι συνίσταται η δική τους ιδεολογία περί κεντροαριστεράς και σε τι διαφέρει από τις πρακτικές των κομμάτων του Λεβέντη, της κας Φώφης και βέβαια του ποταμίσιου Θεοδωράκη.
4. Εγώ πάσχω από φοβία σωτηριακή: νιώθω καταπιεστική καχυποψία προς κάθε αυτοπρόβλητο σωτήρα του λαού (του έθνους, της χώρας κλπ).
Όπως επεσήμανα πολλές φορές, δεν βλέπω κανέναν ηγέτη με κότσια να σπάσει αυγά στις παρούσες δύσκολες συνθήκες. Δηλαδή να διακηρύξει πως θα μειώσει τον αριθμό βουλευτών, υπουργείων και οργανισμών όπως οι πολλές ΕΡΤ, και θα αξιολογήσει εκατοντάδες χιλιάδες άχρηστους αχρείαστους υπαλλήλους στο ευρύ Δημόσιο, θα ανοίξει πλήρως όλα τα επαγγέλματα και κυρίως θα πει την αλήθεια για την κρίση και τον πελατειακό κρατισμό με όλες τις λεπτομέρειες κι επαναληπτικά έτσι που οι μάζες να καταλάβουν επιτέλους τι πραγματικά συμβαίνει.
Πριν από τους τρεις, άλλοι όπως ο πρώην υπουργός Παπαδόπουλος δοκίμασαν την ανασυγκρότηση της κεντροαριστεράς χωρίς επιτυχία. Και το φλερτάρισμα, φυματικό μάλλον παρά φλογερό, μεταξύ κας Φώφης και Θεοδωράκη δεν απέδωσε.
Ο Πλάτων έγραψε στο Φίληβος πως οι περισσότεροι άνθρωποι (κι εγώ θα πρόσθετα «οι πολιτικάντηδες όλοι») πάσχουν από την ανίατη αυταπάτη πως είναι σοφότεροι από ότι είναι. Έμμονη ματαιοδοξία.
Λόγω τέτοιας αυταπάτης, εξουσιομανίας, δεν μπορούν αυτοί οι «σωτήρες» να μονιάσουν. Λόγω επίσης του ότι δεν υπάρχει καμιά σοβαρή ιδεολογία και παράταξη «κεντροαριστεράς»
