1. Περνούσα από ένα περίπτερο όπου δυο υπερήλικες συνταξιούχοι εξέταζαν τις εφημερίδες και ο ένας γκρίνιαζε για τις απαιτήσεις των θεσμών.
«Θέλουν να νοικοκυρευτούμε,» απάντησε ο άλλος. «Μα δεν το καταλαβαίνουμε, Γιώργο… Εσύ χαλάς περισσότερα στο σπίτι σου απ όσα κερδίζεις;… Όχι, όχι βέβαια. Ε, εμείς αυτό κάναμε. Δηλαδή οι κυβερνήσεις μας. Δάνεια, δάνεια, δάνεια, σου λέει, για να ζούμε καλύτερα. Μα κάποια ώρα τα δάνεια πρέπει να ξεπληρωθούν.»
Δεν έμεινα να ακούσω πως συνεχίστηκε η κουβέντα.
Αλήθεια έχει καταλάβει ο κοσμάκης τι έγινε; Γιατί βρισκόμαστε σε αυτό το μαύρο χάλι, με ένα πελώριο χρέος, με τον Ερντογάν να απειλεί την εδαφική ακεραιότητά μας, με χιλιάδες (λαθρο-) μετανάστες να διαδηλώνουν και να καίνε τους καταυλισμούς–τρώγλες όπου είναι στοιβαγμένοι σαν κοτόπουλα ή σαρδέλες, με κουκουλοφόρους να εισβάλλουν στα πανεπιστήμια, να σταματάνε λεωφορεία, να πετάνε μολότοφ, με εγκληματίες γύφτους να κλέβουν και να τρομοκρατούν τους πάντες – και η κυβέρνηση να μην κάνει τίποτα;…
2. Ναι, οι Θεσμοί (Ευρώπη και ΔΝΤ) θέλουν να νοικοκυρευτούμε. Μα εμείς δεν θέλουμε. Βουλιάζουμε μα δεν αλλάζουμε.
Οι Συριζανέλληνες επί χρόνια είχαν επιδοθεί σε φτηνή λαϊκίστικη προπαγάνδα και απάτη. Και οι ψηφοφόροι τους πίστεψαν!
Διότι το φιλο-ευρωπαϊκό τόξο, όπως λέγεται, με κύριο μέτοχο τη ΝΔ δεν έδειξε να είναι διόλου καλύτερο στην εντιμότητα και φιλαλήθεια. Δέστε τη «σκιώδη κυβέρνηση» που έφτιαξε ο Κυριάκος Μητσοτάκης: μια από τα ίδια για να διατηρούνται οι εσωτερικές ισορροπίες. Δέστε τα 3-4 «κεντρώα» δήθεν κόμματα να κουβεντιάζουν, να ερωτοτροπούν, να αγκαλιάζονται και να χωρίζουν πάλι, ενώ με συνένωση μόνο οι κομματάρχες θα χάσουν την καρέκλα.
Τα ίδια κουρασμένα και κουραστικά πρόσωπα μιλάνε την ίδια ξύλινη γλώσσα με τα κούφια κλισέ χωρίς να λένε τίποτα ουσιαστικό, τίποτα που να πληροφορεί και να εμπνέει τον απελπισμένο και απηυδισμένο κοσμάκη.
Τέσσερις φορές φθάσαμε στην έξοδο από την κρίση και τα μνημόνια. Τις τρεις φορές τις τορπίλισε η ΝΔ! Για να έχει την εξουσία.
Πολύ αμφιβάλλω πλέον αν ο κ. Μητσοτάκης θα αποδειχθεί καλύτερος.
Παντού αξεπέραστη εξουσιολαγνεία και κομματισμός.
3. Να φοβάστε πολιτικάντηδες που θέλουν να σώσουν το έθνος. Θα επιφέρουν ακόμα μεγαλύτερο καταστροφικό κατρακύλημα.
Ο Σταύρος Θεοδωράκης ξεκίνησε φρέσκος, σχετικά λογικός, αρνούμενος να δεχτεί παλαιούς πολιτικάντηδες. Γρήγορα μεταμορφώθηκε σε πολιτικάντη και ξέχασε όλα όσα διακήρυττε. Το ίδιο και ο πολύς Λεβέντης: είπε πολλά σωστά και έκανε ορθές αναλύσεις, μα η εξουσιολαγνεία νίκησε κι άρχισε να φλερτάρει με τον Τσίπρα για κάποιο θώκο και ξέχασε κάθε αρχή που διατύπωσε. Όσο για την κα Φώφη – πού θα ήταν αν δεν ήταν κόρη του μπαμπά της; Δεν κατόρθωσε να αρθρώσει ούτε μια ουσιαστική κουβέντα όλα αυτά τα χρόνια.
Εξίσου ελεεινή είναι η Εκκλησία με την μαυροντυμένη ιεραρχία της. Ούτε αυτοί λένε μια αλήθεια στους πιστούς που τους προσκυνούν παρά μόνο πλασάρουν νεόβραστες αγάπες.
Εθνοσωτήρες ήταν ο Ζαχαριάδης και οι κομμουνιστές του. Εθνοσωτήρες και οι κολονέλοι της επταετίας. Εθνοσωτήρας και ο μέγας Ανδρέας που βύθισε τη χώρα στο πρώτο μεγάλο μεταπολιτευτικό χρέος με δάνεια και ακριβοπληρωμένο κομματισμό.
Δεν θέμε να σωθούμε και να νοικοκυρευτούμε. Θέμε οι Ολυμπιονίκες μας να μας κάνουν περήφανους και να κερδίζει η εθνική μας στο μπάσκετ, στο ποδόσφαιρο και στο πόλο!
Και ο τσαρλατάνος κ. Τσίπρας να κάνει τουρισμό.
