1. Με το μυθιστόρημα 1984 ο Τζορτζ Όργουελ έδειξε, καθρεφτίζοντας τη σταλινική πρακτική της Σοβιετίας κυρίως πριν τον μεγάλο πόλεμο, πως τα φασιστικά καθεστώτα σβήνουν και ξαναγράφουν την Ιστορία.
Αυτή η παρανοϊκή πρακτική του φασισμού (την εφάρμοσαν ο Στάλιν και ο Χίτλερ κι άλλοι λατρευόμενοι δικτάτορες αριστεράς ή δεξιάς παράνοιας π.χ. σβήνοντας από φωτογραφίες πρόσωπα μη αρεστά πια) γίνεται τώρα σιγά σιγά και “δημοκρατική”. Με βάση το ψευτο-δικαίωμα στην “προστασία προσωπικών δεδομένων” που υπερτερεί, όπως υποστηρίζουν μερικοί, της ελευθερίας πληροφόρησης, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο στο Λουξεμβούργο και το Ανώτατο Δικαστήριο της Ιταλίας επέβαλαν την απομάκρυνση άρθρων από ιστοσελίδες στο Διαδίκτυο που ανέφεραν παρελθοντικές ατασθαλίες δυο προσώπων στην Ισπανία και στην Ιταλία αντίστοιχα.
Έγινε μια σαφής διευκρίνηση στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο πως μόνο η επεξεργασία προσωπικών δεδομένων στο Διαδίκτυο για την ώρα απαγορεύεται.
2. Από την άλλη τέτοιες αποφάσεις με το δεδικασμένο δημιουργούν σύγχυση καθώς με την απομάκρυνση άρθρων επιβάλλεται λογοκρισία. Και αυτό είναι πολύ παράξενο, διότι είναι αντίθετο με την υποτιθέμενη διεύρυνση της “δημοκρατίας” στη γηραιά Ευρώπη και το βασικό δικαίωμα στην πληροφόρηση κι ενημέρωση.
Με την επέκταση αυτής της πρακτικής κάθε πολιτικάντης, κάθε κακοποιός, κάθε απατεώνας, θα απαιτεί να σβηστούν άρθρα που πληροφορούν για την παρελθούσα δράση του επιτρέποντάς του να περνά ως άσπιλη περιστερά.
Το πώς συμπεριφέρονται στην κρεβατοκάμαρά τους ένα κοινό ζευγάρι, τα περιουσιακά στοιχεία τους κι άλλα προσωπικά δεδομένα, ασφαλώς και πρέπει να προστατεύονται.
Αλλά αποδεδειγμένοι και καταδικασμένοι εγκληματίες, δημόσια πρόσωπα, κρατικοί αξιωματούχοι, δάσκαλοι και ιερωμένοι – όλοι αυτοί που λόγω θέσης μπορούν να βλάψουν άλλους ανθρώπους ή να διαβρώσουν θεσμούς, δεν πρέπει να έχουν τέτοια “προστασία”.
Απεναντίας, η κοινωνία πρέπει να προστατεύεται από αυτούς!
3. Επίδοξοι πολιτικοί, διάφοροι λειτουργοί και ποικίλοι καλλιτέχνες, αναρτούν στις ιστοσελίδες τα πιστεύω και τα κατορθώματά τους όταν αυτά διαφημίζουν, όπως φαίνεται σε μια περίοδο, τις αρετές και ανωτερότητά τους. Όταν η εποχή περάσει και στις νέες συνθήκες οι αναρτήσεις αυτές δημιουργούν δυσμενή εντύπωση, αυτά τα πρόσωπα αποσύρουν τα πρώην διαφημιστικά άρθρα.
Αυτές οι αναρτήσεις βέβαια έχουν περάσει στο web archive που είναι μια γενική και μόνιμη δικτυακή αποθήκη στην οποία έχει πρόσβαση κάθε χρήστης. Έτσι τίποτα δεν μένει εντελώς κρυφό.
Αν ένας πολιτικάντης που πρεσβεύει ενός είδους ανοησίες, αλλάξει σε μια πιο συμφέρουσα πολιτική γραμμή και διαγράψει τα πρώην πιστεύω του, σίγουρα οι πολίτες πρέπει να έχουν πρόσβαση και να γνωρίζουν με τι είδους χαμαιλέοντα έχουν να κάνουν.
4. Όπως υποδείχνει σε άρθρο του ο Π. Μανδραβέλης (Καθημερινή 20/11/16, σ 25), η κα. Λυδία Κονιόρδου μόλις χρίστηκε υπουργός Πολιτισμού, κατέβασε το βίντεο που την έδειχνε να διώχνει την “κακή ενέργεια” από τον αυχένα κάποιου, χαϊδεύοντας τον αέρα σε μια θεραπευτική πρακτική που λέγεται pranic healing. Δεν επιδίδεται πια ως υπουργός σε τέτοια δράση.
Ομοίως η κα. Ε. Αχτσιόγλου, νυν υπουργός Εργασίας, απέσυρε την ανάρτηση μιας προεκλογικής ομιλίας της του 2015 που περιέχει όλα τα κλισέ και τις κούφιες υποσχέσεις των Συριζαίων: “Κατάργηση του μνημονίου κι ΕΝΦΙΑ… διαγραφή του χρέους… 12.000 αφορολόγητο… κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη… κανένα ‘κόκκινο’ δάνειο σε ξένα φαντς… επαναφορά της 13ης σύνταξης κλπ κλπ.Τώρα στηρίζει το μνημόνιο και όλες τις αθλιότητες της κυβέρνησης όπου συμμετέχει.
Τώρα πώς μια νεαρή κυρία, παρότι καλά σπουδαγμένη, που στην παραλαβή της καρέκλας από τον απερχόμενο κ. Κατρούγκαλο έδινε περισσότερη προσοχή στα μαλλιά της παίζοντας με αυτά κάθε τόσο, θα λύσει τα εργασιακά προβλήματα είναι άλλο θέμα.
