Το Πανεπιστήμιο Πατρών είχε το θάρρος να (ανα)διοργανώσει τα τμήματά του με αποφασιστικές συγχωνεύσεις. Ξεσπιτώθηκε το τμήμα Γεωπονίας από την Αμαλιάδα. Αλοίμονο! Τι θα κάνουν τώρα οι φράουλες; Ο Πύργος έμεινε δίχως μουσειολόγους – κι έρχεται ο τουρισμός! Συγχωνεύτηκαν τα τμήματα Διοίκησης Επιχειρήσεων Αγροτικών Προϊόντων και Επιστήμης και Τεχνολογίας Τροφίμων. Θα μείνουμε όλοι νηστικοί!
Να δούμε αν οι καθηγητές και πρυτάνεις σε άλλα πανεπιστήμια θα επιδείξουν τώρα την ίδια γενναιότητα.
Αμφιβάλλω. Διότι το εκπαιδευτικό, διδακτικό προσωπικό είναι γνωστό για την ατολμία και τον στρουθοκαμηλισμό του.
Η πανεπιστημιακή εικόνα ξεχείλωσε πολύ επικίνδυνα όταν ο Γαβρόγλου της τσιπρικής κακο-διακυβέρνησης μετέτρεψε τα ΤΕΙ σε πανεπιστημιακά ιδρύματα – κάτι που τα ΤΕΙ αδυνατούσαν και θα αδυνατούν να εκπληρώσουν. Σε μερικά τμήματα υπάρχουν μερικοί μόνιμοι καθηγητές ενώ σε άλλα δεν υπάρχει κανένας. Και σε μερικά οι διδάσκοντες δεν έχουν διδακτορικό – αφού κατά κ. Πατέλη όσοι το έχουν δεν εργάζονται αποτελεσματικά κι έτσι καλό είναι να μην προσλαμβάνονται!
Από την άλλη καθώς καθιερώθηκε τώρα πια μια ελάχιστη βάση για εισαγωγή, πολλά τμήματα θα μείνουν δίχως αρκετούς μαθητές – κι εξ ανάγκης μάλλον θα κλείσουν ή θα συγχωνευτούν με άλλα τμήματα. Είναι γελοίο να διαιωνίζεται αυτή η επαρχιώτικη επιμονή όλοι οι νέοι να έχουν πτυχίο έστω κι αν δεν είναι ικανοί ακαδημαϊκά να το κερδίσουν.
Μια δεύτερη παράμετρος είναι η κατάργηση της ανόητης ιδέας που κινητοποιούσε τους ψηφοσυλλέκτες υπουργούς Παιδείας να προωθούν την ιδέα «κάθε πόλη και ΑΕΙ». Αν η κυβέρνηση και οι τοπικοί παράγοντες ενδιαφέρονται όντως να προωθήσουν ανάπτυξη στις επαρχίες ας καθίσουν να βρουν ένα βιώσιμο σχέδιο ανάπτυξης και όχι το σαχλό κόλπο ψευτο-εκπαίδευσης και πτυχίων που θα αφήνει μετά τους πτυχιούχους άνεργους.
Οι τοπικές κοινωνίες, όπως αναμενόταν, άρχισαν να αντιδρούν. Διότι το αχρείαστο πανεπιστήμιο ή ΑΕΙ ήταν μια ευκολότατη λύση – την οποία πληρώνουν οι απανταχού στην ελληνική επικράτεια φορολογούμενοι.
Είναι, στις συνθήκες οκνηρίας που επικρατούν, φυσικότατο να διαμαρτυρηθούν και να αντιδράσουν με κινητοποιήσεις.
Στην Πελοπόννησο ο Πύργος και η Αμαλιάδα «χάνουν τμήματα» και στρέφονται (οι τοπικοί παράγοντες όλων των παρατάξεων) κατά του Πανεπιστημίου Πατρών.
Αντιδράσεις υπήρξαν και από τους παράγοντες της Αιτωλοακαρνανίας. Και η δική τους περιοχή επηρεάζεται οικονομικά από τις αποφάσεις του Πανεπιστημίου Πατρών. Χάνονται έσοδα που προέρχονται όχι από πραγματική παραγωγή αλλά τον εκπαιδευτικό παρασιτισμό, δηλαδή από τους φοιτητές και τους γονείς τους!
«Απαιτούμε την επανίδρυση του αυτόνομου Πανεπιστημίου Δυτικής Ελλάδας με έδρα το Αγρίνιο» λέει ψήφισμα του δημοτικού συμβουλίου Αγρινίου σε συνεδρίαση που μετείχαν βουλευτές όλων των κομμάτων και άλλοι παράγοντες.
Θίγονται πολλές τσέπες στο Αγρίνιο και στα πέριξ. Οι Αγρινιώτες όμως, όπως και άλλοι επαρχιώτες, δεν διστάζουν να θίξουν τις τσέπες άλλων!
Να δούμε τι μέλλει γενέσθαι αλλού!
