Καμιά φορά βλέπω ή ακούω στον Σκάι τον Μπάμπη Παπαδημητρίου, οικονομικό σχολιαστή, να εκπλήσσεται και να εξοργίζεται με τις ανόητες ακροβασίες των Συριζαίων στο τσίρκο του κ. Τσίπρα. Το ίδιο παθαίνουν και άλλοι, βέβαια.
Αλλά δεν πρέπει να μας εκπλήσσουν οι ασυναρτησίες και σαχλαμάρες αυτών των αριστερών συμφεροντολόγων σε όσα λένε και κάνουν.
Ποτέ, πουθενά μια αρμαθιά αναρχοαριστερών δεν εδραίωσε δημοκρατικούς θεσμούς σε κλίμα δικαιοσύνης, μα πάντα και παντού το ανέτρεψε. Ούτε προώθησε την Παιδεία σε συμμόρφωση με την επιστημονική πρόοδο, την τεχνολογική ανάπτυξη και τις ανάγκες του έθνους. Ούτε βέβαια εξυγίανε τη Δημόσια Διοίκηση. Πάντα παντού έσπρωχνε στην αντίθετη κατεύθυνση.
Ως αντιπολίτευση του 4%, αυτό το σχίζμα κομμουνιστών σχιζοφρενών, έδειξαν ξεκάθαρα τι πρέσβευαν και τι θα έκαναν μόλις είχαν την εξουσία.
Αυτό το μικρό, φωνακλάδικο κόμμα και τότε ασκούσε μεγαλύτερη επίδραση στο πολιτικο-οικονομικό γίγνεσθαι από άλλα πιο εύρωστα κόμματα. Ιδίως τα τελευταία χρόνια. Δεν ήταν μόνο η συμμετοχή τους σε απεργίες, διαδηλώσεις και καταλήψεις. Μη έχοντας υποφέρει τις διώξεις κι εκτέλεσεις των παλαιών κομμουνιστών και βρίσκοντας το σύγχρονο σοσαλδημοκρατικό κλίμα ανοχής και μαλαθακότητας, προώθησαν, ο νυν πρωθυπουργός και τα τσιράκια του, ωμή βία και καταστροφή. Την είδαμε στο Σύνταγμα στην Αθήνα, στην Κερατέα, στις Σκουριές και αλλού…Αυτές τις αντιλήψεις είχαν απορροφήσει ως κομμουνιστική ευπρέπεια στις αναρχοαριστερές Νεολαίες από τα ανόητα εγχειρίδια που είχε γράψει ο κ. Κοτζιάς (νυν υπουργός Εξωτερικών), τότε εντεταλμένος του ΚΚΕ, όπως ο ίδιος ομολόγησε.
Γιατί λοιπόν να περιμένουμε, εκτός κι αν ζούμε σε παρόμοια με αυτούς αυταπάτη και πλάνη, πως το τσούρμο του κ. Τσίπρα θα επιδείξει λογική κι ενδιαφέρον για τον λαό;…
Δεν έγιναν ξαφνικά φασίστες! Ήταν ευθύς εξαρχής και θα είναι – όπως οι πρόσφατες μανούβρες του μακιαβελικού κ. Παππά για τις αδειοδοτήσεις, που επίσης κατέδειξε το μαύρο μίσος της παρανοϊκής αυτής παράταξης προς την ιδιωτική επιχειρηματική πρωτοβουλία, ταπεινώνοντάς την.
Οι μη-Συριζανέλληνες ας το χωνέψουν πως πάντα παντού η Αναρχοαριστερά εδραιώνει γρήγορα ή αργά μόνο το δικό της απολυταρχικό κομματικό κράτος.
Ο κ. Τσίπρας, ως καλός τσαρλατάνος, το παίζει στο εξωτερικό φιλοευρωπαίος – για να συνεχίσει να παίρνει την οικονομική βοήθεια που χρειάζεται απελπιστικά. Όχι για να την παροχετεύσει σε ευπαθείς τάξεις, όπως λέει, ούτε για να εξοφλήσει χρέη του Δημοσίου προς ιδιώτες όπως οφείλει, μα, όπως δείχνουν οι αριθμοί και το φετεινό παχύ, απροσδόκητο πλεόνασμα, για να χρηματοδοτεί κομματόσκυλα και πελάτες στην πλήρη άλωση του κράτους.
Αν κρίνουμε από τα έργα και όχι τα λόγια τους, ούτε οι κεντρώες και δεξιές παρατάξεις είναι όντως φιλοευρωπαϊστές. Τέτοιος είναι μόνο όποιος έχει υιοθετήσει τον καλύτερο κώδικα συμπεριφοράς των Ευρωπαίων: δικαιοσύνη, εντιμότητα, φιλαλήθεια – τέτοιες ηθικές επιταγές.
Καλό κριτήριο είναι το ότι άλλες χώρες βγήκαν από τα μνημόνια έχοντας κάνει τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις. Ακόμα και η ελληνική μα μη-ελλαδική Κύπρος. Δεύτερο κριτήριο είναι η καλή Δημόσια Διοίκηση, όπως στο Βέλγιο που δεν είχε κυβέρνηση για ένα έτος και μισό, μα η ζωή συνεχίστηκε δίχως σοβαρά κωλύματα. Οι δεξιο-κεντρώες κυβενήσεις μας, πρόσφατες και παλιότερες, δεν έδειξαν να έχουν τέτοια διάθεση.
Τρεις είναι οι απαραίτητες αληθινά ριζοσπαστικές (ή αυγο-σπαστικές) μεταρρυθμίσεις των πραγματικών φιλοευρωπαϊστών στην ακολουθη σειρά προτεραιότητας: σύγχρονη Παιδεία αριστείας, ανεξάρτητη Δικαιοσύνη και υγιής Δημόσια Διοίκηση μορφωμένων.
Αν εδραιωθούν οι τομείς αυτοί του κράτους και της κοινωνίας, θα υπάρξει κι ευμάρεια με την ανάπτυξη της ιδιωτικής επιχειρηματικής πρωτοβουλίας.
