1. Η λεγόμενη Αριστερά θριαμβολογεί με την απάτη, τη βία και τον δόλο, διότι βρίσκει πρόσφορο έδαφος στην άγνοια του πολυπληθούς και πολύπαθου λαού και στην ανικανότητα και ανεντιμότητα της Δεξιάς. Κέντρο δεν υπάρχει, παρεμπιπτόντως, και ας το διεκδικούν διάφοροι ανόητοι πολιτικάντηδες και διανοούμενοι της πολυθρόνας. Κέντρο θα υπήρχε μόνο αν γινόταν κατανοητή η εφαρμογή της Γεωφορολόγησης και, ακόμα πιο πέρα, η λειτουργία της κοινωνίας και του ανθρώπου στον κόσμο.
Εξαιτίας αυτής της πάνδημης άγνοιας υπάρχει μια μεγάλη αδικία σε όλους τους λαούς που φαίνεται στην άνιση κατανομή του πλούτου (=προϊόντος της παραγωγής) με την οποία οι λίγοι έχουν μεγάλη περιουσία, δύναμη, επιρροή και απολαύσεις, ενώ οι πολλοί έχουν ελάχιστα και σημαντικό μέρος ζει σε στέρηση. Σε πολλές ίσως περιπτώσεις η φτώχεια οφείλεται στην κακοκεφαλιά των ίδιων των ατόμων, αλλά γενικά η πολιτικο-οικονομική δομή είναι τέτοια που να προκαλεί τον διαχωρισμό.
Το πελατειακό σύστημα δεν είναι μόνο ελληνική πρακτική. Υπάρχει από την απαρχή της λεγόμενης δημοκρατίας. Διότι οι άρχοντες, όντας εκλεγμένοι από τις μάζες του λαού, όπου στη γνωστή μας ιστορία κυριαρχούν η άγνοια, η αλαζονεία και η απληστία, θέλουν να παραμείνουν στην εξουσία όχι διότι –εκτός από σπάνιες περιπτώσεις, – θέλουν να υπηρετήσουν λαό και χώρα, μα για να απολαμβάνουν προσωπικά τα πλεονεκτήματα που η εξουσία προσφέρει.
2. Στην Ελλάδα το πελατειακό σύστημα φούντωσε από την Ανεξαρτησία του 1828. Προμηνύματα παρουσιάστηκαν ακόμα νωρίτερα στην περίοδο της εξέγερσης, στις διενέξεις και διαμάχες μεταξύ των αγωνιστών και πολιτικάντηδων. Οι ιστορικοί αμφιβάλλουν αν θα κερδίζαμε την ανεξαρτησία μας δίχως τη συμβολή των ξένων.
Η παράδοση αυτή, προσφιλής στους πολιτικάντιδες μα και σε πολίτες, συνεχίζεται. Αυτή όμως δεν βελτιώνει καθόλου την αδικία, τη διαιωνίζει καθώς μόνο μια μερίδα πολιτών επωφελείται κάθε φορά από τις αλλαγές στην κυβέρνηση. Αλλά οι πολιτικάντηδες όλοι έχουν όφελος πάντα – εκτός από αυτούς που πιάνονται στα πράσα ή μετατρέπονται σε αποδιοπαμπαίους τράγους, όπως ο ωραίος κ. Τσοχατζόπουλος.
Σήμερα δε με τους τσιπριστές αναρχοαριστερούς, είναι σε νέα έξαρση. Αν δεν υπήρχε το τσιπρικό τρίτο Μνημόνιο και αυστηρή εποπτεία από την Τρόικα, οι διορισμοί θα έφταναν τις εκατοντάδες χιλιάδες.
3. Το πιο εξοργιστικό στοιχείο στον κλόουν της κωλοτούμπας κ. Τσίπρα είναι πως, δεν έχει καμιά πρόθεση να ωριμάσει και να κάνει κάτι πραγματικά καλό για τα πλήθη που εξαπάτησε τόσο ξεδιάντροπα. Και αυτά τώρα θερίζουν τους πικρούς καρπούς της ακρισίας τους. Αυτός παίζει σαν αγόρι 12 ετών με αμέριμνη, μοχθηρή μαγκιά, τρέχοντας σαν ακούραστος τουρίστας από χώρα σε χώρα, χωρίς ούτε ένα επίτευγμα (η συμφωνία με τους Κινέζους για τον ΟΛΠ έγινε από την κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου) άλλο από την ευχαρίστησή του, της φιλενάδας του και των κολλητών του.
Διαδίδονται στα ΜΜΕ πως διάφορα τσογλανάκια-υπουργοί διαφωνούν και βάζουν εμπόδια στην πολιτική ανάπτυξης (αποκρατικοποιήσεις κλπ) που ο ίδιος έχοντας «ωριμάσει» προωθεί. Αυτός σαφώς δεν είναι αληθές. Τίποτα δεν γίνεται σε αυτό και από αυτό το τσούρμο τσαρλατάνων, δίχως γνώση του ανηλικίωτου σαραντάρη αρχηγού.
Απλώς τα παιδία παίζει – απολυταρχικά και πρόστυχα.
4. Δεν ξέρω αν οι κομμουνιστές του φρουρίου στον Περισσό θα είναι χειρότεροι σταλινιστές από τους τσιπριστές. Είναι οπωσδήποτε πιο σοβαροί και βαρετοί, μα δεν έχουν ούτε τον χαριεντιζόμενο τυχοδιωκτισμό μερικών, ούτε την χυδαιότητα άλλων (Πολάκης κλπ), ούτε τη φινιρισμένη και ύπουλη μοχθηρία σχεδόν όλων και δη του αρχηγού.
Βλέπουμε να κάνουν τις χείριστες μέχρι τώρα παρανομίες και πολλές αντισυνταγματικές ενέργειες, μα δεν υπάρχει τρόπος να τους σταματήσουμε. Λίγο-λίγο άλωσαν τη Δικαιοσύνη, όχι μόνο με τον κακοήθη υπουργό που βγάζει από τη φυλακή δολοφόνους, μαφιόζους και τρομοκράτες, αλλά και με τους ανώτατους κομματικούς δικαστές, που τώρα αποφασίζουν πάντα υπέρ αυτής της καραγκιόζικης μα καταστροφικής κυβέρνησης.
Ο κ. Παππάς, σαν νέα eminence grise, ραδιουργεί ακούραστα σε πολλές περιοχές και τελευταία στη χειραγώγηση των ΜΜΕ και κυρίως της ιδιωτικής τηλεόρασης, με τα γελοία μα αποτελεσματικά μέσα παράλογων περιορισμών.
Το χειρότερο είναι η πλήρης κατάληψη της Παιδείας από κομματικά φερέφωνα και έναν αμόρφωτο υπουργό πρώην συντάκτη της φυλλάδας Αυγή, η οποία πουλά μόλις χίλιες κόπιες ημερησίως! Αναίσχυντες, φασιστικές παρεμβάσεις σε όλα τα επίπεδα γίνονται αδιάκοπα για χάρη της «αριστερής» ιδεολογίας, με την οποία η αριστεία έγινε ρετσινιά και η οποία σπρώχνει προς ισοπέδωση στην αμορφωσιά και χυδαιότητα, για να μην διαφέρει η νέα γενιά από τους πλείστους Συριζαίους.
Και αυτός ο σταλινικός φασισμός προχωρά στην εξαθλίωση, αν όχι τον αφανισμό του Ιδιωτικού Τομέα (και ας επαγγέλεται «δίκαιη ανάπτυξη»), για να συντηρείται ένα αδηφάγο δημόσιο που τρέφεται και συντηρείται από τον τομέα αυτόν. Η σχιζοφρένεια στην αποκορύφωσή της!
