1. Το θέμα των μεταναστών είναι περίπλοκο. Και γίνεται διπλά περίπλοκο διότι από τη μια πλευρά έχουμε τους ίδιους τους μετανάστες και από την άλλη την αντιμετώπισή τους από τους Έλληνες και τους Ευρωπαίους.
Αρχικά ήταν μερικές εκατοντάδες άντρες κυρίως, που έρχονταν από Μπανγκλαντές, Πακιστάν, Αφγανιστάν και Ιράκ, ψάχνοντας για δουλειά και καλύτερη ζωή – όλοι λαθραίοι. Αλλά και από χώρες της Ευρώπης – Αλβανοί, Ρουμάνοι κλπ, πολλοί εγκληματίες.
Μετά έγιναν μπουλούκια, εκατοντάδες χιλιάδες μουσουλμάνοι από τη Μέση Ανατολή, οικογένειες με γυναίκες και παιδιά κάθε ηλικίας.
Αυτοί δεν κατευθύνθηκαν σε ομόθρησκες αραβικές χώρες στην Αραβία ή Βόρειο Αφρική αλλά στην Ευρώπη, πληρώνοντας αδρά τους διάφορους, Τούρκους κυρίως, μα όχι μόνο, δουλεμπόρους.
Πολύ φοβάμαι πως τα κίνητρα δεν ήταν πάντα ανιδιοτελή.
2. Η κυβέρνηση της Πρώτης Φοράς αντιμετώπισε το θέμα, όπως θυμάστε, με τον ίδιο γελοίο και παράλογο τρόπο που αντιμετώπιζε τα πάντα. “Έρχονται, λιάζονται στις πλατείες κι εξαφανίζονται”!
Και με την παρανοϊκή ιδεοληψία τους ξήλωσαν όσα μέτρα είχαν εδραιώσει οι προηγούμενοι κυβερνώντες και πεισματικά αρνήθηκαν κάθε αρωγή που πρότεινε η Ε.Ε.
Εκτός από τη βλακώδη αντίληψη της “εθνικής κυριαρχίας” υπήρχε η αντίληψη του κ. Καμμένου (και άλλων) να σταλούν όλα αυτά τα μπουλούκια με κανονικά Ελληνικά έγγραφα στην Ευρώπη – μαζί με τους Τζιχαντιστές. Υπήρχε και η ανθρωπιστική αντίληψη που είναι ακόμα βλακωδέστερη καθώς αρνείται να αντιμετωπίσει όλες τις παραμέτρους της υπόθεσης.
Είναι η αναρχοαριστερή αντίληψη πως όλοι αυτοί οι κατατρεγμένοι, φτωχοί και στερημένοι (που πληρώνουν χιλιάδες δολάρια ή ευρώ για να φυγαδευτούν), είναι θύματα εκμετάλλευσης των άσπλαχνων καπιταλιστών της Δύσης που αναμοχλεύουν πολέμους για πετρέλαια και άλλους θησαυρούς. Αγνοούν το απλό γεγονός πως οι μουσουλμάνοι διαφόρων δογμάτων κατασφάγιασαν όλους τους λαούς της Μέσης Ανατολής, Βόρειας Αφρικής και Ισπανίας, και σκυλοτρώγονται μεταξύ τους επί αιώνες.
Και μένει πάλι το πελώριο ερώτημα, γιατί δεν προσφεύγουν όλοι αυτοί στις πλούσιες αραβικές χώρες…
3. Αναμφίβολα πολλοί θέλουν να ξεφύγουν από τον πόλεμο και τις σφαγές στο Ιράκ και στη Συρία (ή αλλού). Αλλά γιατί δεν πάνε στα Εμιράτα και στη Σαουδαραβία που χρειάζονται εργάτες;
Εξίσου αναμφίβολα πολλοί θέλουν να μεταλαμπαδεύσουν τα πιο απάνθρωπα μηνύματα της θρησκείας τους (προσηλυτισμός δια πυρός και σιδήρου) στην αμαρτωλή Δύση, που βρίσκεται σε παρακμή και είναι στόχος εύκολος.
Και βέβαια υπάρχουν ανάμεσά τους αρκετοί τρομοκράτες τζιχαντιστές που θέλουν να σπείρουν θάνατο και τρόμο στους αλλόθρησκους εκφυλισμένους Δυτικούς.
Επιπλέον έρχονται και άνθρωποι με τάσεις εγκληματικές που κλέβουν, βιάζουν και σκοτώνουν ακόμα και δικούς τους – όπως μας πληροφορούν τα μίντια από όλη την Ευρώπη.
4. Το πρόβλημα περιπλέκεται πιο πολύ διότι κάθε χώρα, κάθε κυβέρνηση, κοιτά πως θα επωφεληθεί περισσότερο ή θα ζημιωθεί λιγότερο, επιδιώκοντας τους δικούς της πολιτικο-οικονομικούς στόχους.
Στη βάση γενικά της όλης κατάστασης διακρίνει κανείς ένα σκληρό στρώμα συγκαλυμμένου εγωισμού. Μόνο ανόητοι που δεν έχουν δοκιμαστεί από πραγματικές συμφορές, όπως οι διάφοροι αστέρες του σινεμά, μιλούν για ανθρωπισμό και αξιοπρέπεια – προβάλλοντας μια εικόνα “καλού ανθρώπου”.
Είναι δυστυχώς γενικά άγνωστο πώς εκατοντάδες μεταναστών, μετά από εξέταση και φιλτράρισμα, περνούν στην άμεση φροντίδα του ΟΗΕ και άλλων διεθνών ανθρωπιστικών οργανώσεων υπό τον όρο πως θα πάνε για έξι μήνες σε χώρα της Ευρώπης που ο οργανισμός κανονίζει και μετά με ευρωπαϊκά πλέον χαρτιά θα μπορούν να ταξιδέψουν όπου θέλουν. Είναι μια αξιοζήλευτη διευθέτηση για την οποία οι μετανάστες θα έπρεπε να είναι ευγνώμονες.
Ε, λοιπόν, οι πιο πολλοί τεθλιμμένοι, ταλαίπωροι μετανάστες αρνούνται να πάνε σε χώρες όπως η Πολωνία π.χ , έστω για έξι μήνες, και απαιτούν Γερμανία ή Βρετανία ή άλλη χώρα με καλό ασφαλιστικό σύστημα!!!
Προσέξτε – έρχονται απρόσκλητοι, δέχονται φιλοξενία και φροντίδα από αλλόθρησκους και μετά προβάλλουν την απαίτηση οι Ευρωπαίοι φορολογούμενοι να πληρώνουν για τη δική τους ασφάλιση.
Έχουμε όλοι χάσει τον πραγματικό ανθρωπισμό και τη δύναμη της διάκρισης.
