Tο Σύμφωνο Συμβίωσης

Tο Σύμφωνο Συμβίωσης

- in Επικαιρότητα
2

1.  Στα φοιτητικά νιάτα μου στο Λονδίνο τρεις από τους στενούς φίλους μου ήταν ομοφυλόφιλοι. Οι δυο από αυτούς ήταν από τους καλύτερους ανθρώπους που συνάντησα στην κοινή καθημερινότητα. Εγώ ποτέ δεν ένιωσα την παραμικρή ερωτική έλξη προς αρσενικούς και η σχέση μου με αυτούς ήταν μόνο φιλία.

Γνώρισα και δυο γυναίκες ομοφυλόφιλες και η μια ήταν εξαίρετη κυρία.

Τα γράφω αυτά για να μη νομισθεί πως μεροληπτώ ή έχω προκαταλήψεις.

Πρέπει να πω πως θεωρώ τις ομοφυλοφιλικές σχέσεις ανωμαλίες, όπως ανωμαλίες είναι οι σιαμαίοι και άνθρωποι με έξι δάχτυλα στο ένα χέρι. Είναι παράδοξο της Φύσης που χρειάζεται κατανόηση μάλλον παρά καταπίεση.

Συχνά μια ομοφυλοφιλική σχέση μπορεί να ξεκινήσει, κυρίως στις γυναίκες, ως αφοσίωση, μα γίνεται ανωμαλία όταν αναπτύσσεται η σεξουαλική πράξη. Υπάρχουν, βέβαια, και άλλες αιτίες.

2.   Ο Μητροπολίτης κ. Αμβρόσιος παρότρυνε τους «πιστούς» χριστιανούς να φτύνουν αυτούς τους ανθρώπους, που στις πλείστες περιπτώσεις δεν ξέρουν γιατί ψυχολογικά έχουν αυτή την προτίμηση, ούτε και μπορούν εύκολα να την αλλάξουν. Η δική του περίπτωση και άλλων ακραίων ιεραρχών δείχνει πόσο έχει ξεπέσει ο εκκλησιαστικός χριστιανισμός από τη διιδασκαλία του Ιησού για συγχώρεση και αγάπη προς τους εχθρούς μας.

Είναι αλήθεια πως συχνά στις ομοφυλοφιλικές σχέσεις εκδηλώνεται απεχθέστατη χυδαιότητα, αλλά όχι χειρότερη από αυτήν που παρατηρείται συχνά και σε νορμάλ σχέσεις με κακοποίηση γυναικών ή παιδιών.

Παλαιότερα η ομοφυλοφιλία εθεωρείτο «ακατονόμαστη αμαρτία» αλλά κι έγκλημα, όπως η κτηνοβασία, κι ετιμωρείτο με πολύ βαριές ποινές.

Αυτή η νοοτροπία έχει παρέλθει με την αυξανόμενη ανεκτικότητα στις κοινωνίες της Δύσης. Αυτή η ανωμαλία είναι πλέον αποδεκτή, αν και όχι καθολικά. Καταλαβαίνω την αντίθεση των εκκλησιαστικών χριστιανών. Όμως δεν καταλαβαίνω την έντονα εκφρασμένη αντίθεση των πολύτεκνων.

3.  Αν δυο ενήλικες αρσενικοί ή δυο ενήλικες κοπέλες ερωτεύονται και συνάπτουν σεξουαλική σχέση, όσο ανώμαλη κι αν φαίνεται σε μας, δεν πρέπει να μας θίγει, εφόσον διατηρείται μια αξιόπρεπη συμπεριφορά. Και δεν πρέπει να θεωρούμε τέτοια ζευγάρια, ιδίως των γυναικών, χειρότερα από νορμάλ ζευγάρια όπου οι σύζυγοι επιδίδονται ξέφρενα σε απιστίες, ή από ανθρώπους που αλλάζουν συντρόφους όπως τα ρούχα τους. Η μοιχεία είναι κολάσιμη, όχι μόνο όταν διαπράττεται σαρκικά μα, κατά τον Ιησού, και όταν διαπράττεται νοερά (Ματθ. 5.28). Και απορώ γιατί οι ιεράρχες δεν κατακεραυνώνουν αυτήν την τόσο διάχυτη μοιχεία. Προφανώς για να μη χάσουν πελατεία!

Αν ομοφυλόφιλοι θέλουν να ζουν ως ζευγάρια, δεν βλέπω κανέναν ουσιαστικό λόγο στις τωρινές συνθήκες διάχυτης σεξουαλικής παρανομίας να μην το κάνουν και η νομοθεσία να μην το αναγνωρίζει ως νόμιμο. Εφόσον δεν βλάπτουν άλλους, δεν κλέβουν, δεν ασελγούν σε ανήλικους, με γεια τους και χαρά τους.

Ο επίσημος γάμος είναι όμως κάτι διαφορετικό: θεσπίστηκε σε όλους τους πολιτισμένους λαούς για την προώθηση και θωράκιση της οικογένειας. Αυτό δεν ισχύει με τα ομόφυλα ζευγάρια, αφού εκ φύσεως δεν μπορούν να τεκνοποιούν.

Ο γάμος είναι όντως ένα μυστήριο και πρέπει να μείνει σεβαστό. Ήδη εξευτελίστηκε αρκετά με τη δήθεν εκτέλεσή του από ανάγωγους δημόσιους υπαλλήλους. Αλλά κι εδώ οι εκκλησιαστικοί λειτουργοί από καιρό είχαν αποδειχθεί εξίσου ακατάλληλοι για το Θείο αυτό μυστήριο.

Η απαίτηση για γάμο και υιοθεσία προδίδει απύθμενη ηλιθιότητα εκ μέρους των ομοφυλόφιλων. Κανείς άντρας δεν μπορεί στην πραγματική ζωή να παίξει τον ρόλο της μητέρας.

4.  Η ομοφυλοφιλία είναι ανωμαλία επειδή ακριβώς ένας άντρας προσποιείται πως είναι γυναίκα και ο άλλος το αποδέχεται. Μα στο υλικό επίπεδο δεν είναι γυναίκα, αφού δεν έχει τη γυναικεία ανατομία και δεν μπορεί να συλλάβει, να γεννήσει και να θηλάσει βρέφος. Ούτε στο ψυχολογικό μπορεί να είναι μητέρα αφού δεν έχει περάσει την εμπειρία κύησης και γέννας και, ούτως ή άλλως, δεν έχει τη μητρική αισθαντικότητα.

Το ίδιο, βέβαια, ισχύει για τις γυναίκες από την αντίστροφη πλευρά. Όσο ικανή κι αν είναι μια γυναίκα σε πολλούς ανδρικούς τομείς δεν μπορεί να έχει τη φυσική αυθεντία, και να παίξει ουσιαστικά, τον ρόλο του πατέρα.

Συνεπώς ομόφυλα ζευγάρια δεν μπορούν και δεν πρέπει να τους επιτρέπεται να ανατρέφουν μικρά παιδιά – εκτός από σπανιότατες εξαιρέσεις. Διότι το παιδί θα έχει ως πρότυπό του προς μίμηση αυτήν την ανωμαλία, που εξάπαντως θα προκαλέσει βλάβη στο παιδί, όσο έντονα κι αν ισχυρίζονται οι ομοφυλόφιλοι θετοί γονείς πως θα το αγαπούν και θα το αναθρέψουν καλά. Εκ φύσεως είναι αδύνατο να δώσουν σωστή ανατροφή.

5.  Υπάρχει μια ακόμα ουσιαστική δυσκολία, εντελώς άγνωστη για τους πολλούς. Σχετίζεται με την ανάπτυξη του ανθρώπου σε ανώτερο επίπεδο οντότητας και νοημοσύνης.

Στη σειρά άρθρων Φιλοσοφίας παρουσιάζω την ιδέα της ανέλιξης, δηλ το πώς ένας άνθρωπος αν το θέλει, αν βρει την αναγκαία καθοδήγηση και αν κάνει την απαιτούμενη εργασία, μπορεί σταδιακά να φθάσει σε πολύ ανώτερο επίπεδο οντότητας και συνειδήσεως.

Η ομοφυλοφιλική τάση συνήθως ξεκινά νωρίς ως ανωμαλία στην αισθηματική λειτουργία που μετά περνά και στη γενετήσια. Όσο αυτή η δυσλειτουργία παραμένει ενεργή θα εμποδίζει κάθε προσπάθεια ανέλιξης. Είναι ένα εμπόδιο εξίσου ισχυρό και αποτρεπτικό όσο και ο σαδομαζοχισμός, η πωρωμένη εγκληματικότητα και η σχιζοφρένεια. Πρέπει να πάψει.

Μόνο όταν συγκρατηθεί και πάψει, θα μπορέσει να υπάρξει πρόοδος στην πορεία της ανέλιξης.

2 Comments

  1. Πολύ σωστά. Όλα ανεξαιρέτως, όσα ειπώθηκαν στα 1, 2, 3 και 4 είναι προφανή, θα έπρεπε να γίνονται αυτομάτως αναγνωρίσιμα και αποδεκτά από όλους και πέραν τούτων ουδείς διάλογος έπρεπε να γίνεται. Το 5 δεν ενδιαφέρει πολλούς και υποψιάζομαι πως δεν είναι εύπεπτο για τους λίγους που αφορά, ορισμένοι μάλιστα πιστεύουν και θέλουν να πείσουν για το αντίθετο. Εμένα πάντως δεν το μπόρεσαν.

    Ελάχιστοι έχουν εκφράσει αυτό το σύνολο απόψεων έτσι καθαρά και ξάστερα. Αντίθετα εκφράζονται ύβρεις κατά των ιερών και των οσίων και από τις δύο πλευρές των διαμαχόμενων. Είναι να απορεί κανείς για το επίπεδο νοημοσύνης των ανθρώπων. Ο κύριος Καμμένος όπως δήλωσε, προς τιμήν του, έχει αυτήν την καθαρή άποψη ή τουλάχιστον εξέφρασε εκείνους που την έχουν, νομίζω και ο Κυριάκος. Ναι μεν πολιτικά δικαιώματα λοιπόν αλλά όχι υιοθετημένα τέκνα ως κατοικίδια. Γιατί το λέω αυτό? Όταν ένα ανδρόγυνο με άρρωστη σχέση αναγκάζεται να παραμένει μαζί λόγω της ύπαρξης παιδιών ή αναγκάζεται τελικά να χωρίσει, για τα παιδιά δημιουργούνται προβλήματα και περιπέτειες που τα άλλα παιδιά ούτε έχουν ούτε φαντάζονται και η σχετική εξέλιξη και η ένταξη τους σε μία κοινωνία όπου το κύτταρο της είναι η οικογένεια μπορεί να περάσει από χίλια κύματα. Τα ομόφυλα ζευγάρια δεν τα αναγκάζει κανείς, ούτε καν η φύση, να έχουν παιδιά. Δεν θα έπρεπε να το επιθυμούν και δεν έχουν δικαίωμα να απαιτούν κάτι το οποίο θα ήταν οπωσδήποτε εις βάρος των παιδιών. Εκτός και εάν όλη η κοινωνία λειτουργούσε σε κοινοβιακά πρότυπα (όπου το παιδί σου είναι παιδί μου κλπ) και ο κλήρος της οικογένειας δεν αποτελούσε το θεμέλιο κύτταρο, αλλά το άτομο, το μοναχικό μέσα στο πλήθος. Δύσκολα πράγματα. Κάποιος μακαρίτης είχε πει πως ευτυχία είναι να σε φροντίζουν ένα ζευγάρι χέρια, τα πολλά σε κατσιάζουν.

    Κάτι που έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ήταν το φίλημα του ομόφυλου νεαρού ζεύγους που έκανε το γύρο των μέσων. Δεν ήταν χυδαίο ή ιδιαιτέρως προκλητικό όπως άλλες συμπεριφορές που έχω στο νου, αντίθετα επέδειξε αφοσίωση και στοργικότητα. Θεωρώ όμως ότι οι ερωτοτροπίες είναι γενικώς καλό να αποφεύγονται δημοσίως και μεταξύ ανδρογύνων, παρεκτός σε ιδιαίτερες εκδηλώσεις όπως γάμων ή ακόμη και αυτή. Προσωπικά, κάποτε απέφευγα να φιλώ την τότε κοπέλα μου στη στάση του τρένου, από σεβασμό σε γηραιότερους και μοναχικούς, για να μην τους αποσπάσω την προσοχή ή προκαλέσω δυσφορία ή θλίψη. Εκείνη είχε αντίθετη άποψη, πίστευε πως κάτι τέτοιο ως εκδήλωση αγάπης κάνει καλό, φωτίζει τον κόσμο. Ίσως είχε κάποιο δίκιο, αλλά επειδή είχα κι εγώ, εξακολούθησα να το αποφεύγω, πράγμα που την ενόχλησε ιδιαιτέρως.
    Επί της αρχής είμαι γενετησίως και ενστικτωδώς πλήρως ετεροφυλόφιλος και αισθάνομαι πως ο όρος ορθόδοξος με εκφράζει, μα ορθόδοξο δεν είναι το να φτύνεις στο δρόμο ή να τρομοκρατείς όπως παρότρυνε κάποιος "ιεράρχης" ανθρώπους που ούτε προκαλούν ούτε απλώνουν χέρι σε κανέναν. Καταστολές της χάρης με προσβολές της ανθρώπινης αξιοπρέπειας προκαλούν και οδηγούν τέτοια άτομα σε χυδαιότητες και εξαλλοσύνες ως αντίδραση, ως άποψη του διαφορετικού, συμπεριφορές του είδους "τέτοιοι είμαστε και όποιος γουστάρει" προβάλλοντας μια καρικατούρα εκπορνευομένης γυναικός την οποία τελικά υιοθετούν ως χαρακτήρα. Τέτοιοι χαρακτήρες με τη σειρά τους προσβάλλουν την αισθητική όχι μόνο των ορθοδόξων ετεροφυλόφιλων αλλά όλων όσων συντηρούν κάποια αξιοπρέπεια, μεταξύ των οποίων και ομοφυλοφίλων. Τέτοιες ασχημομοσύνες τελικά οδηγούν σε ακόμη μεγαλύτερη "ομοφοβία" δηλαδή κάθε ετεροφυλόφιλος άνδρας να κατακρατά και να καταπνίγει την ενέργεια της αγάπης, να εγκλωβίζεται από περιορισμούς στην έκφραση της φιλότητας ή της αφοσίωσης σε άλλους άνδρες για να μην κινδυνέψει να παρεξηγηθεί και οδηγηθεί σε δυσάρεστες θέσεις, είτε από ψυχολογικές ή άλλες επιθέσεις ομοφοβικών, είτε από ερωτικές διεκδικήσεις ομοφυλόφιλων.

  2. Το να αντιμάχονται τα αρσενικά όπως τα θηρία στη ζούγκλα είναι ίδιον της "κοινωνίας" μας, το να καθυβρίζονται στη βουλή και στα κανάλια σαν μεγάλα κοκόρια, το να γρονθοκοπούνται στο ρινγκ, το να κλοτσιούνται στο γήπεδο, το να ανταγωνίζονται και να πολεμούν για το οτιδήποτε, ακόμη και για μία μπάλα αφού αυτό έλκει τη προσοχή, όλα αυτά τα άκρως ομοφοβικά εντάσσονται στον "πολιτισμό" ως φυσιολογικά, γίνονται αντικείμενα ψυχαγωγίας και το μεγαλύτερο κοκόρι επικροτείται από τις κότες και τα κοκοράκια που παρακολουθούν. Όμως αν δύο ή τέσσερις-πέντε φίλοι είναι αγκαλιά με ζεστή καρδιά και μάγουλα αυτό είναι ύποπτο και γίνεται αντικείμενο εμπαιγμού και χλευασμού. Είναι λοιπόν στην ηθική της δικής μας κοινωνίας το σχεδόν να απαγορεύονται μεταξύ ανδρών εκφράσεις του είδους "ω ομορφομάλλη" όπως βρίσκονται στη BHAGAVAD GITA ή άλλες αντίστοιχες στους διαλόγους του Συμποσίου του Πλάτωνα, τον οποίο έχουν κατασυκοφαντήσει. Αλίμονο αν ένας πατέρας, βιολογικός ή πνευματικός, δεν μπορεί να ακουμπήσει με αγάπη το παιδί του στον ώμο από φόβο. Ότι γεννιέται από σάρκα είναι σάρκα, ότι γεννιέται από πνεύμα είναι πνεύμα. Η αγάπη καλλιεργείται στην καρδιά του ανθρώπου ή ατροφεί και καταπνίγεται στον πανικό και στον πόλεμο.
    Με αυτά και με αυτά τα φαινόμενα, τα οποία έχουν ως αφετηρία τη μοναξιά των ανθρώπων, το σύνολο σχεδόν των κοινωνών σήμερα έχει χάσει τη δυνατότητα διάκρισης μεταξύ της αγάπης, φιλότητας, έλξης στο νοητικό, αισθηματικό και φυσικό πεδίο, από τη γενετήσια λειτουργία η οποία βεβαίως θα έπρεπε να προϋποθέτει τα προηγούμενα αλλά τη σήμερον αυτό δεν είναι απαραίτητο αφού τα προηγούμενα πλέον σπανίως βρίσκονται σε αρμονία και η ανάγκη ικανοποίησης του γενετήσιου ενστίκτου παραμένει επιτακτική. Η σύγχρονη εμμονή των ανθρώπων με το σεξ και η σύνδεση του με τις διάφορες εκδηλώσεις της αγάπης οφείλεται σε στέρηση, οφείλεται στην έλλειψη υγιών ολοκληρωμένων σχέσεων μεταξύ πολικών όντων. Είναι φανερό ότι ο λόγος της εμμονής ιδιαίτερα των ομοφυλόφιλων με το σεξ είναι αυτή η έλλειψη. Όμως αν κάποιος αγαπά έντονα κάποιον αυτό δεν σημαίνει πως δεν αγαπά τη φύση και τη φυσιολογία του, η αγάπη δεν προϋποθέτει σεξ και οπωσδήποτε δεν προϋποθέτει παρά φύσην βιασμό. Τι έγιναν οι αξιαγάπητες γυναίκες? Δεν μας χρειάζονται και δεν μας θέλουν πια?

    Χωρίς αγάπη δεν υπάρχει αίσθημα δικαίου ή μέτρου, δεν υπάρχει έλξη προς το ωραίο, το ευγενές, το υψηλό, το αιώνιο. Το βρέφος που ως θείο ξεχειλίζει από αυτήν, όσο μεγαλώνει και μας μαθαίνει "καλύτερα" σιγά σιγά την χάνει. Ένας σύγχρονος έγραψε: "Το είπε παλιά κι ο μάγκας που δήλωσε θεός, χωρίς αγάπη όλους ο διάολος θα μας πάρει.-" Ιδού λοιπόν η πρωταιτία για το πως η πολιτεία και όλοι εμείς μαζί πάμε κατά διαόλου.

    Και χρόνια πολλά.

    http://www.facebook.com/people/El-E-phantom/100002979518930

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *