1. Έβλεπα τις προάλλες τον κ. Κουτσούμπα να μιλάει σε συνάθροιση του ΚΚ στη Θεσσαλονίκη για τα 97 έτη της ύπαρξης του κόμματος. Άκουα και δεν άκουα, διότι η προσοχή μου πήγαινε μαζί με την κάμερα στο ακροατήριο όπου ήταν φανερό πως σχεδόν όλοι και όλες δεν ενδιαφέρονταν, δεν καταλάβαιναν τις βαρύγδουπες αναλύσεις και βαριόντουσαν μέχρι υπνηλίας: τα χασμουρητά και τα γλαρωμένα μάτια μάλλον έκλεβαν την παράσταση. Καπιταλισμός, εκμετάλλευση, ιμπεριαλισμός, αγώνες, συσπέιρωση, λαϊκό κίνημα, μνημόνια, κλπ. Έντιμοι και σταθεροί στη νερόβραστη ιδεοληψία τους οι παράξενοι αυτοί κομμουνιστές, δεν διακρίνονται για οξυδέρκεια και φρεσκάδα.
Μπορούμε να τους αφήσουμε στον σκοταδισμό τους.
Οι πασόκοι, ποταμίσιοι και νεοδημοκράτες δείχνουν την ίδια αστάθεια και ροπή προς κωλοτούμπες όπως και οι συριζανέλληνες. Αυτοί φώναζαν για καθυστερήσεις διαπραγμάτευσης και συμφωνίας και μετά για μεταρρυθμίσεις εκ μέρους του κ Τσίπρα. Και δικαίως. Χάθηκε πολύς χρόνος και μας κόστισε πολύ ακριβά. Δικαίως επίσης ζητούσαν συνεννόηση, συναίνεση, συμβούλια ηγετών, οικουμενική κυβέρνηση με τεχνοκράτες και παρόμοια. Τα πράγματα σίγουρα θα ήταν πολύ καλύτερα αν έμπαιναν στο κυβερνητικό παιχνίδι κι έντιμοι τεχνοκράτες σαν τον Παπαδήμο ή τον Πικραμμένο. Τώρα όμως φαίνεται πως δεν νοιάζονταν και τόσο για το συμφέρον του έθνους και τη βελτίωση των άθλιων συνθηκών, που επέφερε η ατολμία του κ. Σαμαρά και ο φόβος του πολιτικού κόστους που έτσι κι αλλιώς τον είχε ήδη καταβαραθρώσει, αλλά για να κάνουν φιγούρα και να νιώθουν σπουδαίοι καθώς θα είχαν κάποιο λέγειν στα τεκταινόμενα. Είναι η φιλοδοξία να βρίσκονται κάπου στην εξουσία έστω και σε δεύτερους ρόλους.
Αυτό φαίνεται από την τωρινή στάση τους. Τώρα πάλι φωνάζουν για τα ίδια μα και για αντίθετα. Ενώ το αντρειωμένο παλικάρι μας προχωράει αργά στην υλοποίηση της συμφωνίας που ο ίδιος υπέγραψε με τη συγχορηγία των αντιπολιτευόμενων και τη στήριξή τους, αυτοί τώρα τον πολεμούν με αγύρτικη αγριότητα, ακόμα και στα θέματα που τον είχαν στηρίξει. Δεν κάνουν αντιπολίτευση να στριμώξουν τον τυχοδιώκτη σε θέματα επαναπροσλήψεων, διαφθοράς (Φλαμπουράρης, Σταθάκης, Δούρου κλπ) αθρόων διορισμών, παιδείας, φορολογικού αλαλούμ, εύνοιας προς εκκλησιαστική περιουσία και παρόμοια. Αποστασιοποιούνται και καταψηφίζουν νομοσχέδια που επιφέρουν τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις στον εξορθολογισμό του συνταξιοδοτικού, στο ενιαίο μισθολόγιο, στις αποκρατικοποιήσεις και παρόμοια. Έχουν επιδοθεί τώρα κι αυτοί σε έναν χαζό λαϊκισμό, όπως είχε κάνει ο Σαμαράς και νομίζουν πως θα καρπωθούν τις ψήφους από τη φθορά της δημοτικότητας του ίδιο του τσαρλατάνου και της κυβέρνησής του.
2. Η χαζομάρα τους είναι απύθμενη.
Πιστεύει δηλαδή ο όποιος νέος κομματάρχης της ΝΔ πως θα ελκύσει την ψήφο των δυσαρεστημένων υποστηρικτών του κ. Τσίπρα ή ότι θα μπορούσε να προωθήσει τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις και κυρίως το επώδυνο ασφαλιστικό και τα οδυνηρά κόκκινα δάνεια χωρίς να προκαλέσει φασαρίες αν όχι αιματοχυσίες; Και μόνο το φιάσκο της απραγματοποίητης εκλογής του νέου αρχηγού δείχνει την ανικανότητα που ταλανίζει αυτήν την παράταξη από τότε που ανέλαβε ο ακάματος Κωστάκης Κ. και θέριεψε με τον Αντωνάκη.
Μήπως το πιστεύει η αφελέστατη κα Γεννηματά ή ο σχεδόν ανύπαρκτος κ. Θεοδωράκης;
Σίγουρα βλέπουν όλοι αυτοί πως, ναι, τα ποσοστά του κ .Τσίπρα έχουν πέσει κατακόρυφα, μα τα δικά τους επίσης έχουν πέσει ανάλογα. Μόνο οι αναποφάσιστοι και οι “Δεν ψηφίζω” κερδίζουν!
Μόνο ο γραφικότατος κ. Λεβέντης δείχνει κάποια συνέπεια, μα δεν έχει δοκιμαστεί ακόμα. Οψόμεθα.
3. Με την κυβέρνηση των τσαρλατάνων της Πρώτης Φοράς έχει ανοίξει ένα καινούριο κεφάλαιο στη Νεοελληνική ιστορία – και αυτό πρέπει να κατανοηθεί όσο το δυνατόν ευρύτερα.
Έχουν καταπέσει όλοι οι μύθοι που με προσοχή κι επιμέλεια είχε καλλιεργήσει επί δεκαετίες αφενός η Αριστερά και αφετέρου με την ηλίθια, φανφαρονική συμπεριφορά της η Κεντρο-Δεξιά. Οι αριστεροί δεν είναι ούτε στο ελάχιστο περισσότερο έντιμοι, φιλοπάτριδες, ευφυείς και ικανοί από τους αντιπάλους τους και καλώς είχαν ηττηθεί στον Εμφύλιο.
Βέβαια, αρκετοί από μας το γνωρίζαμε αυτό πολύ πριν ο κ. Τσίπρας και τα τσογλάνια του ανέλθουν στην εξουσία. Μόνο η μυωπική αρρωστημένη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ δεν αναγνώριζαν την κατάσταση και συνεχίζουν να μιλούν για δημοκρατικό τόξο και τέτοιες αρλούμπες. Η αναρχοαριστερά είναι σαν τους νεοναζί μια πανούκλα που δεν έχει αναστολές, ηθική ή έλεος. Θα κάνουν ο,τιδήποτε για να μείνουν στην εξουσία όπως ήταν ο στόχος τους εξ αρχής και δεν θα διστάσουν να καταπατήσουν το Σύνταγμα και τους υφιστάμενους νόμους ή να περάσουν νέους εγκληματικούς νόμους, όπως έχουν ήδη κάνει, για να τσιμεντώσουν την εξουσία τους.
Τους βλέπουμε σήμερα να διψούν για, και να επιδίδονται παθιασμένα σε, όλα τα αισχρά που επέκριναν στους παλαιούς νομείς της εξουσίας. Και εφόσον εκείνοι τα έκαναν γιατί να μην τα κάνουν και αυτοί!
Αλλά υπαρχει κι ένα καλό στην όλη κατάσταση, το οποίο έχει ήδη επισημανθεί. Δεν είναι εύκολο μέτρο το Σύμφωνο Συμβίωσης (με το οποίο διαφωνώ, παρεμπιπτόντως) που προώθησαν παρά τη λυσσαλέα αντίδραση ορισμένων κύκλων κι εκκλησιαστικών. Ίσως δούμε κι άλλα μέτρα που αντιμάχεται η εκκλησία, όπως η καύση νεκρών, αντί να τρέχουν φέρετρα στη Βουλγαρία.
Μετά είναι το γεγονός πως αυτοί θα περάσουν νόμους επιβεβλημένους από τους Θεσμούς που άλλη κυβέρνηση δεν θα μπορούσε – όπως η περικοπή συντάξεων, φορολόγηση ευνοούμενων αγροτών και παρόμοια. Και, το κυριότερο, αυτοί θα χρεωθούν, άσχετα με τις κατηγορίες τους εναντίον προηγούμενων κυβερνήσεων, για τα νέα δεινά των μικρομεσαίων.
Ναι, είναι ένα νέο αποκαλυπτικό κεφάλαιο. Θα αφομοιωθεί άραγε όσο πρέπει;
